◀Only We // JiKook▶

10 φ

"Jungkook..bana bak..geçti ve bitti artık evindesin bak..korkmanı gerektirecek hiç bir şey yok.."

Jimin arabanın camına donuk donuk bakan çocuğu sarstı.

"B-ben...yanlız kalmak istemiyorum...y-yapamam.."

Jimin önce anlayamasa bile daha sonrasında Jungkook tekrar ağlamaya başladığında bir şeyler dank etmişti.

"Evinde kalmak istemiyor musun?"

Jungkook kafasını iki yana salladı ve elinin tersiyle yanaklarını sildi.

"Pekala.....o zaman benim evimde kal? Bir kaç parça kıyafetini alalım ve sen bende kal bu gün."

Jungkook kafasını hayır demek için tekrar sallayacaktı fakat Jimin çoktan arabadan inip Jungkook'un olduğu tarafa doğru gitmişti.

Jungkook kendi kapısı açıldığında ürkekçe biraz geri çekilmiş ve Jimin'in çekiştirmelerinden kurtulmak için arabadan inmişti.

"B-ben sende... kalmasam?"

"Neden?"

"Bu gün b-benimle fazla uğ-"

"Fazlalık felan değilsin tamam mı? İstediğim için yapıyorum ben. Ayrıca korktuğunu ve tüm gece korkudan uyuyamayacağını da biliyorum. O yüzden günlük bir kıyafet ve pijamalarını al."

Jimin Jungkook'un elinden anahtarı aldı ve oyalanmamak adına hızlıca çocuğu içeri itekledi ve arkasından seslendi.

"Çabuk ol..!"

Jungkook daha ne yapacağına karar veremden odasına girmiş ve ciddi manada çanta hazırlamaya başlamıştı.

Okul çantasının içinde ki malzemeleri çıkarıp dolabına yöneldi ve pijamalarını alıp içine koydu. Daha sonrasında klasik beyaz bir tişörtü de eklediğinde tamamen hazır olduğunu düşünüp tekrar kapının önüne geldi.

"Hazır mısın?"

"Jimin...n-neden beni sadece bırakmadın?.."

"Bu gün yaşadığın kolay bir şey değildi Jungkook.."

Yaşadığı şeyler teker teker aklına dolarken yeniden gerildiğini hissetti.

Hiç bir şey demeden Jimin'i takip etti ve arabaya bindi.

Jimin ve Jungkook'un evi arası 20 dakika kadardı ve bu yirmi dakika içinde Jungkook uyuya kalmıştı. Koltuğa koyduğu kafası yavaşça aşağı kaymaya başladığında Jimin evin önünde durdu.

Yol boyunca Jungkook'un uyuduğundan bir haberdi. Genelde sessiz olduğu için o da sessiz kalmıştı. Arada göz ucuyla baktığında kafasının koltuğa yaslı olduğunu görse bile dikkatli incelemediği işin uyuduğunu fark edememişti.

Ve şimdi ne yapması gerektiğiyle alakalı bir düşünce savaşındaydı.

"Jungkook....Jungkook geldik.."

Azıcık sarsmasıyla irkilip uyandığında ve önce nerde olduğunu bilemediği için koltuğa sindiğinde Jimin içine oturan hisle çocuğa baktı.

"Korkma..eve geldik hadi inelim."

Jungkook uykuyla bakındı ve sakince kafasını sallayıp arabadan yalpalayarak indi.

Bu ev çok büyük ve farklı bir hissiyat veriyordu. Nedense büyük olduğu için daha güvenliymiş gibi görünüyordu ama bu tamamen küçük büyük kavramıyla alakalıydı.

Jimin anahtarla kapıyı açtıktan sonra Jungkook'un geçmesini bekledi ve hemen onun ardından oda girdi.

"Duş almak ister misin? Ama su biraz soğuk olabilir.."