Son zilin çalmasıyla herzaman olduğu gibi koşturarak bahçeye çıktım. Taha ise herzaman buluştuğumuz yerdeydi. Duvara tek ayağını yaslamıştı ve elini belirli aralıklarla ağzına götürüyordu.
Yakınına geldikçe elindeki sigarayı daha yeni fark etmiştim. Tamamen yanına geldiğimde ise sigarayı yere atıp ayağıyla ezdi. Bu hareketleri çok çekiciydi gerçekten.
(Tahanın sigara içerken ki halinden bir kare)
Gülümseyerek elini uzattığında hiç çekinmeden elimi bende ona uzattım.
Çıkmaya başlayalı bir hafta oluyordu ve ben ona gerçekten alışmıştım. Eneslerin bize geldiği günü olaysız atlattıktan sonra tüm hafta boyunca enesi sadece bakışlarını bana bakarken yakalamıştım.
Şimdi ise bize doğru yürüyordu. Yürürken gözleri tutuşmuş olan ellerimizdeydi. Sahi biz el ele tutuşuyorduk değil mi? Pardon! Bunu enesin gözüne sokmayı unutmuşum(!)
Enes yanımıza geldiğinde yüzüme sahte bir gülümseme yerleştirdim. O ise bana bakamadan tahaya döndü direk yüzünü.
Pardon!? Bende burdayım ya hani?
"Hayırlı olsun kardeşim" dedikten sonra tahanın boşta olan eliyle el sıkıştılar.
Enes bizi tebrik ediyordu.
Boğazıma oturan yumruyla zor da olsa yutkunmaya çalıştım. Bu anı hiç ama hiç hayal etmemiştim.
Daha farklısı olabilirdi ama karşımda enes varken herşey çok daha zor oluyordu.
Taha da teşekkür edince enes bu sefer bana döndü. Bakışları rahatsız ediciydi. Sinirli gibiydi ama sanki bunu belli etmek istemezmiş gibi bi ifade takınmıştı yüzüne.
"Mutluluklar" dediğinde "saol" diye mırıldandım. Gözleri bir süre daha yüzümde gereksizce dolaştıktan sonra bişey demeyip arkasını döndü ve uzaklaştı.
Nefesimi bıraktım.
Sahi ne ara nefesimi tutmuştum?
Taha birlikte olan ellerimizi salladığında ona bakmamı istediğini anladım.
"İyimisin?" Diye sorduğunda "tabiki" dedim bende. Enesin moralimizi bozmasına izin vermeyecektim.
Birlikte yürümeye başladıktan 15 dakika sonra şehirdeki en büyük alışveriş merkezinin önündeydik.
Tahaya baktım. O ise bana bakmadan gülümsüyordu. Bende gülümsedim ve birlikte içeri girdik.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sırık
Teen FictionSizden bir dakika durup düşünmenizi istiyorum. Hayatınızı. Ailenizi,arkadaşlarınızı,sevdiğiniz kişiyi,sevildiğiniz kişileri,işinizi,evinizi,okulunuzu. Ve sonra bunların aniden yok olduğunu düşün. Yeni hayatını basitce kabullenir miydin? Yoksa sende...