Payb Takes

June 19

June 20, 3am, Bulacan:

M: *walks down the stairs as R waits in the living room* Good morning, Love. Sabi ko sa'yo papahatid na lang ako. Sobrang aga pa eh. Di ka ba pagod? Natulog ka ba?

R: Good morning, Love. Hindi pwede yun, susunduin kita kahit anong oras pa yan. Ang daming tanong... Hindi po ako pagod lalo na kung para sa'yo at opo, natulog po ako. *kisses M's cheek* Ikaw? Kumusta paa mo? *laughs*

M: Yiiiieee... Pinaalala mo na naman. Yuck! Ang dumi ng paa ko kahapon. *pouts* Kung alam kong ganoon kadumi nag -shoes sana ako or nag-boots.

R: Or sinama mo ako para buhatin ka. *laughs* Wawa bibi ko. *hugs M and caresses her hair* Naawa ako pero natawa din kasi sobrang cute mo talaga, Love. *chuckles*

M: *pinches R's side, R yelps in pain*

R: Oo nga pala, Love. Happy Anniversary. *smiles, hands M a little box*

M: Ano to?

R: Di ba anniversary ng first audition mo? So, I got you a little gift.

M: *opens the box and finds a little charm in the shape of angel wings* Wow. Ang ganda, Love. Thank you. *admires the gift then kisses R quickly on the lips*

R: Salamat sa'yo, Love dahil pumunta ka ng araw na yun sa EB, dahil nag-audition ka. Dahil dun, dumating ka sa buhay namin... Sa buhay ko ma parang isang anghel na sobrang nagpasaya, bumago at naging napakalaking blessing sa buhay ko. Dahil sa'yo nagmahal ako ng totoo at naranasan ko din kung paano tunay na mahalin. From that day na halos parang ayaw mo nang ituloy ang audition mo, na punong-puno ka pa ng pagdududa sa sarili mo, you have soared to become the Maine Mendoza that we have now. A brilliant star na araw-araw kaming sinosorpresa sa dami ng talentong ipinapakita. *holds M's face in his hands. Salamat, Love at mahal na mahal na mahal kita.

M: Mahal na mahal din kita. Salamat din dahil di ko naman magagawa itong lahat kung di kayo nagtiwala sa akin. Dahil sa pagmamahal at suporta nyo lalo ka na, kaya nagagawa ko ang nga bagay na di ko inisip na magagawa ko. *hugs R tightly, resting her head on R's chest*