Cursed / Harry Potter

Proloog

'Ramon!! Geef die brief terug!' gilde ik boos. Ramon schudde lachend zijn hoofd. Ik zuchtte en rolde met mijn ogen.

Broers.

'Ramon Miller. Geef NU die brief terug!' zei ik. Hij schudde nog steeds lachend zijn hoofd. 'Komt niks van in Lilian.'

Ik ben Lilian Destiny Smith, 12 jaar, en raar. Ik laat dingen gebeuren, die niet normaal zijn. Ik ben een heks. Ik had bij iemand gewoond die een tovenaar is, dus wist ik het. 

Nog een belangrijk feitje; ik was de dood en het verderf zelf. 

Nouja, niet echt ik, maar Ismene. 

Laat ik het uitleggen. 

Al jaren geleden heeft Ismene iemand uit mijn familie vervloekt. Elke Volle Maan veranderde de persoon in Ismene, en Ismene vermoorde mensen gruwelijk. 

En zo was ik dus ook vervloekt door Ismene. 

Ze was heel sympathiek, ze verwonde me vaak, en daarom lag ik erg vaak in het ziekenhuis. Waar ondertussen niemand meer vragen stelde. 

Waarom Ismene mijn voorouder had vervloekt had ik geen idee. Maar we praatten nooit, ja, afgezien van de tien seconden voor ze me overneemt, en ze alleen maar vertelt hoe erg 'ik-het-niet-zou-overleven'. 

Ouders had ik ook niet. Nouja, ik had een soort ouders. Jasmin en Robert Miller. Ze hebben me in huis genomen. Het zijn vampieren. 

Het was te gevaarlijk om bij mensen te gaan wonen, Ismene zou ze direct vermoorden. En ik kwam de Millers een keer tegen, toen ik weer in het bos woonde. 

'Geef gewoon terug Ramon,' zuchtte ik vermoeid. 

Hij schudde grijnzend zijn hoofd 

'Dan maar zo' mompelde ik. Ik zag aan hem dat hij het gehoord had, maar hij trok zich er niks van aan. 

Ugh. 

Ik rende op hem af en gooide hem over mijn schouder, waarna ik hem in een houdgreep legde. En probeerde de brief te pakken.

Helaas voor mij schoot Mike, mijn andere 'broer', hem te hulp. Hij haalde hem van mij af. Hij gooide me naar de andere kant van de kamer.

Gelukkig was ik niet echt...Tja, hoe zeg je dat, normaal.

Ik maakte mezelf onzichtbaar en sneakte langs Mike. 'Niet eerlijk Lili!' zei Ramon quasi boos. Ik grinnikt.

Hun blikken schoten direct mijn kant uit.

Geweldig...

Ik sprong over Ramon heen zonder dat ik geluid maakte. Ik pakte de brief uit zijn hand en maakte mezelf zichtbaar.

'Ah, kom op Lili! Ik wil ook wel eens een lolletje!' zei Ramon. 'Rustig man, je bent geen klein kind' mompelde ik.

'En jij bent ook het persoon om dat te zeggen hè Lilian' zegt hij lachend.

Oké, ik was véél jonger dan hij. Maar niet gek. Ik woonde in een huis vol vampiers. Iets wat ik al gezegd had. 

Ik val in herhaling...

Ik bekeek de brief en las het adres. "De grootste kamer op de eerste verdieping". Oke, dat was wel heel erg precies. Ik scheurde de brief open.

Zweinsteins hogeschool voorHekserij & Hocus-PocusHoofd: Albus Perkamentus (Commandeur in de Orde van Merlijn,Int. Tovergrootmeester, Heksenleider 1e Klas, Opperste Hotemetoot van de Wereldbond van Toverlieden)

Geachte Lilian Smith, Het doet me een genoegen u te kunnen mededelen dat u in aanmerking komt voor een plaats aan Zweinstein Hogeschool voor Hekserij en Hocus-Pocus. Bijgaand treft u een lijst aan van schoolboeken en andere benodigdheden. Het schooljaar begint op 1 september. Gelieve vóór 31 juli per uil te reageren.