Slave Of The Mafia Boss (Mafias Series # 1) PUBLISHED UNDER PSICOM

Chapter Thirty One

Chapter Thirty One
The Silly Girl who Stole my Heart

Rowin

"You're drinking too much" Napatingin kaming lahat sa baso ni Tyron na halos natatapon na ang laman sa sobrang dami ng nilalagay niya

"Ano ka ba, We will be having an undercover mission tomorrow. I should drink till I am drunk" reklamo naman nito kay Jake.

Chief gave us a mission for the first time in a while. Hindi ito related kay Lorenzo o kay Magnus. Actually mag iisang linggo na sila Chief sa Japan dahil may minamanmanan silang isang wanted person dito sa pilipinas. Kaya naman pinapasunod na niya kami doon bukas.

"I just hope you won't be late" Jake shrugged his shoulders as he drink some wine too.

"Nagiinom ka din masyado ngayon" sinita ko din si Jake nang itungga na naman niya ang baso ng wine niya

"Dumating na si Rian." Nagtinginan kami nila Gab nang magsalita si Jake.

"You can drink all you want. Ako na mag drive para sayo" Tinapik naman ni Luke ang balikat ni Jake.

"Here" Napatingin ako sa envelope na ipinatong ni Gab sa mga hita ko.

"What's this?"

"List of all the kids who were in the Arson Case 10 years ago. Yung iba nagpalit ang pangalan but they have phone numbers, maari mo silang tawagan kapag gusto mo. Or we can go together"
I couldn't talk when he said that. I kept this from Gab. Si Jake ang inabala ko sa imbestigasyon na ito dahil ayaw ko siyang bigyan pa ng problema. I just wanted him to focus on his sister's case.

"Kinuha ko kay Jake ang kaso. He will be busy now. Medyo sumama ang loob ko nang malaman kong kay Jake mo ibinigay ang investigation na ito" ani naman ni Gab habang pinagsasalin niya ako ng alak sa baso ko

"I will find that kid no matter what. Itaga mo sa bato. Ako ang pinaka magaling na Detective sa buong Agency"

"I didn't wanna bother you" I said.

"Nasan si Lianne ngayon?" I looked at Jake when he suddenly ask about her

"Day off niya ngayon, pinagpahinga ko sa bahay."

"Para magalaw mo mamayang gabi" Tumawa naman si Tyron

"Really? Then who's that?" Napalingon ako sa direksyon kung saan nakatingin si Luke.
I blinked my eyes for like twice when I saw a girl singing with another girl sa isang Room. Nandito kase kami sa KTV. Mas tahimik kapag nag rent ka ng Room. Dahil gawa sa glass ang pintoan nakikita ko mula dito si Lianne na parang lasing at kasama si Tracy na kumakanta

"Makabasag pinggan ang boses nila" Hindi napigilan ni Gab ang tumawa ng malakas nang tinaasan nila ang boses nilang dalawa

"I definitely told her to stay at home" nainis na saad ko. Talagang hindi na siya nakikinig sakin. Minsan gusto kong bumalik sa unang beses na nagkita kami. May isang salita si Lianne noon.

"Maybe I should join them"

Kinuha ko ang isang bote ng champagne at dalawang baso. Lumabas ako at walang pasabing pumasok sa room nila.

"Ladies, Knock! Knock!"

"Oh? Lianne nagpatawag ka ba ng macho dancer.." saad naman ni Tracy nang makita niya ako.

"Ano ka ba, boyfriend ko yan" Sinapak naman ni Lianne ang braso ni Tracy at nagtakip ito ng mukha

She has a lot of cuteness when she's drunk

"Uy.." Nang inilapag ko ang bote at baso sa mesa ay lumapit ito

"Bakit ka andito" tanong nito habang tinutusok tusok ang dibdib ko. Napatingin ako sa mukha niyang medyo namumula na

"Sasamahan sana kitang mag inom. But you're already too drunk"

"Uuwi ka ba kasama ko" Napatingin ako sa kamay niya na nakarating naman ngayon sa braso ko.

"Oo, iisang bahay lang naman uuwian natin"

"Yehey!" Nagulat ako nang tumalon talon ito sa couch. Kumapit ito sa leeg ko at kamuntikan na kaming natumba. Mabuti nalang nahawakan ko siya at bumagsak kami sa couch

I stared at her face for awhile while she is still wrapping her hands around me.

"If I had you earlier, I would have been a better person" I whispered to her. But it looked like she doesn't understand me. Napipikit na din ang mga mata nito dahil sa kalasingan

Her stepfather used to brag that his daughter a beauty. Now I understand why he was so persistent. It was the truth afterall.
I cupped her cheeks and played it with my thumb. Napakaganda ng hugis ng pisngi niya parang bata. I tugged her hair and put it behind her ears. Sumusob pa ito sa likoran ko habang nakapikit.

"You're smiling" I was startled when I heard Gab's voice.

"Kailan ka pa nandyan?"

"Since you were staring at her" he smirked

"I can't remember the last time I see you like this. You look so bright"

"Do I look like, I've become a person again?" I asked Gab while touching her hair

"Hindi ba't unang beses mo palang nakita si Lianne ganyan kana ngumiti. "

"I don't know why I smiled when I saw her. "

"You couldn't suppressed it after all." Napailing iling si Gab sa akin. Hinawakan ko si Lianne at tumayo ako. Kakargahin ko nalang siguro siya papunta sa sasakyan

"Ano bang gusto mong sabihin ko Gabrielle"

"Gusto kong aminin mo sa akin na pinipigilan mo lang ang nararamdaman mo sa kanya. That is why you tried to become cold."

Naglakad ako papalapit kay Gab at tinapik ang braso niya "Wala akong aaminin sayo dahil hindi ikaw ang Asawa ko." I smiled as I walked away.

"Aray! Wag kang malikot" Saglit akong tumigil sa paglalakad dahil kanina ba galaw ng galaw si Lianne

"Gusto ko ng sisig mo" I bit my lip when I heard what he says. Noon hotdog at itlog ko, Ngayon sisig ko naman. Ang dami palang gustong tikman ni Lianne. Hindi man lang niya sinasabi sa akin.

There is no way I could holdback my laughter.

"Pagluluto nalang kita bukas"

"Lianne Tell me, Are you still scared of me?"
I tried to look at her. She rested her head on my shoulders as she closed her eyes. I wonder if she is still listening

I may not hear someone's heartbeat. But I can sense when someone is scared. Everytime I hold her hands, I felt the rapid beat from her pulse.

"Takot ako.."

I smiled a little bit when I heard her say it. Sino baa ng hindi matatakot sa isang katulad ko kapag nalalaman mo lahat ng ginagawa ko.

I wanted to change how Lianne saw me. Pero ito na ako ngayon. There is just no turning back.

"Takot ako na baka wala na akong pakinabang sayo"

I laughed a little bit.

Binuksan ko ang kotse ko at dahan dahan ko siyang ipinaupo doon.

"You're worth more than 10 million. Hindi ka mawawalan ng halaga" Yumuko ako saglit para magkapantay kami. Isinarado ko ang kotse ko at saglit na pinagmasdan siya sa bintana ng sasakyan

Lianne broke the barrier I have set to my heart. She keeps breaking it. And I eventually gave in
But I am still thinking if giving in is the right call. Because I am still living in this crusade of mine.
Hanggat maari, Hindi ko siya gustong isali sa buhay kong ito. But I do not know anything that I could other than taking her with me.
Napatingin ako sa taas nang may narinig akong tunog ng fireworks.

She suddenly came into my mind.

The reason behind all of what I have become

"I am sorry... " I felt a tear rolled down to my cheeks. "Masyado na bang Malaki ang kasalanan ko sayo? "

"Kung ganon, tatanggapin ko lahat ng parusang ibibigay mo. But let me feel being alive for a little bit. Until then, I will atone for my sins"

**