Cursed / Harry Potter

♦36♦

Bij de open plek aangekomen zetten we het veld uit. Ik hoor een donderslag en kijk naar boven. Het is al hevig aan het onweren. 

'Oke, teams maken!' zeg ik. Ze knikken en lopen naar me toe. 'Oke, wie gaat bij wie?' vraagt Simone. 

'Ik denk dat Sim en ik sowieso bij elkaar moeten' zeg ik. De rest knikt. 'Mike gaat dan niet bij jullie' zegt Mariel. Daar knik ik weer op. 'Oke, Simone, Ramon, Jasmin en ik in een groep en de rest in de ander' zeg ik. Ze knikken. 'Dat is wel eerlijk ja' zegt Mariel. Ik knik. 

'Wij zijn eerst de slaggroep!' gilt Simone. Ik grinnik en knik. Ik pak de knuppel en ga staan. Mariel gaat achter me staan en Mike voor me. De rest van hun groep gaat bij de honken staan. Mike kijkt me vragend aan waar ik op knik. Hij knikt ook en maakt zich klaar om te gooien. Dan gooit hij op vampierenkracht de bal naar me toe. Ik sla hem net op tijd met zoveel kracht dat hij heel ver weg vliegt. Ik ren -op gewone snelheid- langs bijna alle honken. Bij de derde wacht ik even. Ik kijk en zie dat nog niemand terug is met de bal. Ik ren op mijn snelste mensensnelheid naar de laatste honk. 

'HOMERUN BITCHES!' gil ik. Simone komt naar me toe en geeft me een high-five. Het beeld van een stervende vrouw schiet voor mijn ogen. 'Sorry' mompel ik. Ze geeft me een knuffel. 'Geeft niet'. Mariel komt hijgend terug. 'Je kan echt hard gooien' zegt ze. Ik grinnik. 

Jasmin pakt de knuppel. Mike gaat weer klaar staan. Hij gooit de bal en Jasmin mist hem. Ik hoor vaag dat Jasmin vloekt. Ik grinnik. 'KOM OP!' gil ik. Ze glimlacht en concentreert zich weer op Mike. Hij gooit de bal die Jasmin raakt. Ze rent de honken af. Bij de derde stopt ze. Ik kijk iets naar links en zie Mariel met de bal staan. 

Ik grijns naar haar. Ze grijnst terug. 'Je zag waar hij heen zou gaan hea?' vraag ik waarop ze knikt. Ik grinnik. Robert pakt de knuppel en Mike gooit de bal. Robert mist de bal. Edward gooit de bal nog een keer en Robert mist hem weer, tot zijn grote irritatie. Ramon en ik maken oogcontact en knikken.

Ik zorg dat Robert kalm word. Hij kijkt dankbaar onze kant op. Ik glimlach. Mike gooit de bal opnieuw en Robert raakt deze wel. Hij vliegt weg en Robert begint te rennen. Na een paar seconden staat er een nieuw persoon voor ons, met onze bal. 

'Mag ik meedoen?' vraagt de persoon grijnzend. Een vampier dus. Iedereen knikt instemmend. 'Hoe heet je?' vraag ik. Hij kijkt me verbaasd aan. 'Jullie hebben een snack?' vraagt hij. Ik rol met mijn ogen. 'Probeer maar niet, het lukt je toch niet' zeg ik. Hij kijkt me spottend aan. 'Een vampier kan een mens zoals jij heus wel aan' zegt hij. Ramon en Mike grinniken zachtjes. Ik fluit. 'Probeer maar' zeg ik uitdagend. Robert kijkt me streng aan. Ik haal onschuldig mijn schouders op. 

De onbekende vampier grijnst. 'Maar eerst' zeg ik. Hij zucht diep. 'Ik had het kunnen weten. Mensen ook altijd'. Ik grinnik. 'Ik vecht niet met onbekenden. Zeg je naam maar' zeg ik. Hij kijkt me verbaasd en spottend aan. 'Vechten? Je bent binnen twee seconden dood' zegt hij. Ik rol -alweer-met mijn ogen. 'We zullen zien, eerst je naam'. Hij zucht diep. 'Caleb' zegt hij. Ik knik goedkeurend en klak met mijn tong. 

'Kom maar op Caleb' zeg ik. 'Eerst jou naam' zegt hij. Ik haal mijn schouders op. 'De duivel' zeg ik grijnzend. Hij kijkt me verbaasd aan. En dan geïrriteerd. 'Je echte naam' zegt hij. 

'Alleen als jij je echte naam ook zegt' zeg ik simpel. Hij kijkt me verbaasd aan. 'Hoe weet jij dat nou weer?' vraagt hij. Ik haal mijn schouders op. 

'Dat zal waarschijnlijk een toevoeging zijn van "het-mens-zijn"' zeg ik. Hij rolt met zijn ogen. 'Oke dan, mijn echte naam is Zachary. Iedereen noemt me Zach' zegt hij. Ik klak goedkeurend met mijn tong. 'Ik ben Lilian' zeg ik. Hij knikt. Dan vernauwen zijn ogen zich tot spleetjes. 'Wat zit er in je zak?' vraagt hij verbaasd. Ik kijk hem verbaasd aan.