Zil çaldığında gidip kapıyı açtım gelen Toby'di.
"Toby"
"Gelebilir miyim?"
"Tabi" içeri girdi ve koltuğa oturdu bende kapıyı kapatıp karşısına oturdum
"Ben..teşekkür ederim"
"Ne icin? "
"Babam ve Vanessa ile konuşmuşsun babam fazla etkilenmiş ve benden Özür diledi"
"Gerçekten mi? Bu çok güzel bir haber Toby"
"Senin sayende..tabi Vanessa hala ayni ama"
"Üzgünüm"
"Üzülme o kadını degistirmek imkansız"
"Benim hikayemde imkansız diye bir şey yok sende de olmamalı" gülümsedi ve elimi tuttu
"Sasha bak Justin ile çok şey yaşadınız. O seni aylarca aramış seni seviyor ve belki de siz yeniden birlikte olmalısınız..biliyorsun bizim ilişkimiz aşk değildi ama seni çok seviyorum senin de beni sevdiğini biliyorum"
"Tabiki öyle"
"Artık senin bana ihtiyacın yok. Benimde babamla ilişkim düzeliyor hepsi senin sayende."
"Yani bitti diyorsun" gülümsedi
"Toby sen tanıdığım en iyi niyetli insansın"
"Sende öyle" ona sarıldığımda kollarını belime sardı
"Ben artık gitsem iyi olacak babam bekliyor"
"Öyle diyorsan" ayağa kalktı ve el salladıktan sonra gitti. Bende kapıyı kapattım ve gülümsedim Toby çok ama çok anlayışlı biriydi.
Justin'in kaldığı otele gittim ve odasının kapısını çaldım. Sanırım yeni uyanmıştı
"Uyandırdım mı?" Boşver dercesine elini salladı ve beni içeri aldı.
"Beni affedebilecek misin?"
"Bak çok şey yaşadın biliyorum ama bende zor zamanlar geçirdim. Sen gittikten sonra evinin her yerini aradım bütün otellere hastanelere baktım. Aylarca seni aradım ama sen yoktun"
"Beni nasıl buldun?" Endişeli bir şekilde bana baktı
"Sara sayesinde"
"Ne?"
"Bana bir mesaj gönderdi" telefonundan bana mesajı gösterdi
Hey Justin naber? Korkma sana yardım edeceğim. O California'da kardeşim elden gidiyor acele etsen iyi olur Sasha'yı kaybetme ah yoksa Vivian mı demeliyim?
"Aman tanrım bunu nasıl bilebilir her şeyini biliyor ve bu beni korkutuyor! "
"Hani o senin kardeşindi ondan korkamazdın?"
"Justin Sara beni takip ediyor gibime geliyor"
"Olabilir" ellerim ile yüzümü kapattım o sırada bana mesaj geldi
Kimden: Bilinmeyen Numara
Sanırım artık buna bir son vermem gerek. Sürekli gittiğin kafeye gel bugün saat 10'da. maskeler düşüyor..
"Aman tanrım! " mesajı ona gösterdim saat tam olarak akşam 9 du 1 saat sonra onunla buluşmamı istiyordu
"Tabiki bende geliyorum"
"Ya şaka yapıyorsa"
"Sanmam"
"Buna inanamıyorum" ayağa kalktım
Saat tam 10 du ve biz onu bekliyorduk kalbim yerinden çıkacak gibiydi Kapı açıldığında biri içeri girdi. Sara!
"Geldi!" Ama nasıl? Bir süre nefretle bana baktıktan sonra karşımıza dikildi. Ayağa kalktım
"S-sara"
"Oyun bitti" sandalyeye oturdu
"Aman tanrım yıllar sonra karşımdasın" gözümden bir damla yaş düştü
"Neden karşıma çıkıp konuşmadın neden yerimi bildiğin halde aylarca-"
"Senin yüzünden çok acı çektim Sasha. O Kevin denen adam beni kaçırdı ve sana yaptıklarının 2 katını bana yaptı" dudaklarımı birbirine bastırdım kendimi suçlu hissediyordum.
"Kevin beni kaçırdı ve beni bir tabuta koydu. Ardından canlı canlı toprağa gömdü. Zaman kavramı yoktu ama tam ölmek üzereyken beni ordan çıkarttı ve senin yanına götürdü sen bayılmıştın başın kanıyordu. Seni kurtarmaya çalıştım"
Sara'nin Ağzından
"Bırak beni lanet olası"
"Bak seni nereye getirdim" gözlerimi açtı ve ellerimi çözdü Karşımda Sasha baygın bir halde duruyordu başı kanıyordu.
"Aman tanrım Sasha" hızla yanına gittim ve yüzünü avuclarim arasına aldım
"Sasha uyan uyan lütfen aç gözlerini"
"Acmayacak" dediğinde sinirle ona döndüm
"Çok kan kaybediyor aptal bir şeyler yap" omuz silktiğinde gözümden bir damla yaş düştü ve onu kucağıma yatırdım
"Ölemezsin Sasha aç gözlerini!" Tişörtümden yırttığım parça ile kanı durdurmaya çalıştım. O sırada Kevin yine elimi gözlerimi ve ağzımı bantladı ve beni başka bir yere götürdü ona bunların hepsini ödetecektim.
"Sen benim yanımda miydin yani? "
"Dedigim gibi seni kurtarmaya çalıştım ama beni ordan götürdü sana bir şey olacak diye çok korkuyordum. Öldüğünü sanmıştım! Kendini savunma kursuna gidiyordum ve bir kaç şey öğrenmiştim. Bir şekilde odadan çıktım ve Kevin'ın odasına girdim herkes uyuyordu. İcki dolabından şişeleri alıp her yere döktüm ardından sigara paketinin yanında ki Çakmak ile her yeri yaktım. Ordan çıktım ve senin yanina geldim ama sen yoktun gitmiştin. Bende ordan çıktım ve kaçtım"
"Sara Lost Woods' da daha önce kaldın mı? "
"Hayır"
"Hayır mı? " göz devirdi ve konuşmaya devam etti
"Sen hastanedeyken yalnız olduğunu sandin ama ben hep senin yanındaydım Sasha"
"Ama nasıl? "
"Haha o aptallar odandaki dolabı hiç kontrol etmediler. Geceleri ordan çıkıp senin yanına geliyordum seni hep uyuşturuyorlardı bu yüzden hatırlamayacaktın. Gözlerini açmaya başladığında yine dolaba saklandım sen uyanır uyanmaz odana bir hemşire girdi sana yine o iğnelerden yapacaktı. Çok kötü durumdaydın ölebilirdin bile. O sana iğneyi yapacağı anda ben ona iğneyi sapladım ve camdan kaçtım"
"B-buna inanamıyorum" Sara buradaydı hemde yıllar sonra..
