✔ | IMPERIAL FLOWERS BOOK 2: Guia, The Dancing Lotus Fairy

Chapter 4.5

MARAMI ang nakakapansin na tila nag-iba ang aura ni Guia pagkatapos ng araw na iyon na ipinagtapat niya kay Lexus ang lahat. Matapos aminin iyon sa binata na ilang taon din niyang pilit na itinago mula rito, parang nawala ang bigat sa dibdib na matagal na pala niyang dala-dala. It was truly a refreshing feeling. Nakadagdag sa magandang pakiramdam na iyon ang katotohanang hindi siya nakarinig ng anumang hindi maganda mula sa binata pagkatapos ng lahat. Naroon lang ito sa tabi niya na para bang sinasabi nito na naiintindihan nito ang lahat.

Sino ang mag-aakala na may ganoong klaseng side pala si Lexus? Sa totoo lang, hindi inaasahan iyon ni Guia. Pero hayun, ipinakita pa talaga nito iyon sa kanya. Gaya nga ng sabi nito, may mga characteristic ito na tanging si Mirui lang ang nakakakita. Hanggang maaari ay nais nitong manatiling misteryo sa lahat ang tunay nitong personalidad. Kung gusto man nitong ipakita sa iba ang tagong bahaging iyon ng pagkatao nito, mas gusto raw nito na sa mga piling tao lang iyon ipakita.

Naisip niya na ang suwerte naman ni Mirui dahil ito talaga ang nakakakita kung sino si Lexus Willard del Fierro sa labas ng tennis court at campus ground ng Alexandrite University. Kaya nakakapagtaka talaga na wala man lang naging relasyon ang dalawang iyon. Isa siya sa mga nagulat nang malaman na ang may relasyon ay sina Mirui at Theron. Ano kaya ang nangyari para ganoon ang kahantungan ng lahat? 

“Alam mo, kulang na lang, iisipin ko talagang nag-uusap kayo nang palihim ni Lexus, eh,” untag ni Mirui na dahilan upang mapatingin siya rito.

Kumunot ang noo niya nang makitang nakangisi ito. Ano na namang kalokohan ang nasa utak ng babaeng 'to? Kung minsan talaga, nakakatakot si Mirui kapag ganito ang ngiti nito. Napaghahalatang may kalokohang gagawin. “Umayos ka nga! At saka, ano na naman ba 'yang mga pinagsasasabi mo? Alam mo, kapag ikaw narinig nina Ria at Stacie, lagot ka sa akin. Masasapak talaga kita nang wala sa oras.”

“'Sus! Umiral na naman ang pagka-war freak mo, Ate Guia. Kaya ko lang naman nasabi iyon kasi nga po, imbes na ang piyesang nakatoka sa 'yo ang pina-practice mo, ibang kanta ang pinagtutuunan mo ng pansin. At kapareho pa talaga ng kantang madalas patugtugin ni Lexus sa piano sa bahay, ah.”

Tumutugtog ng piano si Lexus? Hindi niya yata alam iyon. Pero kung tutuusin, marami pa siyang hindi alam sa lalaking iyon. At ano ang sinabi ni Mirui? Kapareho ng tinutugtog ni Lexus sa piano ang kantang pinatutugtog naman niya sa violin?

“Ang weird na nga ng mga ikinikilos ni Lexus this past few days, eh. But I guess I like him better right now than he was before. Alam mo bang mas maluwang nang ngumiti iyon ngayon? Ang ganda na rin ng aura niya. Hindi na ganoon ka-gloomy tulad ng dati. Inspired siguro sa 'yo.”

Napailing na lang siya at nag-iwas ng tingin. Mahirap na, baka makita pa nito ang pag-init ng kanyang mga pisngi. “Manahimik ka nga, Mirui. Malabong mangyari iyon, 'no? At saka, bakit naman siya mai-inspire sa akin?”

“Who knows? Ayoko nang alamin at baka masapak lang ako n’on. Hanggang pang-aasar lang ako pero ayokong tuluyang panghimasukan ang buhay niya maliban na lang kung talagang kinakailangan. Pero sa tingin ko, may kinalaman ang pag-uusap ninyo sa auditorium last week.” 

Iyon lang at umalis na sa tabi niya si Mirui. Pero siya, nanatili lang itong sinusundan ng tingin. Hindi naman niya napigilang mapangiti nang maalala ang sinabi nito. Na inspired daw si Lexus dahil sa kanya.

Well, what happened a week ago between her and Lexus really changed her outlook in life. Kaya siguro, masasabi rin niyang inspired siya. But no way she would reveal that to anyone. Sa kanya na lang iyon, 'no? She proceeded to play the song she was playing on her violin a while back as she sang the lyrics of the song in her mind.

“Sore ni egaita mirai wa... Te wo tsunaide waraiatte iru... Sonna sukoshi no shiawase de ii noni wa... Kanawanai no? Hontou wa ne soba ni ite hoshii noni... Demo umaku kimi ni tsutaerarenai... Todokanai kimochi to wakatteru kedo... Nee semete suki de isasete... Onegai...”

Pero seryosong usapan, bakit nga ba niya pinatutugtog ang kantang ito mula pa kahapon?