Cursed / Harry Potter

♦32♦

Ik loop naar de Grote Zaal.

Ik ga naast Fred en George zitten. Ron hoef ik even niet meer te zien.

Ron, Harry en Hermelien komen langs me lopen. Hermelien en Harry kijken met verdriet, pijn en verontschuldiging naar me. Bij Ron is er alleen walging. Ik negeer het en keer me tot Fred.

Fred glimlacht bij het zien van mij. 'We maakten ons zorgen, we weten wat er is gebeurd' zegt Fred. Ik knik zacht. George wil me een knuffel geven en ik ben te laat om het tegen te houden.

Beelden van iemand die word gemarteld schieten voor mijn ogen. 'W-wat was dat?' vraag ik. George kijkt me met pijn aan. 'Mijn ergste herinnering, toen ik 1 was. Er werd iemand gemarteld. Hoe deed je dat?'.

Ik zucht. 'Krinkel vervloekte me, nu gebeurd dat met iedereen die ik aanraak. Ron vind me een monster'. 'Het maakt niet uit, je bent geen monster' zegt George. Dan geeft hij me een knuffel.

Dit keer schieten er geen beelden voor mijn ogen. 'W-wat?' stotter ik. 'Het is alleen de eerste keer' concludeert George. Ik knik, dat maakt het verdraagzamer.

Fred kijkt nog steeds bezorgd naar me. Ik glimlach zwak naar hem. Dan begint Perkamentus met zijn speech:

'Het was een fijn, maar onverwacht jaar voor ons allen. De laatstejaars wens ik veel succes in de grote wereld. Het ga je goed. Voor de andere jaars: Ik hoop jullie volgend jaar weer allemaal te zien. Voordat ik begin aan de schooltrofee wil ik een paar woorden zeggen: Dombo, Knarkloppertjes, Alarmfase, Dies en Neregeb. Dat was het, nu ga ik de stand bekend maken. Op de vierde plaats: Griffoendor met 304 punten'. Iedereen begint zwak te klappen.

'Op de derde plek: Huffelpuf met 375 punten'. Iedereen begint weer te klappen, nu met iets meer overtuiging.

'Op de tweede plek: Ravenklauw met 412 punten'. Een groot applaus vult de zaal. 'En op de eerste plaats: Zwadderich met 774 punten!'. Heel de Zwadderich tafel juicht. De rest van de tafels klappen nog minder enthousiast als bij Griffoendor.

'Goed gedaan Zwadderich, goed gedaan' begint Perkamentus. Mijn blik schiet van de Zwadderich tafel naar Perkamentus. Ik weet precies waar dit naartoe gaat. En ik ben er blij mee.

'Hoewel, ik moet de laatste gebeurtenissen nog nagaan en even wat puntjes toekennen' zegt hij met een glimlach.

'Ten eerste: Aan Ronald Wemel, voor het beste potje toverschaak dat wij hier hebben gezien, 30 punten'. Ron kijkt heel verbaasd terwijl Griffoendor begint te klappen. 'En aan Hermelien Griffel, voor het opnemen voor vrienden terwijl ze weet dat het gevaarlijk is, 20 punten!'.

De Griffoendor tafel begint nog harder te klappen. 'En aan Lilian Smith, voor koelbloedige logica onder levensgevaar, 40 punten!'. Ik krijg een glimlach op mijn gezicht. Ik heb 40 punten verdient!

George geeft me nog een keer een knuffel. Tja, nu kan het. Fred geeft me ook een knuffel en ik zie hetzelfde beeld als bij George. 'Ik wist dat ik het te zien zou komen, maar ik móest je een knuffel geven'. Ik grinnik zacht.

'En aan Harry Potter, voor het tonen van uitzonderlijke moed en lef, 60 punten!'. Heel Griffoendor barst los.

'We staan gelijk met Zwadderich' zegt Hermelien. Een glimlach breekt door op mijn gezicht.

'En ten slotte, er is veel moed voor nodig om het op te nemen tegen je vijanden, maar nog veel meer om het op te nemen tegen je vrienden. Daarom geef ik 10 punten aan Marcel Lubbermans!'.

Heel Griffoendor begint te juichen.

'En als mijn berekeningen kloppen moeten de versieringen worden aangepast' zegt Perkamentus. Hij knipt in zijn vingers en de doeken van Zwadderich veranderen in Griffoendor doeken. 'Griffoendor wint de beker!'.

Iedereen barst los. Behalve de Zwadderaars. Draco kijkt boos mijn kant op. Ik grijns en steek mijn tong uit.

Als ik klaar ben met juichen -heel veel later dus- ga ik zitten en begin te eten. Mijn keel is schor.

Dan begint Perkamentus met praten. 'Ik hoopte dat het eten jullie smaakten. Nu naar bed, morgen vertrekt de trein. Tot volgend jaar!'. Ik sta glimlachend op en loop naar de Griffoendor toren. Ik ben als een van de eersten bij de Dikke Dame. Iemand uit het vierde jaar zegt het wachtwoord. De Dikke Dame zwaait open en ik loop naar binnen.

Ik negeer iedereen die me wilt bedanken en loop naar de kamer. Ik begin alvast mijn spullen te pakken.

Even later komt Hermelien binnen. Ze probeert met me te praten maar ik negeer haar.

'Lilian, pleas. Luister naar me!' smeekt ze. Ik kijkt haar woest aan.

'Nee, ga naar Wemel Hermelien. Ik ben toch een "Monster?"' zeg ik kil. Ze kijkt me met pijn aan . Ik negeer het en ga in bed liggen. Ik zet de wekker en sla het deken om me.

Al snel val ik in slaap.