Ξύπνησα από τον σκοτεινό μου ύπνο.Σηκώνομαι με δυσκολία από το κρεβάτι που ήμουν εχτές και πάω στο μπάνιο.Πλένω το πρόσωπο μου με σαπούνι.
Νιώθω πολύ κουρασμένη όλα τα αισθήματα μου έχουν μείνει μέσα στην πεταλούδα του η οποία "κοιμάται" ακόμη.Τα μάτια μου είναι γουρλωμένα.
Πάω στην ντουλάπα μήπως βρω ένα καθαρό εσώρουχο ή κάτι καθαρό να βάλω.Μετά απο κάποια λεπτά βρήκα ένα παντελόνι και μια μπλούζα που μου ήταν μεγάλα.
Δικά του θα είναι σίγουρα.Τα βάζω και βγαίνω από το δωμάτιο.(πάλι ξεκλείδωτα).Πηγαίνω στην κουζίνα και τον κοιτάω να πίνει καφέ.Καθώς πλησιάζω το ψυγείο το βλέμμα του στρέφεται πάνω μου κοιτάζοντας με από πάνω μέχρι κάτω.
Βγάζω το γάλα από το ψυγείο.Πάω στο ντουλάπι για να πιάσω μια κούπα,προσπαθώ με τις μύτες να πιάσω μια κούπα αλλά δεν φτάνω.Νιώθω δύο χέρια στην μέση μου να με τραβάνε προς τα πάνω.Καθώς είμαι ακριβώς δίπλα από το ντουλάπι.
Παίρνω μια κούπα και με κατεβάζει.Τα χέρια του ήταν τεράστια μπροστά στην μέση μου.Με κοίταξε και γέλασε ειρωνικά."Ευχαριστώ" του λέω και δαγκώνω τα χείλι μου.
"Τίποτα" μου λέει και πριν με κοιτάξει κάθετε στην καρέκλα του πάλι.Νομίζω πως η πεταλούδα του ξύπνησε.Άρχισε να ενοχλεί την καρδιά μου με υα φτερά της.Στην σκέψη πως η πεταλούδα του κάνει σαν τρελή γελάω χαμηλά.
Δεν με άκουσε.Παω στο τραπέζι βάζω δημητριακά προσθέτω και το γάλα.Σιγανά κάθομαι απέναντι του και αρχίζω να τρώω.Θέλω τόσο πολύ να τον ρωτήσω τι έχει γίνει και γιατί με άρπαξε από το μπαράκι.
Από την μια νιώθω πως θα διατάξει να μου πει αλλά από την άλλη νιώθω πως θέλω την αλήθεια.Τι κρύβεται πίσω από όλη αυτή την απαγωγή του.Τον κοιτάω με σιγανό βλέμμα και αρχίζει να με κοιτάει και αυτός.
Μασουλάω σαν ηλίθια και τον κάνει να εμφανιστεί ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ το χαμόγελο του.Ωω Θεέ μου είναι οτι πιο όμορφο έχω δει στην σκοτεινή μου ζωή.Είναι ένα άσπρο στο μαύρο μου είναι το φως στο σκοτάδι μου.
Η πεταλούδα του όλο και μεγαλώνει όλο και ανοίγει υα φτερά της.Αναστενάζω με το πράσινο βλέμμα του.Είναι σαν να με κινεί αυτός.Σαν να είμαι η μαριονέτα του μόνο που με κουνάει με τα μάτια όχι με τα χέρια.
Περίεργο συναίσθημα...τι θα γίνει τώρα; θα γίνει κάτι; θα μου μιλήσει;
Πλένω σιγά σιγά την κούπα που χρησιμοποίησα.Τώρα προσπαθώ να την βάλω πίσω."Μια βοήθειά;" τον ρωτάω μήπως και πάλι αισθανόμουν τα χέρια του στην μέση μου.
