Ένα μπουκέτο Αμαρυλλίς και Άστερ

Κεφάλαιο 14

Η αδρεναλίνη είχε χτυπήσει κόκκινο καθώς όλοι χόρευαν στον τρελό ρυθμό της μουσικής. Τα φωτορυθμικά εμπόδιζαν την όραση μου άλλα δεν με πείραζε ιδιαίτερα. Το μόνο που μπορούσα να διακρίνω ήταν χέρια σηκωμένα ψηλά, κόκκινα ποτήρια με αλκοόλ και ιδρωμένα πρόσωπα από την έκσταση του χορού. Η Σούζαν χόρευε δίπλα μου και οι καφέ τις μπούκλες αναπηδούσαν ανέμελα πίσω στην πλάτη της. Δεν ήξερα πόση ώρα είχε περάσει από τότε που είχαμε έρθει όμως αυτό ήταν ένα από τα πράγματα που δεν με ένοιαζε εκείνη την στιγμή.

''Αμαρυλλίς'' άκουσα την Σούζαν να φωνάζει το όνομα μου δυνατά. Γύρισα και την κοίταξα και εκείνη μου έπιασε το χέρι και με απομάκρυνε από το πλήθος. Χρειάστηκε βέβαια να καταβάλουμε μεγάλη προσπάθεια καθώς υπήρχε παντού κόσμος και μας εμπόδιζε.

Μόλις βγήκαμε από τον όχλο που χόρευε αισθάνθηκα ελαφριά και εκμεταλλεύτηκα την ευκαιρία. Βρήκα πάλι την αναπνοή μου και έβγαλα τα μαλλιά από το πρόσωπο μου. Με την φανέλα του Φιν που φορούσα η θερμοκρασία είχε αυξηθεί απότομα και δεν άντεχα άλλο.

''Τι έγινε;'' την ρώτησα με ένα βλέμμα περιέργειας.

''Πάμε στα αγόρια, κάθονται στο διπλανό δωμάτιο'' απάντησε και την ακολούθησα για άλλη μια φορά μέσα στο πλήθος. Εκεί που καταλήξαμε δεν υπήρχαν φωτορυθμικά και μπορούσα να δω καθαρά τα πρόσωπα των ανθρώπων γύρω μου. Χτένισα όλο το δωμάτιο και το βλέμμα μου έπεσε πάνω στον Φιν, τον Τρέβορ και τον Νέιθαν που μαζί με κάτι άλλα αγόρια είχαν δημιουργήσει έναν κύκλο γύρω από ένα πράσινο τραπέζι και έπαιζαν ένα παιχνίδι με αλκοόλ. Τους πλησιάσαμε και εκείνοι έδειξαν χαρούμενοι που είχαμε έρθει.

''Που είναι η Λίλη και η Μαίρη;'' ρώτησε ο Τρέβορ όταν είδε ότι δεν ήμασταν όλες μαζί.

''Πήγαν στο μπάνιο, θα έρθουν σε λίγο'' απάντησε η Σούζαν ''Δεν πιστεύω να ήπιες τίποτα; Εγώ πάντως δεν ήπια ούτε μία σταγόνα''.

''Κορίτσια σας το υπόσχομαι ότι δεν ήπιε ούτε μια γουλιά, ποιος θα μας πάει σπίτι μετά; Αν θέλετε πάντως μπορώ να οδηγήσω εγώ'' είπε σαρκαστικά ο Νέιθαν όμως όλοι τον κοιτάξαμε με ένα απαγορευτικό βλέμμα. Φαινόταν αρκετά μεθυσμένος καθώς δεν μπορούσε να αρθρώσει καλά τις λέξεις και το βήμα του δεν ήταν σταθερό.

''Δεν υπάρχει περίπτωση!''απάντησα εγώ με μία τρομαγμένη έκφραση και όλοι γέλασαν με την αντίδραση μου.

''Παιδιά βαρέθηκα το παιχνίδι'' ανακοίνωσε ο Φιν ''Θέλετε να πάμε να χορέψουμε;''.

''Να πας μόνος σου'' είπαμε την ίδια στιγμή εγώ και η Σούζαν και γελάσαμε κοιτάζοντας η μία την άλλη.