BÖLÜM 11 (Düşünceler)

784 85 14
                                    


Playlist:Birdy/Rhodes-Let It All Go

Ryhe-Open

Yağmur evdeydi. Ben de öyle. Uğur kapıdan ilk girdiğimiz anda ıslak bedenlerimizi görünce şaşkınlıkla karşılamıştı bizi. Yağmur yol boyunca babasını sayıkladı. Ona yapılanları anlatmadı ama acı çektiğini anladım. Kucağımdayken tırnakları boynumu iyiden iyiye hırpalıyordu.Onu yıkamak istedim ama buna izin vermedi. Hem yorgundu hem de duygusal bir karmaşanın içerisinde boğuluyor gibiydi. Üstündekileri değiştirebileceğine beni ikna etti. Odadan çıktım ama kapının önünden bir kez olsun ayrılmadım. Ağlıyordu. Hıçkıra hıçkıra.Bunu sessizce yapmaya çalışması içimi parçaladı. Odadaki ışığın kapanma sesini duyduğumda kapıyı araladım,

''İyi misin?'' diye sordum saçma bir şekilde. Telaşım mantıksız sorulara yer açıyordu.Yağmur burnunu çekti,

''Bana vücudumdaki izleri sormuştun...'' Yatağının ucuna oturdum,

''Evet.''

''Babam onların sorumlusu.'' dedi tek seferde. Karanlıkta parlayan gözyaşları tek tek içime işledi.

''Sana ne yaptı ya da ne yapıyordu?'' 

''Her şey.''

''Her şeyden kastın...'' sözümü kesti,

''Bana tecavüz ediyor,dövüyor ve pazarlıyordu... Tam bir içiciydi. Annemi hatırlayamıyorum.'' Sesi kısılmıştı.

''Yağmur,'' Şaşkınlığım konuşmama izin vermeyecek seviyedeydi, ''Bunları atlattın...'' kesinlikle onu ailesine geri vermeyecektim. Yerinden kalkıp doğruldu ve kollarını boynuma doladı. Alt dudağı titriyordu. Bunu boynumda hissedebiliyordum, 

''Beni asla bırakma.'' Bunun sözünü veremezdim. Ben,o, ya da bir başkası. Hiç kimse. Dünya ölümlü iken tecrübelerime dayanarak kendimi geri çektim,

''Çalışacağım.'' dedim. Gözlerinden akan yaşlar yüzünü ıslatıyordu. Bir şey demeden yatağına geri uzandı ve üzerindeki pikeyi kafasına kadar çekti. Olayların bu kadar hızlı gelişmesi beni şaşırtmıştı. Özellikle de işittiklerim. Kapıyı çektim ve merdivenleri ağır ağır indim. Üzerimi hala değişmemiştim ve bunu yeni farkediyordum. Önemsemedim. 

Salonda karanlıkta oturan Uğur'u gördüğümde derin bir nefes çektim. Benimle konuşmak için burada olduğunu anlayabiliyordum ama bu gece hiçte sırası değildi. Sarsılmıştım,

''Bu kızın su ile ilgili bir takıntısı var.'' dedi daha oturmadan, ''Burada kalması sence de güvenli mi? Sağlıklı biri olmadığı kesin.'' yerime oturup arkama yaslandım. Kafamı stresle geriye doğru yatırdım ve ellerimi saçlarımın arasına geçirdim,

''Hatırladı. Suya girince hatırlıyor. İlginç ama gerçek.'' dedim teker teker.

''Ne hatırlamış?''

''Babasını.'' dedim yutkunarak.

''Korktuğuna göre geçmişi pekte parlak değil ha?''

''Bilmiyorum.''

''Sana anlattı mı?''

''Bir kısmını.''

''Ee?'' Ona anlatmam için bekliyordu. Ama ağzımdan o cümlelerin dökülebileceğini sanmıyordum,

''Kötü şeyler Uğur. Babası kötü biri.'' dedim. Sesim fısıltı halindeydi. Güçsüz ve yorgun.

''Hangi baba düzgün ki?!'' diye şakıdı Uğur. O da babasından şiddet görenlerdendi. Bu yüzden evden kaçmış ve sokaklara mahkum kalmıştı. Yağmurla bir nevi hikayeleri benziyordu. Bunu düşününce gerildim,

MANASSEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin