O çirkindi. Sivilceli, kilolu ve gözlüklü bir bela.
İşsiz kalan çirkin genç bir kız iş ilanlarına bakarken, gözüne takılan yüksek maaşlı bir iş yerine baş vuruyor.
Seçmeler de yakışıklı patronunun sorduğu soruya zekice cevap verip, sek...
Bölüm şarkısı: Bengü-Sığamıyorum. (Tam bu bölümde Demetlik bir şarkı :D)
Balık ekmeğimden sinirle kocaman bir ısırık aldım. Bide omzuna sarılmıştı ya. Somurtup, siyah görünen denize baktım. O pis çiyanın gülüşü aklıma geldikçe daralıyordum. Bana bir açıklama yapma gereği bile duymamıştı. Bir ısırık daha alıp, kolamı içtim.
"Hayırdır?" Kayra'nın uzun süredir çıkmayan sesini duyunca irkildim. Ağzımdaki ekmeyi umursamadım.
"Bu ikinci yarım Demet, ne oldu da birden bu kadar strese girdin?" deyince gözlerimi kırpıştırıp bir kaç dakika bekledim.
"Lokmalarımı mı sayıyorsun?" diye konuyu değiştirmeye çalıştım. Oturupta ona Edis'den ve yanındaki sarışından bahsedemezdim.
"Önüme gelen ekmeği sen alınca biraz öyle oluyor." Cidden ikinci yarıma mı başlamıştım? Ekmeği bırakıp, üzerimdeki kırıntıları çırptım. Eski halime dönmeye niyetli değildim.
"Kalkalım mı artık?" sesim pürüzlü çıktığı için hafifçe öksürdüm. Yerinden kalkıp, balıkçının karavanına gitti ve parayı ödedi. Bende ayağı kalkıp, arabaya yürüdüm. Peşimden usulca yürüyordu ve hiç soru sormuyordu. Soramazdı da. Unutalım demişti ama hala aklımdaydı söyledikleri. Bunları umursamayıp, arabaya bindim. Kemerimi takarken kafamdan planlar kuruyordum. Eve gidecektim ve hasta rolü yapıp, Edis'i arayacaktım. Radyoyu açan Kayra'ya içimden teşekkür edip, kafamı cama yasladım. Evimi tarif etmeme gerek yoktu. Artık biliyordu zaten. Hiç konuşmaya niyetli değildim ama arada bir soran gözlerle yüzüme bakması sinir bozucuydu.
"İyiyim ve biraz yoruldum. açıklayıcı oldu mu?" diye sordum bıkkınca. Tereddütle kafa sallayınca geri yaslandım. "Güzel."
Yol boyunca 'acaba planıma kanacak mı?' diye düşünmekten strese girmiştim. En önemlisi de ben iyi rol yapabilecek miydim?
"Her şey için sağ ol."diye mırıldanıp, kendimi dışarı attım. Spor ayakkabılarıma bakarak kapının önüne yürüdüm. Kapıyı stres içinde açıp, çantamı ve ceketimi fortmantoya attım. Odama girip pandalı pijamalarımı giyindim ve telefonu elime aldım. Ne var yani değişik pijamalara ilgim varsa?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Edis'in numarasını tuşlarken parmaklarımla dudaklarıma vurmaya başladım. Özlemiştim bir taraftan da. Acaba nasıldı? Telefonu kulağıma götürdüm ama başka bir yelloz kapalı olduğunu söyleyince kapattım. Telefonu neden kapalıydı? Neden? Why?
Oflayıp, mutfaktaki pencereden evine baktım. Yerimden doğrulup, pandiflerimi giyindim ve evden çıktım. Edis'in kapısını bir kaç defa çaldım ama kimse açmadı. Yılmadan beş defa daha zile bastım ama gerçekten evde kimse yoktu. E evde de yoksa nereye gitmişti bu çocuk? Yine ve yine oflayıp tekrar eve döndüm.
