"Aaaaaaaaaaaaaah t-tulong!"
Mahina kong sigaw dahil sobrang sakit ng tiyan ko. Manganganak na yata ako.. Napaiyak nalang ako ng wala manlang akong magawa . walang tao sa bahay namin. Di ko alam ang gagawin ko. .."Aaaaaah! X-xylan! T-tulong" iyak na ako ng iyak. Di ko alam kung makakaya ko pa to.. Hinang hina na ako.. Ilang minuto narin akong naka upo dito sa sahig hawak hawak ko yung tiyan ko..
Pinikit ko ang mga mata ko.. A-ang sakit talaga... Todo iyak na ako..
"Sht! Venice! Whats happening?!"
Bigla kong binuksan ang mga mata ko at nakita ko ang gwapong mukha niya at gulat na gulat parang natataranta siyang buhatin ako at pinasok sa kotse niya... Di ko maiwasang mapasigaw sa sakit.. Lalabas na yata sila.. Tumingin ako sa nag mamaneho at di ko alam kung ano ang tumatakbo sa isip niya..
Ilang minuto na ay dumating din kami sa hospital. .
Sinugod kaagad ako sa ER..
****
Binuksan ko yung mga mata ko. At puro puti ang nakikita ko.. Naalala ko yung nangyari.. Kinapa ko ang tiyan ko at flat na ito. Natataranta akong lumingon at nakita ko siya.. Yung nagdala sakin sa hospital.."Xy...." Tawag ko sa kanya at agad siyang lumapit sa akin at hinawakan ang kamay ko. Biglang bumilis nang tibok yung puso ko...
"A-are you fine now? M-may masakit ba sayo?" Napatitig lang ako sa kanya. Is he really asking me if Im fine? Or may masakit saakin? Yung totoo?? Pero teka! Yung mga anak ko. .
"My babies? Where are they?" Natataranta kong tanong sa kanya
"Nasa incubator pa sila. Dadalhin nila dito mamaya ang kambal wag kang mag alala"
Napatango lang ako kay xy..
Ng bigla ulit siyang nagsalita"You should take a rest.."
Napatitig ulit ako sa kanya.. Di ko alam ang sasabihin ko.. Why so sudden? I mean bat siya ganyan?
Nahalata niya siguro ang expresyon ko kaya napabuntong hininga siya at muling nagsalita.."I know this is so not me.. Look ven. I think we should give our family a try.. When i saw our twins I already knew that they are mine. They looked like the younger me. Di ko maipapangako na mamahalin kita pero I'll try. Please forgive me" seryoso siyang nakatingin sakin habang hawak parin ang mga kamay ko ...
I was shocked.. Seriously? Matagal ko na tong hinintay na magkaayos kami. Maluha luha akong tumango sa kanya at niyakap siya ng mahigpit..
"You dont know how happy I am xy.. Thankyou thankyou!" Mangiyak iyak kong sabi sa kanya habang yakap siya..
"Ssshhhh.. No ven.. Thank you" sabi ni xy hinalikan ang gilid ng ulo ko...
At pinunasan ang luha ko..
Oh gosh. I really love xylan.. And our babies.
Xylan's Pov
Xoxo crushylove
Next chpt. Ang pov ni kley hihi
BINABASA MO ANG
His Abandoned Wife (COMPLETED)
General FictionShe who have done nothing She who loved him She who sacrificed She who left with nothing And she who was Abandoned. -His abandoned wife.