SEN ONA AŞIKSIN 2- SIYAH

5.BÖLÜM

Uzun bir süre dış kapının önünde oturmuş onun gittiği yöne bakıyordum. Geri gelmeyecekti biliyordum ama içimden bir his gelsin de istiyordu. İyice duygularım birbirine karışmıştı. Onu hem deli gibi seviyor hem de nefret ediyordum. Hangisiydi benim gerçek duygum?

Hava yavaştan aydınlamaya başlıyordu. Bahçe kapısına yakın duran araba ile yerimden hızla kalktım. Arabadan aşağı inen Demir ile içimdeki o küçük his de yok olup gitmişti. Uras dediğini yapmış ve Demir'i aramıştı.

''Defne iyi misin?'' dedi Demir bahçeyi aşıp hızla yanıma gelirken. Gözyaşlarım akmaya ve hıçkırıklarımda boğulmadan önce başımı iki tarafa sallayıp ona sarıldım.

''Geçecek merak etme'' dedi beni sakinleştirmeye çalışarak. Sahi geçecek miydi? Onun benden gidişini atlatabilecek miydim?

Demir beni kendinden uzaklaştırırken ''Hadi, eşyalarını al gel bekliyorum burada'' dedi. Onu onaylayıp derin bir nefes aldım ve dağıtımız ve geri girdim. Duvarlar sanki üzerime geliyordu. Daha fazla buradaki yıkımın içinde duracak halim yoktu. Ayaklarımın altında çıtırdayan cam parçalarını aşıp merdivenlerden yukarı çıktım. Zaten yatağın kenarında hazır duran valizin kulpunu kavrayarak son kez odanın içine göz gezdirdim. Oysa birkaç hafta önce burada ne kadar güzel anılar biriktirmiştik. Şimdi buranın bana tek hatırlattığı ayrılıktı.

Oyalanmadan aşağı indim. Yeniden aştığım küçük koridorda güneşin doğması ile içerisi daha bir aydınlıktı. Adımlarım kısa bir an yerinde dururken bıraktığım tahribatı inceledim. Kendi kalbim gibi, Uras'ın kalbi gibi tuzla bul olmuştu her şey.

Gözlerimden hiç eksilmeyen yaşlara yenisi eklenirken burnumu çekerek dışarı çıktım. Demir hemen arkamdan kapıyı kilitleyip el çantamı aldı. Beni sırtıma koyduğu eliyle arabasına yönlendirirken, içimdeki hüzün derinlerime işledi. Uras'ın gidişi ile savunmasız yanım kendini hissettirmeye başlamıştı. Sıcaklığına nasıl alıştıysam soğukluğu üşütüyordu beni. O benim sığındım limandı ve ben o limandan mecburen ayrılmak zorunda kalmıştım. Her şeyi unutmak ve en başa dönmeyi o kadar çok istiyordum ki bu uğurda yaşamamı feda edebilirdim.

O zaman ne kalbim kırılırdı ne de sevdiğim adamla hiç tanışmamış ve birbirimizi bu kadar incitmemiş olurduk. Belki hayatında ben olmasaydım yolunu farklı çizerdi. Belki de yasını başka şekilde bitirir ve daha huzurlu olurdu hayatında.

Demir'in açtığı kapı ile ön taraftaki koltuğa yerleştim. O çantamı bagaja koyarken ben içine düştüğüm bu acı denizinde yön bulmaya çalışıyordum. Kafamın içindeki varsayımlar, ihtimaller, kargaşa, aşk hepsi bir arada yoruyordu beni.

Yanımdaki kapı açılıp Demir sürücü koltuğuna yerleştiğinde ''Hadi ama ağlama artık Defne. Biraz zaman geçsin barışırsınız'' dedi aracı çalıştırmadan evvel. Keşke onun dediği gibi her şey kolay olabilseydi. O zaman bu kadar incinmezdik. Yine de ilişkimizde halen bir umut ışığı kalabilmiş miydi emin değildim. Yorgunluğumuzu üzerimizden atmadan, kendimizi biraz toparlamadan bunu göremiyorduk maalesef. Hayatımıza çöken kara sis dağılmadıkça bizim bir umudumuz yoktu.

''O nasıl?'' dedim gözyaşlarımı silip sırtımı geriye yaslarken. Demir arabayı çalıştırmış ve dağ evinin önünden ayrılmıştı bile.

''İyi göründüğü pek söylenemez ama toparlayacaktır... Bak Defne, Uras'la çocukluğumuzdan beri beraber büyüdük. Her anında yanındaydım. Her şeyine şahit olmuşumdur. O kötü bir adam değil Defne. Hele seninle oynayacak bir adam hiç değil. Cansu'yu kaybettiğinde zaten onu bizde kaybetmiştik. Ama sonra sen girdin hayatına. İnan bana sana deli gibi âşık''

Demir'in sözleri ile derin bir nefes alıp verdim. Ben Uras'ın zaten sevgisinden şüphe etmiyordum ki. İlk başta öğrendiğim gerçekler ile hatta sevgisinin bir yalan olabileceğini bile düşünmüştüm. Fakat onun gözlerine derinden baktığımda aşk zaten oradaydı. Ona olan sevgimin yanı sıra her zaman içinde bir acı bulutu görmeme rağmen benden saklama yolunu seçmesiydi. Her şey Cansu'dan ibaret değildi bunu kimse anlamıyordu. Defalarca fırsatı varken o hep bana karşı susmayı ve istediği gibi oynamayı seçmişti. Benim ondaki en büyük kalp kırıklığımın adı da buydu.