Sen Her Şey

♣36♧ | Sezon Finali

Sezon finali hakkındaki görüşlerinizi yazmayı unutmayın! Sezon finali arası üç hafta sürecek, 1 Ağustos'ta görüşmek üzere.

Sorularınız varsa yazın. Yarın ufak bir not yayınlayacağım, orada cevaplayabilirim.

Keyifli okumalar!

Multimedya: Miraç.

36. Bölüm

‘‘Lena! Uyan.’’

Filmlerde veya kitaplarda olduğu gibi gözüme yansıyan güneş ışınları yüzünden gözlerimi açmadım. Beni uyandıran şey kulaklarımın yakınında ismimi tekrar tekrar duyuyor olmamdı.

‘‘Efendim.’’ dedim. Gözlerimi uyku mahmurluğundan olsa gerek, hâlâ tam olarak açamamıştım. Açmak istediğimden de emin değildim üstelik.

‘‘Hadi Lena. Uyan artık!’’

Gözlerimi ovuşturduktan sonra hafifçe araladım. Gözlerim aydınlığa alışkın olmadığından dolayı etrafı görmekte zorlandım. Yüzümü buruşturdum ve gözlerimi hafifçe kıstım. Yatakta doğrulup sırtımı başlığa yasladığımda aldığım koku buram buram bir kahve, gördüğüm kişi ise üstsüz bir Miraç oldu. Elimi kahve kupasına uzatmadan gözlerimi bulunduğum odada gezdirdim. Burası göt içi kadar olan kulübemiz değildi.

‘‘Kahveyi iç. Daha iyi hissedeceksin.’’

Uzattığı kırmızı fincanı ürkerek elime aldım. Karşımda duran tekli koltuğa oturdu. Kahve kupasına sarılı olan parmaklarımdan duman çıkmasıyla ellerimi tutacağa götürdüm. Kahveden bir yudum alınca yüzümü buruşturdum. Sıcak olan her şeyden nefret ediyordum. Dudaklarımın arasından kayan kahve boğazımdan aşağı gittikçe sıcaklamıştım. Üzerimdeki örtüyü çekmemle dudaklarım aralandı.

‘‘Kıyafetlerime ne oldu?’’ diye sordum. Kim değiştirmiş olabilirdi? Odada ben ve Miraç'tan başka kimse yoktu.

‘‘Hatırlamıyor musun yoksa?’’ diye sordu. Kafamı iki yana salladım. ‘‘Hatırlamam gereken şeyler mi var?’’ diye sordum sakince. Hayır, aklıma gelen ilk şey olamazdı. Miraç, üzerine siyah bir tişört geçirirken gülümseyerek bana döndü. ‘‘Korkma. Birlikte olmadık.’’ Gözlerimi aralar aralamaz gülmesini saklamadı.

‘‘Dün gece depoya inmişsin. Körkütük sarhoş olmuşsun. Bütün gece seninle uğraştım, uğraştık.’’

‘‘Çok mu zordu? Neler yaptım ben?’’ diye sordum çekinerek. Ben ağzıma sık sık içki süren birisi değildim. Ama özel günlerde; düğünlerde, doğum günlerinde, yıl başında, babamlarla birlikte içen birisiydim. Ama babam benim ayarımı bildiği için sadec kendisiyle içmeme izin verirdi. Çünkü kolay gidebilen bir yapım  vardı. Ortalığı yakıp yıkabiliyordum. İlk söylediğimde, ciddiyim. Bir keresinde elimdeki viski bardağını şömineye atmıştım ve az kalsın yangın çıkartıyordum. Bu ve bunun gibi bir çok sebeple babam arkadaşlarımla içmemi istemezdi ama ben dün içmiştim. İki kez.

‘‘Bağırışlı çağırışlı, kusmalı, zorluk çıkarmalı, zorlu bir geceydi.’’

Elimi alnıma götürüp içimden bir küfür mırıldandım. Ben eğilince önüme düşen saçlarımı arkaya ittirirken aydınlanmış gibi gözlerim aralandı. ‘‘Bir dakika ya.’’ diye hafifçe bağırdım. ‘‘Benim saçlarım örülüydü. Ve spreyden dolayı kaskatı olması gerek. Niye bu kadar yumuşaklar? Bana duş mu aldırdın?’’

‘‘Kahveni bitir.’’ dedi Miraç pantolonunun kemerini hallederken. Kaşlarımı hafifçe çattım ve ‘‘Sorumu cevapla.’’ dedim.

‘‘Ayılmana yardımcı olsun diye seni küvete soktuk Beren'le.’’ dedi bir çırpıda. ‘‘Korkma. Senden faydalanmadım.’’