RÜYALARIM (Düzenleniyor)

bölüm 35 (CEREN!)

:( ÜZGÜN YAZILAN BİR BÖLÜMDÜR.

Darbe olaylarından dolayı yazmayacaktım ama sizin için yazmaya karar verdim.

Olan (suçsuz) Türk askerimize oldu onlar Türk askeri bizim askerimiz onlar bunları hak etmedi Vatanı korumaya gittiler vatan haini ilan edildiler  :( #ASKERİMEDOKUNMA

vote ve yorumlarınızı bekliyorum 

*-*-*-

Dünyanın ağzından...

Uzay gitmişti! Her şey bitmişti . Bitti! Biz bittik. Biz diye bir şey kalmadı . Evde ağlayarak dondurma ve çikolata yemekten başka elimden bir şey gelmiyordu.''Uzay'' dedim ağladığım için hıçkırıklarım arasından . ''Uzay yok . Abin var yetmez mi '' diyerek odaya abim girdi.Ne ara geldi ki.Kaçırılma olayından bir kaç gün geçmişti. Uzayı görmemiştim! Hiç . Bir saniye bile görmedim . Sesini de duymadım.Kime sorduysam okula neden gelmediğini bilmediğini söyledi . Benim de bitirdiğim üçüncü kutu dondurmam. Nerede ya da neden okula gelmiyor.Bilmiyorum. Özledim.Onu özledim.Uzayı özledim.Uzayı çok özledim.Uzayı özlemekten geberiyorum . Özlemekten ölünse ölmüştüm. Saate baktığımda 00.03 idi . ''Benim uykum var ben yatıyorum''diyen abime baktığımda ayaklanmıştı . ''Ben Uzay'a gideceğim abi '' diyerek bende ayağa kalktım . Abim bana tuhaf tuhaf bakıyordu.''Yarın gidersin '' oflayarak odama gittim .''Şimdi gideceğim.''Demeyi de unutmadım tabii.''Saçmalama . Gel buraya . Bir yere gidemezsin bu saatte.''Abimi duymazdan gelip odama girdim ve kapıyı kilitledim.Dar kot pantolon üzerine gece Mavisi tişört giydim.Saçlarımı arkadan ördüm.Beyaz spor ayakkabılarımı ayağıma geçirip çantamı aldım ve kilidi açıp odadan çıktım . ''Ben de geliyorum '' diyen abime döndüğümde kapının önüne geçmişti. ''Abi lütfen uzatma taksi çağırsan yeterli taksiyle gidip taksiyle döneceğim lütfen '' abim bir süre bana baktıktan sonra''bak en ufak bir şeyde beni arıyorsun ''diyerek kapının önünden çekildi.Yanağına bir buse kondurup teşekkür ettim.

Taksiden inip kapıya doğru yaklaştım.Uzay burayı bana anlatmıştı.Yakın akrabasının eviydi.Akrabası buraya genelde kışın arada bir uğrardı ve Uzay istediği zaman burada kalırdı.Burada olmalıydı.Kafa dinlemek istediğinde buraya geldiğini söylemişti .Kapıyı çalıp geri çekildim.Tek katlı bir villaydı ama o kadar büyük bir yer değildi.Bahçesi çok genişti.Kapıyı Uzay açtığında burada olmasına mutlu olmuştum.Üzerinde bir şey yoktu altında siyah eşofman altı vardı . ''Kovmam mı gerekiyor '' diye terslediğinde ona doğru yaklaştım.''Özledim seni''diyerek kollarımı boynuna doladım . Oflayarak beni ittirdiğinde''Yüzsüzlük mü yapacaksın.Git''dediğinde kalbimi paramparça etmişti.''Gitmiyorum . Dinleyeceksin!''diye karşı çıktım.Konuşmasından,söyleyeceklerinden korkuyordum.Her bir kelimesi canımı yakıyordu.''Misafirim gelecek anlarsın ya . Seni burada görmesin .Git.''Duyduklarım gerçek miydi.Bu bir kabus olsun lütfen ben buna inanmam,inanamam ki bu kadar kolay mı ?''Yalan söylüyorsun''dedim titreyen sesimle.Gözlerimin dolmasını engelleyemedim.Ağlamamak için alt dudağımı dişledim .Beni takmadı ve kapıyı kapattı.Yalan.İnanmam.Olamaz.O benim.Benim sevgilim.Duvarın dibine çöküp dizlerimi kendime çektim.Kollarımı dizlerimin üstüne koyarak kafamı kollarıma yasladım.Göz yaşlarımı serbest bırakmıştım.Bir süreden sonra göz yaşlarım hıçkırıkla karıştı.Bu kadar kolay mıydı? Bu kadar basit mi ? Kahretsin!

Bahçe kapısı açıldığında göz yaşlarımı silip kimin geldiğine baktım.Sarışın mini Kırmızı elbiseli boyu kadar topuklu ayakkabıları olan bir kız girdi pardon bir o*spu girdi demek daha mantıklı olurdu bu kız için.Ayağa kalkıp kızı izledim.Bana aşağılayıcı bakışlarını yollayıp kapıyı çaldı .Uzay kapıyı güler yüzle açtı. Üstüne hala bir şey giymemişti . ''Hoş geldin''dedi gülerek .Onun yanından geçen kızları bile kıskanıyorum ben bana bunu yapamazsın.Çenem titremeye başlayınca kafamı başka tarafa çevirdim ve tek gözümden firar eden göz yaşımı elimin tersiyle sildim.Ne yapmalıyım.Kızın üstüne atlama isteğim giderek artsa da gururum beni durduruyordu .İnşallah ayağın kayar düşersin ve hastaneye gitmek zorunda kalırsın sarı böcek.''Bu kız kim?''diyerek beni gösterdi ama resmen 'bo koz kom?' demişti sesinden tiksindim.Kızdan tanımadan nefret ettim! ''Eben''diye fısıldadım duymayacakları bir sesle .''Efendim şekerim''dediğinde parmaklarımı avucumun içine batırdım.''Sana ne diyorum . '' dedim dayanamayarak .''Boş ver onu.Bana hayran olan sıradan kızlardan biri . İçeri geçelim'' diyerek kızı bileğinden tutup içeri çekti.Kalbimi sıradan bir bardakla eşit tutuyordu.Kalbimi kırmak umurunda değildi.Sürekli kalbimi kırmaktan vazgeçmiyordu .Vazgeçmeyecek de .Kapıyı sertçe kapadığında göz yaşlarımı serbest bıraktım .Bahçe kapısına doğru yürürken kaybedecek bir şeyimin olmadığını fark ettim.Onlara zaferi tattıramazdım.Ben buydum.Yapılmayacak ne varsa yapıp sınırları zorlardım.