His Abandoned Wife (COMPLETED)

Abandoned 12

Ilang araw na akong walang pahinga.  Tambak sakin lahat ng trabaho. Sina yanie at Odette ay pinagsabihan ni xy na wag akong tulungan sa mga gawaing bahay. Anim na buwan na ang pinagbubuntis ni grace kaya pinilit siya ni xy na mag leave na sa trabaho niya. Nalaman narin nila ang gender nang magiging anak nila at isa yung babae. Sobrang saya nila sa balita pero ako hindi. Iyak ako ng iyak tuwing gabi dahil sa mga masamang paniginip ko. Lalo akong hinahabol ng nakaraan ko. At doon ko napagtanto na mahal ko pa pala ang asawa ko. Lalo ko siyang minamahal pag nakikita ko siyang masaya at kung paano niya mahalin ang kambal. Ang masakit nga lang ay hindi ako isa sa mga dahilan kung bakit siya masaya.  Akala ko pagbalik ko iba na ako. Pero niloloko ko lang sarili ko pag pinilit kong maging matapang at iwan ang nakaraan dahil simulat sapol kay xy umiikot ang buhay ko lalo nat andito kami kasama sa dati naming bahay at andami kong naaalala sa kahit saang sulok ako tumingin.

Mukhang wrong move talaga ang plano namin  ni sean na pumasok ako bilang kasambahay. Noong una Hindi siya sumangayon sakin pero pinilit ko siya dahil ito lang ang paraan upang mapalapit ako sa mga anak ko ng hindi sila madamay sa mga pwedeng mangyari. Gusto ko silang bawiin pero di ko pa kayang madamay sila at masyado pa silang bata para sa mga kaso at humarap sa korte kung paano namin sila pagagawan ng ama nila. Gusto kong kunin muna ang loob nila. Pero nahihirapan akong kausapin sila bantay sarado si xy sakin lalo nat nagleave din siya para mabantayan rin si grace. Tuwing gabi sinisilip at tinitingnan ko  parin sila. At panatag na ang loob ko. Gagawa ako ng paraan soon.

Nandito ako ngayon sa sala inaayos ko yung kalat ng kambal. Ang hyper kasi nila ngayon kung saan nalang sila naglalaro. Wala silang klase ngayon dahil sabado. Andun ata sila sa kwarto nila naglalaro ulit. Napangiti ako at napailing nalang habang inaalala ang nagtatawanang mukha ng kambal. Lahat ng pagod ko nabubura dahil sa kanila. Nakangiti akong naglilinis ng biglang bumukas ang pinto at pumasok sa loob ang gwapo kong asawa naka simpleng damit na panlabas niya, pero anlakas na nang dating Niiya. Bitbit niya ang dalawang paper bags. Nginitian ko siya pero tiningnan niya lang ako ng masakit at umakyat sa taas. Napabuntong hininga nalang ako at pinagpatuloy ang paglilinis ko ng biglang nag ring yung phone ko. Kinuha ko ito sa bulsa ko at napangiti ako sa pangalan ng tumawag. Namimiss ko na rin siya ilang buwan na kaming hindi nagkikita pero tinatawagan naman niya ako palagi at kinakamusta.

"Sean" nakangiti kong sagot

"Kamusta kana? Namiss na talaga kita. Wala kabang day off?" Malumbay niyang sabi

  "mukhang wala eh"I said chuckling

Narining kong napabuntong hininga siya " alright, just contact me if something bad happen to you"

I smiled "walang masamang mangyayari sakin"

"Tsk. Your husband is a jerk. We don't know what's gonna happen soon"

Napailing nalang ako "I know, don't worry I'll be fine here"

Napabuntong hinginga ulit siya " you have to, by the way I need to go"

"Sige, uhm Sean?"

"Yeah?"

"I miss you too, bye"

"Bye, ven" I can sense that he's smiling the way he said it

Then I hung up. I'm smiling when I put down my phone and I froze when someone  cough behind me.

"Ehem" 

I swallowed several times before I turn my back.

Nginitian ko siya at tinago yung phone sa likod ko

"You can't use your phone when you're in the middle of your work" matigas niyang sabi

Yumuko ako" sorry po "

"Kung gusto mong makipaglandian pwede doon na sa labas?! Tsk. Wh*re" he glared at me and walk passed through me

Immune na ako sa masasakit niyang salita kaya napabuntong hininga nalang ako at tinago sa bulsa ko ang phone ko.

****

The next day ay pinalaba ako ni xy ng lahat ng kurtina, bed sheet, kumot, punda at iba pa. Kahit yung mga Hindi pa nagagamit ay isinama niya rin. Hindi niya rin akong pinayagan na gamitin ang washing machine. Maglalaba daw ako ng mano mano. Ako ang tanging tao dito sa bahay dahil umalis sila upang magsimba at mamasyal pagkatapos kaya buong araw silang wala kasama sina yanie at odette.  Kanina pa sila nakaalis at magtatanghalian na hindi parin ako tapos at hindi pa ako kumakain. Ngkakasugat narin yung mga kamay ko Hindi ko maiwasan ang maluha dahil sa sitwasyon ko, di ko alam kung dahil ba sa sakit ng mga sugat ko sa kamay o sa gutom o sa nararamdaman ko. Halong halo na eh. Napagdesisyunan ko na kumain nalang at yung tira nalang nila kanina ang kinain ko.

Natapos ang paglalaba ko nang mga hapon na. Nagsasampay na ako sa labas ng makita ko sa labas ng gate si sean na nakangiti at kinakawayan ako habang nakasandig sa kotse niya. Nginitian ko siya at sinenyasang tatapusin ko muna ang ginagawa ko.

Bago ako lumabas ay inayos ko muna ang itsura ko. Nang binuksan ko ang gate ay agad akong lumakad papunta kay sean at sinalubong niya ako ng yakap .

"After how many months.." Rinig kong bulong niya at niyakap ko rin siya. Namiss ko talaga si Sean.

"Sorry ngayong lang kita nadalaw, masyadong busy kasi" sabi niya at agad namang kumuwala sa yakap

"Okay lang" I said smiling

"Pumayat ka" nakanguso niyang sabi sabay hawak sa kamay ko, napangiwi naman ako dahil sa sakit

"What happened to your hands?" Nagaalala niyang tanong

Nginitian ko siya "wala to, andami kasing nilabhan ko"

Napakunot ang noo niya at hinawakan ako sa magkabila kong pisngi "please dont force yourself to smile if you're hurt."

Tiningnan ko siya at hinawkan ang mga kamay niyang nakahawak  sa mukha ko

"but that's the only way that I can hide my pain"

***
Di ko na alam kung saan natong papunta yung storya! Hahahaha keri lang kung anong pumasok sa isip ko !

Xoxo crushylove -vote-comment- be a fan be 😘