Itachi X Arisu

Rozdział 2

-Arisu! Wstawaj bo się spóźnisz do Akademii!

Obudził mnie przemiły głos mojego Onii-san.

- Zostało Ci 20 minut do pierwszej lekcji!

Usłyszałam jak biegnie do mojego pokoju. Otworzył drzwi z taką siłą, że uderzyły o ścianę.

- Młoda wstawaj!

- Hai, hai.

Przeciągnęłam sie i uśmiechnęłam.

- Ohayo Onii-san.

- Ohayo. Śniadanie masz na stole. Ja wrócę za kilka dni bo mam misje. Yane.

Otworzył okno i wyskoczył przez nie. Taaa. Cały Onii-san.

Wstałam szybko i ubrałam sie w mój codzienny strój ninja. Oczywiście nie zapomniałam o swojej torbie na shurikeny i kunaie. Szybko zjadłam śniadanie, które smakowało jak stare skarpetki i spojrzałam na zegarek. 10 minut do rozpoczęcia roku szkolnego. Wyszłam z domu i zaczęłam biec aby się nie spóźnić. Biegnąc mało nie zderzyłam sie z jakimś chłopakiem z czarnymi włosami. W ostatniej chwili wyhamowałam.

- Gomene! Spieszę się na rozpoczęcie roku!

Chłopak spojrzał na mnie z obojętnościa. Uśmiechnął się sztucznie i zrobił mi przejście. Szczerze, delikatnie mnie zdenerwował, ale mówi się trudno. Kiwnęłam głową dziękując i znowu zaczęłam biec, aby się nie spóźnić. Zostawiłam za sobą wielką chmurę pyłu, ale trudno śpieszę się.

Dobiegłam idealnie w tym momencie gdy nauczyciel wchodził do klasy. Weszłam za nim. Wszędzie były pozajmowane miejsca. Z wyjątkiem jednego. Obok tego dziwnego typka, którego prawie zmolestowałam w drodze do szkoły. No mówi się trudno. Podeszlam do ławki.

- Wolne?

Chłopak tylko kiwnął głową. No dobra... Usiadłam obok. Nagle damska część klasy spojrzała na mnie z mordem w oczach. O co im chodzi? To dziwne....

***

Po skończonych nudnych lekcjach poszłam na pole treningowe. Ugh... Cały materiał Akademii mam opanowany dzięki ćwiczeniu z Kakashim. Strasznie sie nudze w szkole, ale jak mus to mus i chodzę na lekcje. Rozmyslając nad beznadziejnością własnego losu nie zauważyłam tego, że po 1 dotarłam na miejsce a po 2 już ktoś zajął MOJĄ łąkę specjalnie przygotowaną przeze mnie do MOICH ćwiczeń. Zatrzymałam się gwałtownie. Chwila, chwila. To znowu on. No dobra Ari. Uśmiechnij sie i zacznij ćwiczyć. Zaczęłam od 10 okrążeń łączki. Potem 50 przysiadów, 50 brzuszków i 50 pompek. Następnie czas na rzucanie kunaiami. Skupiłam sie i biegnąc zaczęłam rzucać. Ugh. Jeden znowu mi nie trafił do celu. Ten jeden, jedyny nigdy nie chce wbić sie w środek tarczy. Usiadłam załamana.

- Co jest ze mną nie tak? Już od miesiąca mi nie wychodzi! Umiem dużo tylko nie to!

Położyłam się zła na ziemi delikatnie zmęczona.

- Źle układasz nadgarstek przy rzucie. Zdziwiłam sie. Przecież on sie nie odzywa. Myślałam, że już dawno sobie poszedł. A tutaj taka niespodzianka.