She's Dominant (SPG/Mature)

3.3 - Her Victim (Part 3)

Hinila ko siya mula sa buhok para muling dumapa. Ipinatong ko ang kamay ko sa ulo niya para idiin ang mukha niya sa mesa. Hinawakan ko siya sa leeg bago muling ipinasok ang dildo sa masikip niyang butas. At sa pagkakataong iyon, sinagad ko. Sa sobrang lakas ng sigaw niya ay duda akong hindi iyon maririnig ng taong nasa elevator. Hinubad ko ang panty na suot ko at isinalpak ko iyon sa bunganga niya.

"Tama na, please. Hindi ko na kaya," iyak niya na hindi masyadong maintindihan dahil sa nakasalpak sa bunganga niya. Paulit-ulit siya kaya nakuha ko rin pero wala akong pakialam.

Binayo ko siya ng mabilis na animo'y isang karera ito at hindi ko rin alam kung bakit palaging binibilisan ng mga lalaki ang pagbayo.

Binibigyan ba sila nu'n ng kakaibang kasiyahan? Or mas pinabibilis lamang nila ang sarap na nararamdaman nila?

Napasigaw siya sa sakit pero hindi na iyon gaanong rinig dahil sa isinalpak ko sa bunganga niya.

"Itigil mo na, please! Tama na! Hindi ko na kaya."

Para siyang isang lion na umuungol sa gitna ng kagubatan. Pero hindi tulad ng isang lion, wala siyang kalaban-laban. Hindi siya ang nag-aabang ng makakain o ang humahabol sa pagkain dahil siya mismo ang pagkain.

Mas binilisan ko pa ang bayo na parang isa akong makinarya na hindi pwedeng tumigil.

"Sige. Umiyak ka. Magmakaawa ka sa akin. Ito ang nararapat sa’yo! Dapat kang masaktan. Dapat mong maramdaman ang sakit na naramdaman ko! Dapat mong maramdaman ang sakit na ipinaramdam mo sa akin noon!"

Nang muli niya akong sikuhin, hindi na ako natumba dahil mas mahina na siya. Ngunit natigilan ako nang mukha na ni Chase ang nakita kong lumingon sa akin.

Nakalimutan ko na naman. May luha ang mga mata niya at may sinasabi siya pero hindi ko iyon maintindihan. Parang mga tubig-ulan sa alulod kung tumulo rin ang pawis niya lalo na sa bandang likuran. Tinanggal ko ang ibinusal ko sa kaniya. Tinanggal ko na rin pati ang pagkakagapos sa kamay niya.

"Tama na, please. Hindi ko na kaya."

Hinugot ko na ang dildo mula sa loob ng puwit niya. Inihiga niya ang ulo niya sa mesa at parang hagdan lang ang ginamit paakyat sa floor na ito kung hingalin.

“Chase, pasensya ka na.” Hinaplos ko siya sa ulo. Pagkatapos, niyakap ko siya mula sa likod. "Kahit ako, hindi ko rin gusto ang ginagawa ko. Pero ito lang ang paraan para mapakalma ko ang sarili ko."

"Mula saan? Mula saan mo pinapakalma ang sarili mo?"

"Mula sa madilim kong nakaraan."

Bahagyang iniangat ni Chase ang ulo niya. "Anong nangyari sa'yo dati?"

"I was abused by my own father. And until now, it haunts me. Ito lang ang way ko para mag-cope up. Kapag nagagawa ko ito, hindi ako nilalamon ng madilim kong nakaraan. Nawawala iyong takot na baka gawin na naman niya ulit sa akin iyong ginawa niya. O baka, magawa na naman niya. Hindi pwede. Ayaw ko na ulit bumalik roon...sa ganoong sitwasyon. Kaya kung hahayaan mo ako na gawin ito sa'yo, please hayaan mo ako. Handa akong gawin lahat ng kapalit na hingiin mo."

"Lahat?"

"Lahat."

"Then, be my girlfriend."

Napabangon ako bigla sa sinabi niya. "Are you serious?"

"Oo. Seryoso ako."

Napailing ako. "Pero, bakit?"

"Baka magamot kita. Baka mapagaling ka ng pagmamahal ko."

Tumayo na ako at tumaliko sa kaniya. "Baliw ka ba? Kakilala mo pa lang sa akin para sabihin ang mga bagay na iyan."

Hirap man ay narinig kong pinilit niyang tumayo mula sa pagkakadapa. "Kung ayaw mo, itigil na natin ito. Ikaw nga hindi nahiya na kakakilala mo pa lang sa akin, nilatay mo na ang likod ko."

Napaharap ako sa kaniya. Nakaupo na siya sa mesa. "Hindi naman sa ayaw ko. Baka kasi masaktan na naman ako. Mas lalala na naman ang kondisyon ko."

"Natigil ka ba dati sa ganiyang gawain noong may nagmahal sa'yo?" Tumango lang ako bilang tugon. "Nasaan na siya?"

"Wala na."

"Wala na as in nasa ibang piling na o wala na talaga?"

"Wala na talaga. Patay na siya."

"Sorry to hear that. Pero iyon ang kondisyon ko kung gusto mong ipagpatuloy natin ito. Sa totoo lang, hindi ako komportable sa mga ginagawa mo sa akin. Ayaw kong nakikipaglaro. Ayaw ko na sinasaktan mo ako. Pero umaasa akong kaya kitang mabago."

Natigilan ako sa sinabi niya. Wala sa isip ko ang gusto niyang mangyari. Hindi ko naman ginagawa ang mga bagay na iyon para pumunta sa gusto niyang patunguhan namin. Pero kung iyon ang magiging dahilan upang hindi mawala ang buto sa tabi ng aso, ibibigay ko na ang gusto niyo para patuloy ko pa rin siyang mapakinabangan. Pero ang mag-invest ulit ng feelings para sa isang tao, ayaw ko nang masaktan.

"Sige, Chase. Pumapayag na ako."

Biglang nagliwanag ang mukha niya kabaliktaran sa ilaw na nasa kwartong ito. Isang napakalapad na ngiti ang gumuhit sa kaniyang mga labi bago niya ako niyakap nang mahigpit.

Nagbihis na kami at palihim na lumabas ng stock room. Iilan pa lang naman ang nakabalik at busy na sila sa harap ng monitor nila. Bumalik na rin kami sa pagtatrabaho.

Pagkatapos ng shift ko, duniretso na ako ng bahay para makapagpahinga. Hinila ko ang kurtina ng balkonahe para bawasan ang liwanag na galing sa labas. Nahiga na ako sa kama ko at natulog na.

Nasa kalagitnaan ako ng pagtulog nang isang batang babae ang nakita ko sa aking panaginip na nagtatago sa sulok ng dingding sa loob ng isang madilim na kuwarto. Katulad ito ng kwarto ko noong bata pa ako at kasama ko pa si tatay sa iisang bahay. Maliit lang ang kwarto na iyon pero walang bintana. Pinturado ng puti ang mga dingding at may iisang kama.

Isang kamay ng lalaki na may hawak na sinturon ang biglang nagbukas ng nakaawang nang pinto.

“Papa, huwag po. Maawa ka po sa akin,” iyak ng batang babae. Ramdam na ramdam ang takot sa boses niya kahit hindi pa man nakakalapit ang lalaking may hawak na sinturon.

Pumasok ng tuluyan ang lalaki sa kwarto. Hindi ko makita ang mukha sapagkat walang ilaw ang kwarto na iyon. Ang siyang tangi lang na nagbibigay liwanag ay ang ilaw na galing sa labas ng kwarto. Madilim kaya hindi ko makilala ang lalaki at ang bata.

Biglang hinampas ng lalaki ng sinturon ang batang babae. Iyak siya ng iyak dahil sa sakit na iniiwan sa kaniya ng bawat latay na dumadampi sa balat niya.

Sinubukan kong magmakaawa sa lalaki. "Itigil mo 'yan, please! Huwag mong saktan ang bata. Kausapin mo na lang muna."

Pero tila bingi ang lalaki sa pagmamakaawa ko at sa iyak ng paslit. Isang hampas pa ang lumatay sa katawan ng batang babae bago ako napabangon sa pagkakatulog. Nasa loob na ulit ako ng kwarto ko.

Biglang sumakit ang ulo ko. Napapasigaw ako sa sakit. Para akong hinahampas ng martilyo sa ulo ng paulit-ulit.