Rose'a her şeyi anlatmıştım. Ilk başta kızsada sonradan anlayışla karşıladı. Kafeye girdim ve Justin'e bakıp tebessüm ettim
"Merhaba"
"Hoşgeldin" tam oturacakken Toby'nin üvey annesini gördüm
"Hemen dönerim" onun yanına gidip gülümsedim
"Merhaba Bayan Vanessa"
"Ah sen Vivian'sın saçların siyah değil miydi?"
"Öyleydi artık değil"
"Ne istiyorsun?" Gülümsemem silindi
"Toby'i rahat bırakmanızı"
"Sen kim oluyorsun da bunu söylüyorsun!"
"Onun hiçbir şeyi değilsiniz sırf babasının parası için evlisiniz ve Toby'i ezmeye çalışıyorsunuz"
"Bekle bekle sen-"
"Daha sözüm bitmedi! Ondan uzak durun kim olduğunuz umrumda değil o ve babasının arasını bozamayacaksınız bayan Vanessa, Toby'i rahat bırakın! " bağırmaya başladığımda o da sesini yükseltti
"Istedigimi yapabilirim küçük hanim" tam cevap verecekken Toby'nin babası yanıma geldi
"Neler oluyor burda Vivian, Vanessa?"
"Bu kadın Toby ile aranızı açmaya çalışıyor anlamıyor musunuz?"
"Karım ile böyle konuşamazsın. Toby sadece ismimi zedeliyor"
"O sizin oğlunuz! Nasıl bu kadar bencil olabilirsiniz? Toby çok yalnız ve sizin tek yaptığınız şey o yere düşmüşken ona tekmeler savurmak!"
"Hiçbir zaman anlamayacaksın Vivian o çok farklı aileme göre fazla garip!"
"Farklı olması onu garip veya başka bir şey yapmaz sadece farklı yapar. Garip olan sizin yaratmaya çalıştığınız aile. Sade düz asil sıkıcı ve nefret dolu"
"Bunu ben yapmıyorum!"
"Onun size karşı beslediği sevgi dolu çukuru kazıp içini nefret ile dolduruyorsunuz. Anlamıyor musunuz Bay Martin. O hayatını yaşıyor herkes bunu bu yüzden seviyor onu sevmeyen tek kişi sizsiniz bunun nedeni de sevgili karınız Bayan Vanessa Toby'nin hayatını mahvetmeyi bırakın artık, eğer benim sizin gibi bir ailem olsaydı. Üzgünüm ama bende sizi sevmezdim böyle bir aile yerine hiç ailem olmamasını tercih ederdim. Toby bunu hak edecek bir şey yapmadı" sinirle yanlarından ayrıldım ve masaya gittim
"Justin gidebilir miyiz lütfen?"
"Iyi" ayağa kalktı bende hızla kafeden çıktım
"Toby'i gerçekten önemsiyorsun" başımı olumlu anlamda salladım.
"Ah sen o çocuğun yanına git benim kafamı toplamam lazım" başımı olumlu anlamda salladım. Ellerini cebine soktu ve sahil kenarına gitti. Ben de yarım saat oyalandıktan sonra Toby'nin evine doğru yürümeye başladım. Beni içeri alır mıydı?
Korkakça zili çaldım. Kapıyı açtığında darmadağın haldeydi gözleri mosmordu saçları dağılmıştı
"Toby?"
"Ne istiyorsun Sasha" ismime vurgu yaptığında titredim
"Gelebilir miyim?" Geri çekildiğinde içeri girdim ve koltuğa oturdum.
"Bak şu an bana güvenmediğini biliyorum ama dinlemeni istiyorum" yere baktığında devam ettim
"Sana anlattığım gibi hastaneden çıktıktan sonra orda durmak istemedim. Ve buraya geldim ama aynı kişi olarak değil, kimsenin beni bulmasını istemediğim icin adımı Vivian Black olarak değiştirdim böylece yeni bir hayat kurabilirdim"
"Peki Justin? "
"Hastaneye girmeden önce birlikteydik ben çıkınca ondan kaçtım ve karşısına çıkmadım. Neyse sonra seninle tanıştım benim sana seninde bana ihtiyacın vardı. Her zaman gülümsememi sağladın yanındayken mutlu oluyordum, o gece sahilde evlere gitmek için ayrıldığımızda Justin beni buldu ve sende tam o sırada geldin. Çok Üzgünüm Toby yemin ederim ben kimseyi üzmek için yapmamıştım" gülümsedi
"Sarı saç da sana çok yakışıyor" bende gülümsedim ve ona sarıldım
"Vivian..ah yani Sasha biraz yalnız kalabilir miyim?"
"Şey tabi" ayağa kalktım ve ona bakarak konuştum
"Toby ne olursa olsun yanında olduğumu bilmeni istiyorum" gülümsediğinde evden çıktım ve derin bir nefes verdim. Ne olacaktı şimdi? Toby ve Justin hangisi beni affedecekti? Ben hangi seçimleri yapacaktım? Aklımda yüzlerce soru varken nasıl davranacağıma karar bile veremiyordum.
