Cursed / Harry Potter

♦7♦

Ik word al vroeg wakker van de wekker. Ik heb hem expres vroeg gezet. Nou kan ik Hermelien is goed te pakken nemen.

Ik pak een touwtje en een zak.

De zak vul ik met slagroom en hang ik op boven Hermelien.

Ik maak een hele trap zodat als ze omhoog komt super veel slagroom in haar gezicht komt.

Oke, nu is het tijd.

'HERMELIEN, HERMELIEN!' gil ik. Ze komt in een keer omhoog.

De slagroom komt volop in haar gezicht. 'LILIAN SMITH!' gilt ze boos.

Ik begin te schateren. Hermelien kijkt me nog steeds boos aan. De andere meiden worden wakker en kijken me boos aan. Tot ze Hermelien zien. We liggen uiteindelijk allemaal op de grond. Dat is waarom je vrienden bent. Gewoon lachen om niks.

'We moeten naar het ontbijt' zegt Belinda lachend.

Ik knik en we staan lachend op.

'Maar hè Lili, heb jou nou met die jongen?' vraagt Parvati. 'Dat is mijn broer' zeg ik droog. Belinda begint met lachen. 'Serieus IEDEREEN denkt dat je met hem verkering hebt' zegt ze lachend. Ik zucht. 'Ik weet het'.

Samen lopen we kletsend naar de Grote Zaal.

'KIJK DAAR IS DE SLET!' roept een random iemand van Zwadderich. Het deed me vreemd genoeg niets - ik was te vaak uitgescholden. 

'KIJK DAAR IS LILIAN!'. Er komen allemaal mensen naar me toe rennen. 'HOE HEB JE HEM GEKREGEN?!'. 'HOE?'. Allemaal van dit. Het doet pijn aan mijn oren. 'KOPPEN DICHT!' gil ik SUPER hard, maar ook echt héél hard. Direct is iedereen stil. 'Het is niet mijn vriendje!' zeg ik luid. 'Nee tuurlijk joh, en nu de waarheid?' zegt een bijdehante Zwadderaar. 'Het is mijn broer' zeg ik terwijl ik met mijn ogen rol. Je ziet mensen hoopvol kijken. 'Trouwens, hij heeft al iemand'. De meisjes kijken teleurgesteld. 'Nou, ik ga eten'. Ik baan een weg door de menigte en ga zitten.

Ik pak eten en begin te eten. Ik kijk naar de lerarentafel en zie dat iedereen er gewoon zat!

Hadden ze niks kunnen doen ofzo?!

Perkamentus ziet dat ik kijk. Hij glimlacht naar me en ik glimlach terug.

Even later is mijn eten op dus loop ik naar de les.

Even later komt Anderling binnen. Ze glimlacht even naar me en dan begint de les.

'Vandaag gaan we de kleine voorwerpen in vogels!' zegt ze enthousiast.

Oke, deze spreuk ken ik niet. Nu moet ik opletten.

'De spreuk hiervoor is "Avifors" en je maakt een tikkende beweging op het voorwerp. Pak allemaal een klein voorwerp'. Ik zoek in mijn tas en vind een knoop.

'Begin maar'.

'Avifors' zeg ik. De knoop veranderd in een halve vogel.

'Avifors'. De knoop veranderd nu wel in een hele vogel. Even later is hij alweer een knoop.

Hoort dat?

'Goed zo mevrouw Smith'.

Blijkbaar wel.

Even later is de les afgelopen en lopen Hermelien en ik naar de volgende les.

Bezweringen.

De les vloog voorbij. We deden de 'Alohomora' bezwering. Die kan ik al non-verbaal.

'We zijn klaar voor vandaag' zucht Parvati. Ik zucht ook. 'Ja'. 'Ik ga naar de bibliotheek'. 'Oke, ik ga een brief schrijven'.

Ik loop naar de leerlingenkamer, geef het antwoord en loop naar binnen.

Ik ga achter het bureau zitten en pak een stukje perkament en een veer. Ik doop de veer in de inkt en begin te schrijven.

Dear Family,

Hoe gaat het daar? Bij mij redelijk. Ramon heeft waarschijnlijk al verteld over volle maan. Ter duidelijkheid: er is werkelijk NIKS gebeurd. Zeg maar tegen Ramon dat hij zich NIET schuldig moet voelen. Hij weet wel waar ik het over heb. Ik weet niet of hij het jullie heeft verteld. Maar goed, hoe gaat het met jullie? Iedereen dacht trouwens dat Ramon en ik iets hebben, tot ik de waarheid vertelde. Toen vertelde ik dat hij al iemand heeft. Ze waren de hele dag nog chagrijnig. Schrijf snel terug. Omdat jullie niet weten hoe een uil werkt hier de uitleg:

- schrijf een brief (maakt niet uit met wat)

- rol de brief op

-geef de brief aan de uil

-zeg waar de uil heen moet (gewoon mijn naam zeggen dan komt het goed)

Liefs,

Lilian

Ik rol de brief op en loop naar de uilentoren.

'LILIAN!' hoor ik iemand schreeuwen. Ik kijk achterom. Terwijl ik dat doe bots ik tegen iemand op.

Ik val op de grond. 'Ow- sorry' zegt de persoon. Ik kijk naar boven en zie een jongen. Op zijn gewaad staat een Huffelpuf teken. 'Geeft niet, ik lette ook niet op' zeg ik glimlachend. Hij helpt me overeind. Ik kijk hem aan. Een ding viel me direct op: hij is knap! 'Ik ben Carlo Kannewasser' zegt hij met een glimlach. 'Lilian Smith'. Ik glimlach dom naar hem.

WAAR BEN IK MEE BEZIG?

'Leuk je te ontmoeten Lilian. Wacht een even, ben jij niet dat meisje waar iedereen van dacht dat ze verkering had met haar broer?'. 'Ja, dat ben ik, ook leuk om jou te ontmoeten'. Hij glimlacht. 'Nou, ik moet nu gaan. Ik zie je vast nog wel eens toch?'. Ik knik. 'Doeg!'. Hij loopt weg en ik blijf achter.

Wat was dat nou?

Ik loop verder de uilentoren.

Ik zoek een uil uit en stuur hem naar de Millers toe.

Ik huppel weer terug naar de leerlingenkamer. Onderweg kom ik Hermelien tegen.

'Waarom ben jij zo vrolijk?' vraagt ze met een grijns. 'Geen idee, mag dat niet?'. Ze knikt -nog steeds met die grijns. 'Jaja, volgens mij is er iemand verliefd'. 'WHAT?!' zeg ik verbaasd en deels boos. 'Mag ik ook al niet meer vrolijk zijn, ben ik direct verliefd. Pff' zeg ik verontwaardigd. Hermelien begint alleen maar meer te grijnzen. 'De ontkenninsface' fluistert ze. 'Helemaal niet'. 'Jawel'. Ik kijk haar boos aan. 'En, ben je nu blij? Nu ben ik boos' zeg ik boos. Ik stamp de leerlingenkamer in.

Ik loop nijdig naar binnen. Ik ga naar de kamer en pak een dreuzel boek erbij. Het heet "Sfinx" van James Rollins. Ik begin te lezen.

Ik hou echt van dit boek. Mijn lievelingsboek.

'Wat lees je?' hoor ik ineens.

Ik kijk van mijn boek op en zie Parvati staan. 'Een dreuzel boek, Sfinx' zeg ik met een glimlach.

'Leuk, mag ik hem ook eens lenen?'.

'Ja hoor, tuurlijk'.

Ze glimlacht en loopt weg. Ik ga verder lezen.

Even later klap ik het boek dicht en loop ik naar de leerlingenkamer.

Daar zitten Harry en Ron.

'Hee jongens, waar is Hermelien?'. 'Die is aan het huilen'. Ik kijk vreemd naar hem maar hij wuift het weg. Ik knik verward.

'Zullen we maar naar de Grote Zaal gaan?' vraagt Harry ineens.

We knikken en staan op.