Μάλλον πρέπει να φύγω.Δεν θα τον έχω κοντά μου αλλά θα προσπαθήσω να ζήσω μια φυσιολογική ζωή."Λοιπόν εγώ δεν την αφήνω.Τι θα γίνει με το σχέδιο; δεν θα μας βοηθήσει;" λέει ο Harry καθώς κοιτάει τον Louis."Harry δε-δεν πειράζει θα πάω αν σας είναι τόσο κακό αυτό" του λέω και με κοιτάει απογοητευμένα.Σαν να ήξερε πως τον πρόδωσα.Και όντως το έκανα είχε δίκιο.
"Sam αν θες κάτσε αλλά θα έχεις προβλήματα με τους αστυνομικούς.Δεν μπορούμε να σε κάνουμε να αλλάξεις γνώμη αλλά είναι οι γονείς σου που σε ψάχνουν.Είναι εντελώς φυσιολογικό να φοβούνται.Σε αρπάξαμε και σε φέραμε εδώ χωρίς καμιά λογική."
Απαντάει ο Liam και τότε απλά σκέφτομαι τα λόγια του Harry που μου είπε εκείνη την ημέρα.
εγώ φταίω που σε έσωσα.
Μόνο αυτό σκέφτομαι.Θέλω να πεθάνω.Μου έλεγε ψέμματα; θέλω τώρα να πεθάνω ο Harry μένει ανέκφραστος.Εε βέβαια αφού με κορόιδευε θέλει και να μιλήσει από πάνω."Παιδιά εγώ θέλω να γυρίσω.Πάντα ήθελα.Απλά θα πάω πίσω,αλλα σας παρακαλώ μην με ξανά ενοχλήσετε ποτέ σας." λέω θυμωμένη και πηγαίνω μέσα να μαζέψω το δωμάτιο και να φύγω επιτέλους.
Κάνεις δεν λέει τίποτα.Απλά με αφήνουν να πάω μέσα.Δεν το περίμενα αυτό από τον Harry νόμιζα πως μου έλεγε την αλήθεια και αυτό με βοήθησε μπορώ να πω.Η πεταλούδα του είναι τόσο μεγάλη που δεν έπαθε τίποτα απλά απογοητεύτηκε.Όπως και τα αισθήματα μου.Πρέπει να σκεφτώ τι θα κάνω.
Αν φύγω δεν θα τον ξαναδώ ποτέ.Και αυτό θα με κάνει να γυρίσω πίσω στον παλιό μου εαυτό που συχαινόταν τους ανθρώπους.Τους κανονικούς ανθρώπους αυτοί που η ευτυχία τους ήταν τα λεφτά,που ζούσαν μέσα από αυτά.Μα δεν είναι έτσι.Πρέπει να νιώσεις αυτά που σου εκπέμπει ο άλλος για να το λες αγάπη.Αυτό ακριβώς συχαίνομαι στους ανθρώπους.Αυτούς που σε βάζουν στο ίδιο σακί.
Αυτοί οι άνθρωποι ζουν με επίπεδα.Όλοι είμαστε ίσοι στο ίδιο επίπεδο όλοι.Αυτό μάλλον δεν μπορούν να το καταλάβουν ο Harry,Niall,Liam,Zayn και Louis.Δεν έχουν κατάλαβει πως η αγάπη μου για τον Harry δεν μπορεί να μετρηθεί.
Βάζω κανονικά ρούχα προσθέτω τα μποτάκια μου στα πόδια και πηγαίνω μέσα.Οι άλλοι ακόμη δεν έχουν φύγει."Είμαι έτοιμη ποιος θα με πάει;" λέω και τότε ο Harry νευριάζει αρκετά πολύ μέχρι που σηκώνεται και μου πιάνει την μέση και με ανεβάζει πάνω στον ώμο του.Όπως σας έλεγα σαν σακί.
Χτυπιόμουν πάνω του σαν το ψάρι που βγαίνει από το νερό.Με βάζει πάνω στο κρεβάτι μου και κλειδώνει την πόρτα.Εξαγριώνομαι και πήγαινω στην πόρτα την χτυπάω αρκετά δυνατά.Μέχρι που με κάθε χτύπημα πονούσαν οι αρθρώσεις τωμ δαχτύλων μου.
