RÜYALARIM (Düzenleniyor)

Bölüm 47 (SENİ SEVİYORUM SEVGİLİM )

Nereye gittiğini bilmeden yürüyordum. Aklımda hala o gördüklerim vardı...

"Mutluluklar ne diyeyim canım."Zorla gülümsedim oysa ki içim kan ağlıyordu... "Ne? Uzay diyorum beni diyorum seviyor diyorum!"
Üzülmemi aglamami bekliyordu Ama ona bu sevinci yasatmayacaktim."Bende mutluluklar diliyorum." Deyip çıkışa doğru yürüdüm.

En azından onu sevindirmemistim. Gidecektim yapamazdım buralarda... en iyisi İzmire geri dönmekti abim yarın gelecekti fakat ben bu akşam gidecektim. Kendimi toparlayıp gözyaşlarımı sildim. Evime yakın bir yerde olduğumu fark edince eve doğru ilerledim.

Elime geçeni bavula firlatiyordum. Uzayın tişörtü Uzayın ayısı Uzayın şapkası Uzayın beresi Uzayın parfümleri ... hepsini burada bırakmıştım onu hayatımdan tamamen çıkarmam unutmam lazımdı. Bavulum hazır olduğunda dayanamayıp kendime son bir kez izin verdim. Siyah bir tayt ve üstüne Uzayın tişörtünü giydim. Şaçımı salıp siyah spor ayakkabılarımı giydim. Siyah hırkamı da elime alıp bavulumu sürüklemeye başladım. Kimseyle vedalaşmamıştım çünkü vedalasirsam gidemezdim...

En yakın bir saat sonraya olan otobüs  biletimi almıştım. Beklerken telefonum çaldı. "Efendim Buğra?" Dedim düz bir sesle.
"İyi misin sesin bir tuhaf geliyor neredesin?"
"Iyiyim. Şey Buğra ben gidiyorum..."
"Ne! Nereye ne zaman neden temelli mi yok saçmalama konuşsana kızım. "
"Burada durmam artık. Lütfen anla beni seni çok seviyorum sık sık ararım unutma beni."
"Ne diyorsun kızım sen!? Neredesin?"
Nerede olduğumu söyledikten insanları izlemeye devam ettim.
"Tamam. "Deyip kapattı. Buraya gelmemesini umarak beklemeye devam ettim.
Elveda Uzayım...

(Şarkıyı açıp okuyabilirsiniz 🙏 isterseniz)
Vakit gelince yerimden kalkıp otobüse doğru yürüdüm. Fakat o tanıdık sesle olduğum yere sabitlendim. Yanlış duyuyorum değil mi ? Arkamı döndüm ve bakmaya doyamadığım gözlerle karşılaştım. "Hayırdır nereye?"
"Gidiyorum ben. Size mutluluklar. Ben yokum artık!"
"Sen buradayken de mutlu olabiliriz." İkimizin de gözleri dolmuştu .
"Mutlu olmanız umurumda değil. Yoruldum artık!"
"Gidiyorsun yani."
"Aynen."
"Peki."
"Görüşmemek üzere."
"İyi yolculuklar."
Ona sarılıp ağlamak istesem de yapmadım yapamadım.
Otobüse binerken son bir bakış attım ama ben ona baktığımda kafasını çevirdi ve yanağını sildi. Ağladığını düşünsem de bunun mümkün olmadığını biliyordum. Yerime geçip oturdum. Göz yaşlarım daha fazla dayanamayıp akmaya başladılar.
Neden ya neden!? Neden mutlu olamadık neden BİZ olarak kalmadık nereden çıktı bu Açelya nereden çıktı bu Açelya aşkı!
Otobüs hareket etmeye başladığında son kez Uzaya bakmak istedim fakat yerinde yoktu sanırım gitmişti...

Yarım saat geçtikten sonra otobüs yolun ortasında durdu fazla araba geçmiyordu buradan neden durduğunu anlamak için etrafıma baktım 

"Dünya!" Şaşkınlıkla otobüse binen Uzaya baktım. "Hiç bir yere gitmiyorsun! Gidemezsin! Bırakamazsın beni!"
Ayağa kalkıp yanına gittim.
"Sana ne ya sana ne! Dengesiz herif! Açelyana gitsene sen sana ne benden!"
Sinirle elini saçlarından geçirdi.
"Açelya umurumda degil! Anlatamayacağım şeyler var! Senin için senden vazgeçtim ben!" Kaşlarımı şaşkınlıkla çattım. 
"Ne saçmalıyorsun?"
"Neyse ne, gitme!"
"Uzay in otobüsten! Senin sacmalıklarına daha fazla katlanamayacağım! "
"Bırakma beni." Gözleri iyice dolmuştu ve sesi yalvarır gibi çıkıyordu öyle bir ses tonuydu ki bu ...
"Git."
"Benimle gel."
"Gidiyorum ben."
"Bırakamazsın beni?"
"Sen beni bıraktın."
"Mecburdum. "
"Neden  ya neden!?'
"Yeter! İnrcekseniz inin bunca insan sizi bekliyor!" Şoför dayanamamıstı. Haklıydı adam.
"Duydun. Git Uzay..."
"Gideyim öyle mi?"
"Git! "
"Peki."
Tam arkasını dönmüş gidecekken aklına bir şey gelmiş gibi durdu. Kulağıma eğildi ve konuşmak için bir kaç saniye bekledi.
"Seni seviyorum. Sevgilim..."Bunu söylerken göz yaşı omzuma düşmüştü. Arkasını dönüp gittiğinde öylece kalmıştım fakat otobüs hareket edince yerime geçtim.

Yaklaşık yarım saat olmuştu fakat Uzay hala bizi takip ediyordu. Buğra'dan uzunca bir mesaj gelince okumaya başladım.
Dünya... nasıl başlasam nasıl anlatsam bilemiyorum. Uzay seni seviyor. Açelya onu tehdit etti zaafıyla yani seninle o Uzayla kafayı bozmuş sevgililerken bir kız Uzaya asıldı diye kıza acımasızca şeyler yaptı sana daha beterini yapacağını söyledi hatta Yağmurun da hayatının tehlikede olduğunu falan da ekledi. Uzun lafın kısası Uzay seni seviyor sen dönünce uzunca anlatırım. Uzayı affet 🙏. "
Okuduğum mesajın etkisinden çıkmam beş dakikamı almıştı. Uzay Uzayım... bavulumu yanımda tutmam ise yarayacaktı. Bavulumu çekiştirip şoförün yanına gittim." Durdur! Inicem. "
"Bacım manyak mısın burada inip ne yapacaksın."
"Sana ne be adam! Durdur dedim."
Adam sabır dileyip otobüsü durdurdu ve kapıyı açtı Uzay da bizimle birlikte durmuştu. Ben otobüsten o arabasından indi. Bavulumu bırakıp hızlı adımlarla ona yürüdüm ve boynuna atladım o da bunu bekliyormuş gibi sarılışıma karşılık verdi. Ağladığını sonradan fark etmiştim bende ağlıyordum. otobüs gitmişti. Ondan ayrılıp alnımı alnına dayadım. Onu ağlarken görmek alışık olmadigim bir manzaraydi. Ağlarken bile nasıl bu kadar güzel olabiliyordu?
"Özür dilerim."
"Özür dilerim.'
İkimizde özür diledikten sonra dudaklarimizi birleştirdi.
♡😍♡😍♡😍♡😍♡
Bölüm sonu 😤 burada bitirmek istemezdim kısa oldu 😐
Bölüm Hakkında yorumlarınız neler
Mert karakterini kim canlandırsın
VOTE ve yorumlarınızi bekliyorum 😍😘