Kayra beyin dediği şey üzerine heyecanla ellerimi çırpıp bir kaç kez yerimde zıpladım. Bu iş artık benimdi!
Önümde yürüyen 'patronumu' takip ettim. Çirkin demesine bu seferlik takılmamıştım çünkü bu doğruydu. Ama bir daha demesi yüzüme vurarak beni üzebilirdi, herhalde bilmiyorum.
Mavi devasa büyükşükteki kapının önünde aniden durunca Kayra beyin sırtına burnumu vurdum. Aniden bana dönmesiyle bir kaç adım gerileyip renkli gözlerimi üzerine diktim.
"Reflekslerini bana uyum halinde geliştirmen gerekecek...çirkin." Deyince kaşlarımı çattım. Bana çirkin demesine gerek yoktu zaten biliyordum ki, ne gerek vardı yüzüme vurmaya!
"Peki patron." Diye mırıldanıp yere bakmaya başladım.
Yanıma yaklaştığını hissedebiliyordum.
"Patron değil, Kayra. Resmiyetten hoşlanmam. Hele ki bu sürekli yanımda dolaşacak olan sekreterimse." Daha ilk günden ısınamadığım ama kendisi çok yakışıklı (!) olan patronuma usulca başımı salladım.
"Güzel. Şimdi sana vereceğim evrakları alfabe sırasına göre dizip bana teslim edeceksin. Bu işi evinde de yapabilirsin, gözümün önünde fazla bulunma da kadınlara olan isteğim artmasın." Deyince başımı hızlıca yerden kaldırdım. Sinirle yüzüne baktığımda yarım ağız sırıtıp, kapıdan içeri girdi. Ukala adam!
Kapıda biraz bekledikten sonra bir kadın elinde tonlarca dosyayla yanıma gelip, ellerime verdi.
"Yarına kadar yetişeceğini söyledi Kayra bey. Kolay gelsin." Gülümsedim ve dosyaları zar zor taşıyarak eve yürümeye başladım.
Bu adam gerçekten uyuzlukta bir numarayadı, cidden!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AYAKLI BELA #Wattys2016
Teen FictionO çirkindi. Sivilceli, kilolu ve gözlüklü bir bela. İşsiz kalan çirkin genç bir kız iş ilanlarına bakarken, gözüne takılan yüksek maaşlı bir iş yerine baş vuruyor. Seçmeler de yakışıklı patronunun sorduğu soruya zekice cevap verip, sek...
