AYAKLI BELA #Wattys2016

2

Multi:Demet.

Gazeteyi iyice masaya yayıp
telefonumu elime aldım. Numarayı tuşlarken kalbimin sesini duymaya başlamıştım.
Hadi ama çalışan arıyorsunuz neden bu kadar geç açıyorsunuz ki!
Tam umudu kesmiş telefonu kapatacaktım ki karşı taraftan gelen kadın sesiyle tekrar kulağıma götürdüm telefonu.
"Alo?"

"Alo,iyi günler iş ilanı için aramıştım." Nasılda resmiyim ben öyle!

"Daha önce iş tecrübeniz oldu mu hanım efendi?" Ben? Hanım efendi? Yürü be ordan!

"Hayır, ama öğrenir öğrenmez ustalıkla çalışacağıma eminim."
Ben geçenlerde yine ciddi.

"Kusura bakmayın ama tecrübeli eleman arıyoruz." Diyen kadınla gözlerimi kocaman açıp hemen savunmaya geçtim.

"Bakın lütfen bu işe ihtiyacım var." Deyip parmaklarımla dudağıma ritmik bir şekilde vurmaya başladım. Lütfen tanrım!

"Yarın şirkette olacak olan seçmelere katılın o zaman belki Kayra bey bir şans verebilir." Deyince derin bir nefes alıp gülümsedim.

"Peki saat kaçta orada olmalıyım?"

"Sabah 9.30 gibi şirkette olun lütfen."

Teşekkürlerimi sıralayıp sevinçle telefonu kapattım. Acaba yarın ne giymeliydim? Aynanın karşısına geçip yüzümü incelemeye koyuldum. Sivilceden gözükmeyen bir anlım, martı şekline benzeyen dolgun kaşlarım ve ona ek olarak yamuk dişlerim! Gözümden bir saniye olsun çıkarmadığım gözlüklerimide unutmamak gerekir. Tamamen umutsuz vaka olduğumu anlayıp aynanın karşısından kalktım. İşi çok iyi bilsemde bu suratla işe alınmayacağıma kesin bir karar verdim. Yatağımın kenarından gözüme ilişen siyah çarşafı alıp, makyaj masasının aynasını örttüm. Hem çirkindim, hemde parasız!
Bu işe kesinlikle ihtiyacım vardı. Ne olursa olsun bu işe girmeliydim.
Pijamalarımı bir çırpıda üstüme geçirip yatağıma girdim.

Yarın ola hayrola!