Cursed / Harry Potter

♦ 5♦

Samen met Harry, Hermelien en Ron loop ik naar de leerlingenkamer. Dan veranderen de trappen.

'Niet weer' zucht ik. Dit gebeurd mij nogal vaak.

'Kom, we lopen daarheen. Voor de trappen wéér veranderen'.

Ik knik en loop door.

'Dit is de derde verdieping' fluister ik héél zacht. Ze kúnnen het niet gehoord hebben.

Tenzij ze vampieren zijn. Of weerwolven.

Maar naar mijn weten zijn ze dat niet.

De ruimte ziet er niet uit. Een soort versteende mensen. En HEEL veel spinnenwebben.

'Ik heb het gevoel dat we hier niet horen te zijn' zegt Ron. Nee goh?

'We mogen hier ook helemaal niet zijn! Dit is de derde verdieping!' zegt Hermelien.

Toen rook ik iets.

Iets bekends, wat ik eerder had geroken.

Ik draaide me om en zag de persoon -eigenlijk een kat- die bij de geur hoort. 'Mevrouw Norks' fluister ik- nu iets harder.

'Maar als Norks hier is' begint Ron.

'Dan is Vilder dichtbij' vult Harry hem aan.

'Rennen!' gilt Hermelien. We doen wat ze zegt en rennen als malloten naar een deur.

'Op slot' zegt Ron geïrriteerd als hij hem open probeert te krijgen.

'Ach aan de kant' zegt Hermelien nu ook geïrriteerd.

'Alohomora'. De deur zwaaide open en we renden snel naar binnen.

'Is daar soms iemand?' hoor ik Vilder zeggen.

De anderen horen het niet.

Dan hoor ik hem weglopen.

'Hij is weg' zeg ik zuchtend.

'Hoe weet jij dat?' vraagt Hermelien achterdochtig.

'Ik hoorde het' zeg ik terwijl ik met mijn ogen rol.

'Hoe kan je dat nou horen?!' roept Ron verontwaardigd. 'Ongeluk gehad met toverdranken' zeg ik droog.

'Dus je kan super goed horen?' vraagt Harry. Ik knik. 'En zien en ruiken' zeg ik snel. Ja, als je dan al bezig bent met de leugens. Waarom niet een hele hoop? 'Ah, nice'. Ik begin te grinniken.

'Dit is niet goed' zeg ik. Ze kijken me vragend aan. 'Ik ruik belachelijk veel hond' zeg ik fronsend.

Op dat moment voelen we wind tegen onze schouders aan waaien.

We draaien ons om en zien daar een hond. Maar niet zomaar een hond.

EEN MET FUCKING 3 KOPPEN!

We beginnen met zijn vieren gelijk te gillen. We zijn echt wel goed op elkaar afgestemd hoor.

Dan valt me iets op. Met mijn super ogen. Haha. Dat klinkt echt heel stom.

Een luik. Onder een poot.

Nouja, eerst wegrennen. Dan denken.

We rennen tegelijk weg.

KUNNEN WE ELKAARS GEDACHTEN LEZEN OFZO?

Oke, best ironisch. Ik kán gedachten lezen.

Als we in de leerlingenkamer staan kan ik weer ademen.

'Wat was dat?!' zegt Ron verontwaardigd.

'Een driekoppige hond' zegt Hermelien droog. Hij kijkt haar geïrriteerd aan. 'Aka bewaker' vul ik aan. Harry en Ron kijken me verbaasd aan. 'Ja klopt, hij stond op een luik' zegt Hermelien. 'En dat hebben jullie gezien?' zegt Harry verontwaardigd. 'Ja, super ogen you know' zeg ik droog. 'Wauw, ik had het nog te druk met die drie koppen maar jullie waren al direct om je heen aan het kijken. Pfff.... vrouwen ook' zucht Ron. 'Ronald Wemel, dat is niet aardig' zeg ik bestraffend. Harry grinnikt.

'Nou, welterusten' zeg ik met een glimlach. Ze mompelen iets van 'welterusten' terug. Ik grinnik en loop samen met Hermelien naar de kamer.

'Welterusten Lientje' zeg ik met een glimlach. 'Welterusten Lili'.