An: I'll try my best na matapos to Asap 😂 maraming stories na nakapila sa drafts ko eh hihihihihi salamats ang lungkot pala nang storyang to! Hahaha . Enjoy reading! 😘 Vote and Comment 😘💓
Ven's POV
Its been weeks simula nang libing ni grace at ng anak Niya. Hindi pa ako nakabalik sa bahay dahil pinagbawalan ako ni Sean because I'm having some issues. I need rest. Tyaka bibigyan ko muna ng time para magluksa si xy kasi alam ko baka patayin niya rin ako pagnakita niya ako. He's mad at me at sigurado ako na sinisisi niya ako sa pagkawala ng mag ina niya. Kahit nga ako sinisisi ko rin ang sarili ko. Napalapit na ako Kay grace kaya nasasaktan rin ako sa nanyari. Lalo na nung nalaman kong anak pala siya ni Mr. Fernandez ... Anak siya ng lalaking isa sa tumulong at nagasikaso sakin sa Italy tapos ito ang igaganti ko sa kanya? Ang ipahamak ang anak at apo niya. Hindi ko alam kung paano pa ako haharap sa Kanya ...
Namimiss ko na ang kambal. Kamusta na kaya sila? Sana okay sila.
"Did you take your med?" Sean asked sabay upo sa tabi ko
Tumango ako sa kanya. At pinagpatuloy ang pagbabasa ko
"Good. Ahm, You think kailangan nating bumalik sa Italy?" Tanong niya kaya napatingin ako sa kanya na nakakunot ang noo
"Bakit naman?"
"Kailangan mong--" I didn't let him finish
"No. I'm fine. Magaling na ako hindi na ako babalik sa dati" I said
"I know you got cured, pero kung mananatili pa tayo dito baka di mo makayanan" nag aalala niyang sabi sabay hawak sa kamay ko
"Kakayanin ko " I assured him
"I'm just worried ven."
Nilapag ko ang libro at tiningnan siya "nag aalala rin naman ako pero lalabanan ko kung sakali bumalik ulit"
He sigh and hug me "I can't ... Hindi ko kayang makita kang nahihirapan"
"Everything will be fine Sean"
He kissed the side of my head "I hope so"
And I smiled at him. I don't know kung saan ako pupulutin kung wala si Sean. I'm lucky to have him. Pero nakokonsensya ako kasi di ko naman kayang ibigay ang gusto niya. Mahal ko siya bilang kaibigan at kapamilya na ang turing ko sa kanya at hanggang doon lang talaga yun. I know he can find someone better. He's a good man and he deserves the best.
Napatingin ako sa phone ko na may tumatawag pati rin si Sean. First time kasing may tumawag sakin kaya nagtaka ako.
Nang tiningnan ko nakita ko ang pangalan ni yanie kaya dali dali ko itong sinagot
"Hello?" Bati ko at nakatingin lang sa akin si sean
"Ma'am este vee pala! Pasensya po sa pagtawag"
"Okay lang, bakit ka pala napatawag?"
"Ahm ano po kasi.. Gusto ka ng kambal na makausap. Kinukulit kasi nila kami ni odette"
Napahinto ako sa sinabi ni yanie. Natuwa ako na gusto akong makausap ng mga anak ko
"Talaga?!" Masaya kong tugon
"Opo, teka lang"
Siguro binigay ni yanie sa kambal yung phone kaya naghintay ako
"Nanay vee" I heard the twins called me in the other line. Bigla namang gumaan yung loob ko dahil narinig ko ang boses ng mga anak ko
"K-kamusta na kayo?" I asked
"We need you. We want to see you " they said in unison and it breaks my heart hearing their sad voices
Hindi ako nakasagot kaagad
"Please" then I heard a sob
"Wait for me there. Pupuntahan ko kayo. Please wag kayong umiyak" I said almost crying. I know they're in pain I can feel it
"Ahm ma'am si yanie na po ito, umalis na po yung kambal" rinig kong sabi sa kabilang linya
"Ganoon ba? Sige pupuntahan ko ang kambal diyan."
"Sige po"
"Ahm si X-xy?" Alanganin kong tanong
"Wala po eh. Umalis kanina "
Napabuntong hininga nalang ako tsaka nagpaalam na kay yanie
"What happened?" Tanong ni sean
"Kailangan ako ng mga anak ko" sabi ko sabay tayo
"Pero ---"
"Kahit ngayon lang. My sons need me . They need a mother. I already waste a lot of time" I said at pumasok sa kwarto ko
*****
"I can come with you" he said in a worried tone
Umiling ako "kaya kong mag isa tyaka may trabaho ka pa"
"Fine, just call me if something happen" he said then kissed my forehead
Nginitian ko siya "thanks"
At bumaba na ako sa sasakyan niya. Nag doorbell muna ako at naghintay ng ilang minuto
"Ma'am pasok po kayo" Magalang na sabi ni yanie
"Nasaan yung kambal?" Tanong ko habang papasok sa bahay
"Nasa taas po"
"Salamat ha" sabi ko at sabay na kaming umakyat sa kwarto ng kambal
Walang xylan na nandito. Kaya mabuti na yunBinuksan ni yanie ang pinto ng kwarto ng kambal at nakita kong nakahiga sila habang nanonood ng TV kasama si odette . napatingin naman kaagad sila sa amin . nginitian ko sila at agad namang tumakbo palapit sakin yung kambal at niyakap ako.
"We miss you" Zack said
I got teary eyed when I heard that they missed me ... I hugged them even tighter
"Namiss ko rin kayo" I said .. Nakita ko na lumabas sina yanie and Odette siguro para bigyan kami ng oras
"Where have you been?" Jack asked kumuwala sila sa yakap ko at inakay ko sila papunta sa kama at sumandig sa head board pinapagitnaan nila ako
"Nagpagaling lang ako dahil sa aksidente. You really missed me that much?" I asked him and pinched his nose
"You met an accident?! Did you got hurt?"
"Are you alright?"
Agad nilang tanong pero niyakap ko sila "I'm fine now " I smiled
"Tita mom died in an accident with our little sister" jack said I didn't say any word I just listened for what they're saying
"Dad cried a lot, he's hurt"
"We're happy you didn't end up like tita mom"
Napatingin ako sa kanila... Confused.
"Please don't leave us again" zack said crying so I hugged him
"I won't." I said
"Promise us" napatingin ako kay jack
I pulled him in a hug "I promise" they also hugged me my tears came out
When I heard what jack said that made me stop and cry even more
"We can't afford to lose you again mom"
Xoxo crushylove
BINABASA MO ANG
His Abandoned Wife (COMPLETED)
General FictionShe who have done nothing She who loved him She who sacrificed She who left with nothing And she who was Abandoned. -His abandoned wife.