Naitulak ko si Chase gamit ang mga paa ko. Nahugot ang kaniyang ari sa loob ko.
“Bakit? May problema ba?” tanong niya. Hinahabol niya ang hininga niya.
Ganoon din ako at parang kinakapos ng hininga. “Ako na lang siguro sa ibabaw.”
Nagpalit ulit kami ng posisyon. Nahiga muli siya at tumuntong ulit ako sa ibabaw niya.
Nakatitig lang ako sa mata niya habang hawak ang kaniyang tarugo na ipinapasok ko sa butas ko. Mas mabilis ko na iyong naipasok muli kumpara kanina.
Parang isang matinding eksena ang mga mata niya na hindi ko pwedeng alisin ang mata ko habang labas-masok muli ang kaniyang alaga sa pagkababae ko. Minarkahan ko ang leeg niya gamit ang labi ko.
"Ayan na. Malapit na. Malapit na," bulong ni Chase, hingal na hingal siya. "Lalabas na!"
Mas bumilis ang kaniyang pagbayo. Hanggang sa may mainit na likidong parang bigla na lang sumabog sa loob ng ari ko.
Iyon na siguro ang kamandag ng kaniyang ahas. Alam kong nakakalason iyon pero ibinigay ko na lang ang buong tiwala ko kay Chase.
Pagising ko kinaumagahan, magkatabi kami ni Chase sa kama. Tiningnan ko ang ilalim ng kumot at pareho pa rin kaming walang suot. Biglang bumalik sa akin ang mga nangyari kagabi.
Naramdaman ko kung paano umakyat ang dugo sa pisngi ko. Napangisi ako. Bumangon ako ng kama.
"No roleplay. Just sex," saad ko sa sarili. "Ibig sabihin ba nito, magaling na talaga ako."
Naramdaman kong bumangon rin siya at ginaya ang nakaupo kong posisyon. Niyakap niya ako mula sa likod at hinalikan sa balikat.
“Alena, alam kong ramdam mong hindi ko masyadong gusto ang pagiging dominante mo. Pero gusto kong sabihin sa’yo ngayon na, gusto kong angkinin mo na ako.”
Nilingon ko siya. “Anong ibig mong sabihin?”
“Gusto kong maging tayo na."
Hindi man ako agad nakasagot dahil sa pagkabigla. Nginitian ko naman siya. Hinalikan ko siya sa balikat at kinagat. Tiniis niya ng bahagya ang sakit pero may pigil na sigaw siya.
“Para saan ‘yun?” tanong niya. Hinawakan niya ang iniwan kong marka sa balikat niya.
“That’s how I mark my territory. You're mine now, Chase Aquino.”
Napangiti siya. Niyakap niya ako. Pagkatapos nu’n, inayos na namin ang mga sarili at gamit namin. Ubos na ang araw ng pinakiusap naming bakasyon sa opisina.
Sumakay kami ng bus papuntang airport. At doon sumakay kami ng eroplano pabalik ng Manila. Sumakay naman kami ng taksi nang makarating papunta sa bahay ni Chase. Sobrang pagod kaya minabuti kong sa kanila muna ako. Hindi muna ako umuwi ng bahay at doon muna sa kanila nagpahinga.
Sa kalagitnaan ng pagtulog ko, nagising ako at naramdaman ang pagkapuno ng pantog ko. Tinanggal ko ang kamay ni Chase na nakayapos sa akin. Bumangon ako. Tiningnan ko siya. Mahimbing ang tulog niya. Naglakad ako papuntang banyo.
Habang umiihi, narinig kong tumunog ang telepono ko. Kinapa ko ito sa nakababang short na suot ko. Hindi ko pala natanggal bago matulog sa sobrang pagod at antok. Kinuha ko ito at nakitang may natanggap akong mensahe.
“Miss na kita. Pasensya na kung kinailangan kong mag-text. Antagal mo na kasing hindi nagpaparamdam. Ilang araw na rin. Pwede ba tayong magkita ngayon? Kung busy ka, maiintindihan ko naman,” pagbasa ko sa mensahe. Galing ito sa isang naka-rehistrong numero ngunit ang pangalan ay hindi ko matandaang inilagay ko. “Sinong Hallowblocks supplier ito? Wrong send lang kaya?”
Tumayo na ako at isinuot muli ang nakababa kong short.
“Alena,” bigla kong narinig. Luminga-linga ako. “Hindi siya wrong send!”
At nang humarap ako sa salamin, nakita ko ang sarili ko na nakaputing dress. Tiningan ko ang suot ko ngayon pero nakaitim ako. Sinubukan kong pumikit ngunit pagdilat ko at pagtingin muli sa salamin ay nandyan pa rin siya. Ang mukha niya’y litaw na litaw ang pagkamaamo, tila nagmamakaawa.
“Sino ka?” nauutal kong sabi.
“Alam kong alam mo na kung sino ako,” tugon niya.
“I-ikaw? Ikaw ‘yong alter ego ko?” Napalunok ako. Buong akala ko ay hindi na siya lumalabas. Pero ngayong bumalik kami ng maynila, bumalik na rin na naman siya muli.
“Ako nga. Nagmamakaawa ako sa’yo. Payagan mo naman akong makipagkita sa kaniya. Pakiusap. Tatlong araw kitang pinagbigyan. Ako naman ang pagbigyan mo ngayon.”
"Sino ba siya? Ikaw ba ang nag-rehistro ng numero niya rito?"
"Ako nga. Please. Nakikiusapako sa'yo."
“Maria ang pangalan mo, hindi ba?” Tumango siya. “Maria, patawarin mo rin sana ako kung hindi kita pagbibigyan. Maayos na ang buhay ko. Hindi na kita kailangan para lang maramdaman kong pwede akong maging kumpleto. Dahil, kumpleto na ako. May taong nagmamahal sa 'kin ng totoo at iyon na lang ang mahalaga sa akin ngayon.”
Biglang nagbago ang timpla ng mukha niya. Ang kaninang maamo niyang mga mata ay biglang nanlisik. Ang mabait niyang mukha ay biglang naging mabangis. Parang isang leon na tinanggal ang balat ng tupa na kanina’y pinagtataguan niya.
“Maayos na ang buhay mo? Kumpleto ka na? Sigurado ka?” Tumigil siya sandali. “Hindi ka totoong kumpleto, Alena, at hindi totoong maayos na ang buhay mo. Nagpapanggap ka lang. Dahil ang totoo, hindi mo pa rin kayang harapin ang nakaraan mo. At kung sa tingin mo magagawa mong takpan ito dahil sa pagpapaniwala sa sarili mo, nagkakamali ka.”
“Hindi totoo ‘yan.”
“Mahina ka, Alena! Mahina ka! Palibhasa naiingit ka sa akin kaya ayaw mong makihati sa akin dahil alam mong higit na maayos ang buhay ko kaysa sa’yo!”
“Tumigil ka!”
“Hindi dapat ikaw ang may kontrol sa katawan na iyan dahil mahina ka! Ako ang dahilan kung bakit buhay ka pa! Kung hindi kita sinalo, kung hindi ako nagising, sigurado akong nagpakamatay ka na! Dahil mahina ka!”
Biglang sumakit ang ulo. “Tumigil ka na!”
“Hinayaan mo nga lang iyong tatay mo na saktan ka at babuyin ang pagkatao mo. Iyong wala kang nagawa kundi umiyak at tanggapin ang bawat latay na itinatama niya sa balat mo.
“Tama na!” Nagpatuloy sa pagsakit ang ulo ko. Napayuko na ako pero naririnig ko pa rin siya.
“Naalala mo noong minsang umuwi siyang lasing?”
Napasigaw ako sa sakit. "Manahimik ka na!”
“Hindi ba hinayaan mo siyang babuyin ka? Hinayaan mo ang katawan na iyan na gamitin niya kaya hindi ka karapat-dapat na gumamit ng katawan at buhay na iyan! Dahil mahina ka! Wala kang kwentang tao! Miserable ang buhay mo! Hindi ka na dapat ang kumontrol sa katawan na ito!”
Napayuko pa ako hanggang sa sumandal na ang ulo ko sa sahig dahil sa matinding pagsakit ng ulo ko. Hindi na ako makasagot.
“Hindi ka na ikaw ang dapat mabuhay. Dapat ako na. Dapat sa’yo tuluyang mawala. Dapat mamatay ka na!”
Kasabay ng pagsigaw niya ng mga huling mga salita ng sinabi niya ay ang pagsigaw ko rin sa sakit na nararamdaman ko.
BINABASA MO ANG
She's Dominant (SPG/Mature)
Romance[TAGLISH] Alena, a victim of a controlling and abusive father, seeks control over to herself as her dark past and traumas try to seize her own body in the form of a new personality. *** Alena has always been a victim, dominated by her father and hau...
