Kahit Sandali (Santa Clara Series #1)

Chapter 40

SORRY

Nagising ako sa isang kulay puting kwarto na may accent na iba't ibang shades ng gray. Sa puting bed sheet. Sa puting comforter at itim na unan.

Mabilis akong napabalikwas. I'm sure this is not my room!

Napapikit ako nang maramdaman ko ang sakit ng aking ulo na pumipitik ng kakaiba napahawak ako sa aking ulo at sa pagpikit kong iyon naalala ko kung anong nangyari kagabi.

Napadilat din agad ako sa gulat.

My soft moans.

The way Renzo call my name.

I can still hear myself begging something with Renzo.

Dammit!  The way I bit my lip. His kisses, his touch, his moves,  the way he rocked inside me!

Just. Dammit! Oh my god!

Nasapo ko ang aking noo.

Mabilis akong bumangon mula saaking pagkakahiga, at natagpuan ko ang aking sarili na suot ang isang puting button down polo ni Renzo. Nagmukha siyang dress saakin.

Nanginginig kong isinuot ang aking wedge na nakaayos sa gilid ng kama. I tried to search my clothes pero hindi ko alam kung nasaan sila. Nagkakabuhol buhol na ang utak ko pero isa lang ang alam kong kailan kong gawin ngayon, I need to go home now! Alam kong nag-aalala na si Dad. I can almost picture his snorts. Parang naririnig ko na iyong mga sasabihin niya saakin.

Mabilis kong kinuha ang bag kong nasa ibabaw ng side table na naroon, nahulog pa ang frame na naroon but I didn't care. Kailangan ko nang makauwi!

Sobrang kabado na ako, habang halos tumakbo na ako makalabas lang ako sa bahay na 'to! At nararamdaman ko pa rin ang sakit saaking gitna. I know I'm sore down there.

Pababa na ako sa hagdan ng harangan ako ni Renzo.

Natigilan ako!

Bahagya akong nakaramdam ng hiya.

"Where are you going?" Kunot noo niyang tanong.

May dala siyang breakfast na nakalagay sa isang tray.

"Uuwi na ako"

Sinubukan kong dumaan ulit ngunit hinarangan niya ulit ako.

"Kumain ka muna"

Mabilis akong umiling. "No, hinahanap na ako. Kailangan ko  ng umuwi"

"Ihahatid na kita" he insisited.

Nakakalahati na namin ang daan pauwi ngunit wala pa ring imikan sa loob ng kanyang sasakyan. I find it awkward. Hindi ako sanay.

Nanatili lang ang mga mata ko sa daan at sa gilid ng aking mata kita ko ang pagsulyap niya saakin kada isang minuto.

Anyways, "Nasa The Palace pa rin yata yung sasakyan ko, ihatid mo na lang muna ako doon.."

"Pinahatid ko na sa bahay niyo kay EJ kagabi" malamig niyang tugon.

Tumango na lang ako at tumahimik. I can't even remember kung paano ako nakarating sa bahay ni Renzo pero sa mga iba pang nangyari kagabi, tandang tanda ko pa.

"Nagugutom ka ba?"

Umiling ako sa tanong niya kahit ang totoo, gutom na gutom na talaga ako. I just really want to go home.

"Masakit pa din ba?"

Napalunok ako sa tanong niya.

Why would he asked that?