29.Bölüm ~ Yastık koyayım mı?

156 8 2
                                    

Merhaba herkese, inşallah iyisinizdir. Yeni bölümle karşınızdayım umarım memnun kalırsınız. Keyifli okumalar...


Ayşem'den

Gözlerimi açmadan hissettim bir gariplik olduğunu. Kış bitiyor olsa da havanın bu kadar sıcak olması hiç normal değil. Sonra birden beynimde bir şimşek çaktı da aydınlanıverdim.

Şaşkın Ayşem. Kendimi odamda sanıyorum ama aslında.... aslında ben... Aman Allahım bu sıcaklık havadan değil. Gözlerimi açmam lazım ama korkuyorum. Çünkü göreceğim şeyin ne olduğunu biliyorum. Daha doğrusu gözümü açmadan da hissedebiliyorum sonuçta. Sarıldığım kişi kocam. Bu açıdan bakınca herşey normal gibi tabi ki ama o benim kocam değil ki.. hatta sevgilim bile değil. Allahım, ya uyanıksa... ya gözlerimi açtığımda... düşünmek bile istemiyorum çünkü resmen ahtapot gibi sarılmışım adama. Kafamı da boynuna gömmüşüm ama çok güzel kokuyor ya... sus Ayşem şu an rezil bir durumdasın ve senin düşündüğün adamın kokusu mu, pes.

Yok ya hep kötü düşünmemek lazım uyuyordur o uyuyordur kesin. Hemen gözlerimi açmalıyım ve yavaşça odama kaçmalıyım. Sen uyuyunca odama döndüm derim, sorarsa tabi, yoksa ağzımı bile açmam. Hele ki dün geceden sonra. Kahretsin, az daha öpüşecektim Ateş'le dün gece.

Dün gece

Ayşem Ateş'le anlaştıklarını düşünürken aslında bir yandan o da aynı yatakta yatmanın ona sarılmanın, kokusunu doya doya içine çekmenin nasıl bir his olacağını düşünüyordu. İkisi de bunun mecburiyetten olduğunu söylese de içten içe hevesleniyorlardı.

Odayı Hakan için hazırlayıp aşağıya indikten sonra Ayşem ortalığı toparladı. Ateş de Hakan'la evini nasıl su bastığı hakkında konuştu.
Sabah üçü de işe gideceği için odalarına çıktılar.

"Sence Hakan hemen uyur mu?"
"İnşallah uyumaz." diye mırıldandı Ateş.
"Ne dedin?"
"Uyur uyur merak etme. Hakan'ın uykusu ağırdır hem."
Ayşem kararsızca odada dolanıyordu. Ateş ise yatağın üstüne oturmuş onu seyrediyordu.
"Gel otur Ayşem ya bekleriz biraz. Sonra gidersin."
"Peki oturayım o zaman."
"Ya uyumazsa?"
Keşke diye geçirdi içinden Ateş. Ayşem'in istediği de farklı değildi aslında.
"Uyumazsa burada kalırsın."
"Neee? Olmaz."
"Niye ki? Karım değil misin?"
"Ateş dalga geçme ya."
"Yoo geçmiyorum. Oyun da olsa sonuç olarak karımsın."
"Ya ne diyorsun aklın yerinde mi? Biz böyle mi anlaştık seninle ama?"
"Korkuyor musun sen benden?"
"Ne?"
"Anladın işte."
"Niye korkacak mışım canım? Hem dalga geçiyorsun işte belli."
"Dalga geçmiyorum Ayşem. Gayet ciddiyim. Sen şimdi burada benimle yatsan benden korkar mısın bana güvenmiyor musun?"
"Ya yok tabi ki güveniyorum ama böyle bir şeye gerek var mı ki? Eninde sonunda uyur yani. Uyur değil mi?"

Ateş gülmeye başladı. Korkmuyorum dediği halde o kadar belliydi ki Ayşem'in korktuğu. Ama Ateş'in bilmediği şey Ayşem'in korkusunun başka bir sebebinin olmasıydı.
Ayşem aynı yatakta yatıp da ona dokunamamanın ne hissettirdiğini yaşamak istemiyordu. Ya da farkında olmadan dokunursa ve Ateş hislerini anlarsa diye endişe duyuyordu.

"Uyur ya niye uyumasın?"
"Sen öyle diyorsan."
Aradan yarım saate yakın bir zaman geçti.
Ayşem kalktı "Artık uyumuştur ben de gideyim. Sana iyi geceler." deyip arkasını dönmüştü ki kapıya varamadan kolundan tutuldu ve sertçe çekildi.

"Ayşem?"
"Ne oldu?"
İkisi de fısıltıyla konuşuyorlardı. Ateş Ayşem gidecek diye korkusundan acele edince kolundan biraz sert çekmişti. Döndüğünde neredeyse çarpışıyorlardı. Şimdi burun buruna birbirlerine bakıyorlardı. Yüzleri arasındaki mesafe yok denecek kadar azdı ve nefesleri birbirine karışıyordu.
"Gitme."
"Neden? Uyumamış mıdır epey oldu?"
"Bilmiyorum ama riske girmeyelim. Gel işte yatarız beraber bişey olmaz. İstersen yastık da koyarız aramıza."
Ayşem kıkırdadı.
"Niye gülüyorsun?"
"Ne bileyim sen öyle deyince Türk filmleri geldi aklıma."
"Niye ki?"
"Onlarda da yastık koyuyorlar ya işte?"
"Eee nesi komik bunun?"
"O yastık pek işe yaramıyor ya filmlerde. Bir an emin olamadım işte."
"Bizde de yaramazsa diye mi düşündün?"
Ayşem'i sıcak bastı birden. Hem içinde bulundukları durum hem fiziksel yakınlıkları birden heyecanlandırdı kızı.
"Yok canım düşünmedim. Biz arkadaşız ne olacak ki? Değil mi?"
Ateş lanet etti arkadaşlık lafını ettiği güne.
"Öyleyizzz" dedi sinirle.

MEĞER SENMİŞSİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin