Slow Down [Selena Gomez Fan Fic.]

§Part 18§ - A Few More Things

Gözlerimi yanık kolonya kokusuyla açtım. Başımın ucunda durmuş, elimi avucuna alıp gözlerime kutsal kitap gibi bakan Justin, kapalı kapının ardından "Selena uyandığında haber vereceksin, unutma!" diyen Nick'in sesi ve bana uzatılan bir bardak su şu an için dünyayı oluşturan tek elementlerdi. Gözlerimdeki yoğun bulanıklık kalktığında doğrulup etrafıma bakındım.

Kendi yatak odamda olmam o cehennemden kurtulduğuma işaretti. Derin bir nefes alıp dünyaya tekrar somutlandım. Justin birşey söyleyeceğimi anlamış gibi bana yaklaştı. "Nick neden hala burada?" dedim en kısık sesimle.

"Göndermemi ister misin?" 

Evet. anlamında kafamı sallayıp yataktan doğruldum. Justin, Nick kafasını bile içeri sokmasına izin vermeden odanın kapısını kapattı ve beni yanlız bıraktı. O kapıdan ayrılana kadar burada, odamda bekleyecektim. Çünkü o koca, kuru bir odundu. Yaklaşık 2 hafta önce yaptığım 'abi' analizinden sonra bana ağır laflar edip sonra da umursamaz davranmasının üzerine, -Bir de şu yumruk ve kavga olayları var.- sıfatı abi değil de, öküz olmuştu. Bildiğiniz öküz işte. 

Birkaç saniye sonra sesler kesilmiş,odamın kapısı tekrar açılmıştı. "Hiç zorluk çıkarmadı." dedi. "Sanki dünden razı gibiydi."

Hiç şaşırmamış gibi yaptım. Aslında olay tamamiyle farklıydı. Ama odaya dalan Tiffany ile düşüncelerim yarıda kesildi. 

"O aptalı bir daha görmek istemiyorum." dedi sanki turneye tek başına gidip aniden geri dönen, yalancıktan romantik havalarına yatıp beni hayattan soyutlayan kişi benmişim gibi. Ona gözlerimi devirerek baktım."Sorma. Bu aralar çekilmez oldu."

Justin'in kapıya ilerlemesiyle biz iki kızı yanlız bırakıp, bir centilmen gibi davranmak istediğini anlamıştım. Kapıdan çıkarken bana küçük bir gülümseme takındı, ben de ona aynı şekilde gülümsedim. 

O gider gitmez Tiffany bana "Neler olduğunu anlat. Çabuk." demişti. Ben de konuyu biraz toparlayıp sakin sakin anlatmak yerine, sinirimi kendimden çıkardım.

"Önce turneye bensiz gidiyor, sonra geliyor özür diliyor, sevgilimi dövüyor, ayağımı incitiyor, sonra yine geliyor dövüyor, incitiyor, dağıtıyor! Sıkıldım artık Tiff! Sıkıldım! Yetti artık! Yetti!" Yüzümü ellerimin arasına aldım. Gözlerimden boşanan yaşlar, bana sarılan Tiffany ile onun t-shirtini de ıslatmaya başlamıştı. Kızmıştım. Üzülmüştüm. Bunalmıştım.

Sorunlar üzerime birer çığ gibi geliyordu. Hepsi de son 3 hafta içinde olmuştu. Sorunları nasıl çözeceğimi düşünürken gecelerdir uykumdan oluyor, her seferinde de gram uyku uyumadan gözlerimi tekrar sabaha açıyordum. Gözlerimin altı uyuşmuştu, göz kırparken bile bayılıp kalacağımı sanırdım. Nick ve Justin arasında seçim yapmam gerektiğini sanırken, Nick aniden bir düşman oluvermişti.Hastanede uyandığım gece koridorda çıplak ayakla Justin'i aramış, onu öpmüş ve böylece Nick'i o konuda elemiştim.

Telefonuma gelen mesajla Tiffany bana sarılmayı bıraktı. İyi ki arkadaşımdı. Beni çok iyi tanırdı. Ağlarken beni teselli ederse daha çok çıldıracağımı bilirdi, bu yüzden de sadece sarılırdı. Onu seviyordum. Hem de çok.

Tiffany ekranında 1 mesajınız var. yazan telefonumu uzattı. Telefonun ekran kilidin açtım ve yazının üstüne tıkladım. Harfleri, heceleri, sözcükleri teker teker tekrar tekrar okudum. Tiffany'nin yüzümün dönup kalmasından ve mesajı bu kadar uzun okumamdan şüphelenmiş olmalı ki "Ne oldu?" deyip telefonu elimden kaptı ve ardından mesajı yükses sesle okudu:

" 'Herşey yeni başlıyor. Henüz birşey anlamamış gibisin. Neyse ki ben çok iyi anlatırım. Anlayacağından eminim. ' Gizli numara. Bu de ne şimdi?"

"Caitlin." dedim birkaç saniye sonra. "Kim?"

"Caitlin Beadles. Şu kızı biraz araştıralım bakalım. Neler çıkacak."

Tiffany zekiliğimi takdir eder gibi beni süzdü ve telefonumu uzattı. "Bildiklerini anlat."

---

HELLO ARKADAŞLARIIIM :D 

ÖNCELİKLE 20. BÖLÜMÜN SEZON FİNALİ OLACAĞINI SÖYLEMEK İSTİYORUM. BÖLÜMÜN ADI 'BİRKAÇ ŞEY DAHA' ÇÜNKÜ CİDDEN BÖLÜME UYGUN BAŞLIK BULAMADIM :D 

HA BİR DE BİRŞEY SÖYLEMEK İSTİYORUM. BÖLÜMLERİ BEN DEĞİL SİZLER GECİKTİRİYORSUNUZ. O KADAR UĞRAŞIYORUM OKUMA SAYISI VAR AMA VOTE VERMEYE, YORUM YAPMAYA ÜŞENİYORSUNUZ. BEN DE HİKAYEMDEN SIKILDIĞINIZI DÜŞÜNÜYORUM, YAZMAYA ÜŞENİYORUM VE BÖYLECE YENİ BÖLÜM GECİKİYOR. 

BİLDİĞİNİZ GİBİ OKULLAR AÇILDI. O KADAR ÖDEVİN VE PROJENİN ARASINDA WATTPAD'E GİREBİLDİĞİME DUA EDİYORUM ASLINDA. SİZE DUA EDİN DEMİYORUM AMA LÜTFEN BOŞUNA YAZIYORMUŞUM GİBİ HİSSETTİRMEYİN. KÖTÜ HİSSEDİYORUM. NEYSE.

SİZLERİ ÇOK ÇOK SEVİYORUM! 

KENDİNİZE ÇOK ÇOK İYİ BAKIN!

ÇOK ÇOK HOŞÇAKALIN!