Sam POV
Δύο άντρες έχουν μπει μέσα στο σπίτι μου.Έχω ξεσπάσει σε λυγμούς.Είναι άντρες από την εταιρία του Zayn,ήρθαν να με πιάσουν.Θα είναι σίγουρα εντολή του Zayn αυτή.Νιώθω πως σε αυτό το δωμάτιο δεν είναι μόνο οι δύο άντρες.Όταν η πεταλούδα μου πεταρίζει καταλαβαίνω πως το αγόρι μου είναι εδώ.Και σίγουρα θα με βοηθήσει.Τα μάτια μου γουρλώνουν όταν βλέπω τον έναν άντρα να βγάζει το παντελόνι του,καθώς έρχεται κοντά μου.Οι σφηγμοί μου έχουν φτάσει στα ύψη.Είμαι σε τάση λιποθυμίας από τον φόβο μου.Πριν καν όμως με αγγίξει ο Harry σημαδεύει τον άνθρωπο που με πλησίαζε."Fred" φωνάζει ο άλλος ενώ ο Harry τον χτυπάει στο κεφάλι.Κάνοντας τον να πέσει κάτω.Τα αίματα τρέχουν από το κεφάλι του.Ο άντρας ή μάλλον Fred στέκεται από πάνω μου ενώ ο Harry είναι έτοιμος να τον χτυπήσει.Εγώ σηκώνω το πόδι μου και τον χτυπάω στο ευαίσθητο σημείο.Βογκάει από πόνο.Μετά ρίχνω μπουνιά στο πρόσωπο του.Ο Harry με θαυμάζει ενώ εγώ ξεσπάω τον φόβο και τον θυμό μου πάνω στον μισολιπόθημο άντρα.
Όταν πέφτουν και οι δύο λιπόθυμοι πέφτω στην αγκαλιά του Harry ο όποιος με βάζει πάνω του.Τα χέρια μου είναι στους ώμους του ενώ του αφήνω μερικά φιλιά.Ακουμπάμε τα κούτελα μας."Τι σου έκαναν;" με ρωτάει ενώ τα μάτια του έχουν γίνει ελαφρά σκοτεινά."Τίποτα απλά μου μιλούσαν για την εταιρία τους" του απαντάω.Ξεφυσάει.Κοιτάει τους άντρες και με αφήνει ξανά στα πόδια μου.Πηγαίνει κοντά τους καθώς τους ψάχνει.
"Τίποτα το σημαντικό" λέει ενώ σηκώνεται."Τι θα τους κάνουμε τώρα;" ρωτάω με απορία ενώ πηγαίνουν τα μάτια μου στους πεσμένους άντρες."Πρέπει να τους πάμε στο αμάξι μου για να μην έρθει η μάνα σου και έχουμε μπλεξίματα" μου λέει ενώ πηγαίνει ξανά εκεί.Σηκώνει τον ένα άντρα από τα χέρια και εγώ από τα πόδια.Καταφέραμε και τους βάλαμε μέσα στο αμάξι.
Μπαίνουμε μέσα και πηγαίνουμε στο δωμάτιο μου ενώ εγώ έχω πάθει σοκ.Αν δεν ερχόταν θα ήμουν υπό την υπηρεσία τους τώρα."Είναι όλα καλά τώρα άστο πάνω μου" μου λέει ο Harry ενώ χαϊδεύει τα μαλλιά μου.Είναι χωρίς μπλούζα.Εγώ πηγαίνω το δάχτυλο μου πάνω στην πεταλούδα ενώ τον χαϊδεύω και εγώ."Σε ευχαριστώ" του λέω.Νιώθω από εδώ το χαμόγελο του ακόμη και αν δεν τον βλέπω.Μα τα λακκάκια του είναι η ζωή μου.
Όταν τα βλέπω μου έρχεται να τον φιλήσω είναι αξιολάτρευτος.Δεν έχει σταματήσει να φιλάει τον λαιμό μου.
"Δεν έχεις βαρεθεί να φιλάς εκείνο το σημείο;"
"Όχι βέβαια"