MR. CEO [COMPLETED]

Chapter 5

Bakit andito siya? I never asked for his help. Kay Lord ako nagdasal pero siya ang dumating.

Dininig mo ba ang panalangin ko G?

"Ay kung ganon iho pasok kayo" Gusto kong sipain si aling Tin sa ka plastikan niya pero kailangan  ko rin siyang respetuhin after all.

"Ay iho bali 2,500 yung babayaran lahat ni Alex, tatlong buwan nayon. naku Alex ha, hindi mo sinabing may kamag anak ka pala"

Bumaling siya saakin at ngumiti na parang walang pinalayas na naganap.

Mukha mo rough road!

Tahimik lang akong nakamasid sa mga nangyayari sa mundo. Ayokong mag conclude ng mga bagay dahil sa statistics and probability lang yung therefore I conclude hindi ka niya mahal. Ay sorry wag ka matamaan. Tatamaan ka saakin.

"Here" sabay abot niya ng limang libo.

Teka

LIMANG LIBO?!

"Sir wag, ano yan? Nakakahiya ako na mag babayad promise pag nakahanap ako ng trabaho"

Hinahatak ko ang kamay niyang naka lend na kaso ang tigas ng muscle este ng kamay. Binibigyan niya ng force ang kaniyang kamay for the Earth to have a gravity para maka create ito ng falling intonation. 

Kinuha agad ito ni Balaku- aling Tinyang.

Hindi lang pala mukhang daan kundi mukang pera pa

"Ayy iho 2,500 lang ang utang niya hindi limang libo"

Nagkukunware pa siyang mabait e alam ko namang nanglilisik ang mga mata niya dahil nakakita siya ng pera

"Sayo nayan"

Malalim ang kaniyang boses at wait, si ser nagtagalog? May himala!

Mag rereklamo sana ako pero agad niya naman akong hinila matapos niyang ibigay  ang pera.

"Teka san mo nanaman ako dadalhin?"

Paniguradong sasakit yung kamay ko bukas kasi hila niya ako ng hila.

Pinasakay niya ako sa mamahaling kotse niya. Hindi ko alam kung anong model ito, ang importante kasi para saakin ay may sasakyan ka. Hindi naman kasi ganito ka mahal ang kotse namin noong nabubuhay pa sina mommy at daddy. Hilux lang yung amin e , ito hindi ko alam anong tawag. Hindi kasi ito uso saamin. Yaan niyo e sesearch ko.

Hindi maipagkakailang mayaman siya. Sa porma palang niya, sa sasakyan at sa pananalita.

"Ang gara naman nang sasakyan na etoooo"

bulong ko,hindi ko namalayan na kinuha niya pala ang mga gamit ko tsaka nilagay sa compartment.

Sumakay na kaagad siya tsaka nag drive.

"Thank you nga po pala. Promise babayaran kita pero 2,500 lang ha? Hindi ko naman sinabing 5000 ang ibigay mo"

Tahimik lang siyang nagmamaneho at hindi manlang ako pinansin. Mukhang hindi naman ako papansinin nito kaya itinuon ko nalang ang sarili ko sa labas ng bintana.

Nabigla ako nang biglang tumunog ang music.

                        Best Part
                    (Daniel Caesar)
Oh, ey
You don't know, babe
When you hold me
And kiss me slowly
It's the sweetest thing
And it don't change
If I had it my way
You would know that you are
You're the coffee that I need in the morning
You're my sunshine in the rain when it's pouring
Won't you give yourself to me
Give it all, oh
I just wanna see
I just wanna see how beautiful you are

Bigla akong tumikhim at binaling ang mga paningin ko sa sa harap nanaman ng sasakyan.

You know that I see it
I know you're a star
Where you go I follow
No matter how far
If life is a movie
Oh you're the best part, oh oh oh
You're the best part, oh oh oh
Best part
It's the sunrise
And those brown eyes, yes
You're the one that I desire
When we wake up
And then we make love
It makes me feel so nice
You're my water when I'm stuck in the desert

Tahimik lang kaming dalawa. Patuloy ako sa pakinig sa tugtog, buti naman na realize niyang awkward kami kaya ini on niya ang kaniyang music player sa sasakyan.

You're the Tylenol I take when my head hurts
You're the sunshine on my life
I just wanna see how beautiful you are
You know that I see it
I know you're a star
Where you go I follow
No matter how far
If life is a movie
Then you're the best part, oh oh oh
You're the best part, oh oh oh
Best part
If you love me won't you say something
If you love me won't you
Won't you
If you love me won't you say something
If you love me won't you
Love me, won't you
If you love me won't you say something
If you love me won't you
If you love me won't you say something
If you love me won't you
Love me, won't you
If you love me won't you say something
If you love me won't you
If you love me won't you say something
If you love me won't you
Love me, won't you

Pumikit ako ng mariin at ninanamnamn ulam ko ang bawat lyrics ng kanta na napapakinggan ko.

Hindi ko namalayan na naka tulog na pala ako. Dahil siguro sa pagod ng paglalakad at hindi pa ako naka kaim lunch kaya sobrang ramdam ko yung pagod at sakit sa mga paa ko, sama mo pa na binuhat ko yung mga gamit kong mabigat dahil bigla nalang akong pinalayas. Nagising nalang ako nang naramdaman kong tumigil ang sasakyan.

Minulat ko ang mga mata ko at bigla itong lumaki sa nakita ko.

"Anong ginagawa natin dito?" Tanong ko

"Welcome to my home, Ms."

                 END OF CHAPTER