So, You Gotta Bae, Or Nah? {VOLTOOID}

Meet&Greet en weer verder naar Washington

Nash POV

Ik zit in het vliegtuig. Weer naast Shawn (Duh... Wie anders?) en ik verveel me te pletter. Shawn slaapt, net als de rest van het vliegtuig. (nash, dom kind... een vliegtuig slaapt niet...) Behalve de piloot, of course... Mijn humor op dit moment is echt terrible. Dat daarnet sloeg echt nergens op, maarja, wat kan ik anders doen? Er is helemaal niks te doen.

En DIT is nou een typisch voorbeeld van mij stomme gedachten... Ze gaan overal heen!

"Shaaaawn.... Ik verveel meeee...." fluister ik.

Hij word er niet wakker van.

"Shahawn... Word nou wakker...!" Ik por hem in zijn arm.

"Jo gast, laat me slapen ofzo..!" Zegt Shawn met zijn ogen nog dicht.

"Neee... Ik verveel me zo.."

"Dan ga je lekker... Weet ik veel wat doen... Iniedergeval niet mij wakker maken."

"Nouhou...' ik voel me net een irritante, zeurende kleuter. Ben ik ook...

"Ga lekker tekenen ofzo, maar laat mij met rust!"

Oohw, tekenen! "Bedankt bro, goed idee!" Zeg ik, en ik war door zijn haar.

Als antwoord gromt hij een beetje.

Ik grinnik en pak een schrift en potlood uit mijn rugzak.

Wat moet ik tekenen..? Ik bijt op de achterkant van mijn potlood en kijk een beetje rond. Aan de andere kant van het gangpad zit een gezette vrouw in een paarse bloemetjejurk. Daarnaast zit een magere lange man die heel hard snurkt.
Ik zucht.

"Shaaawn...Wat moet ik tekenen?"

"Naaaash...Bakkes dicht alsjeblieft...Ik sliep net weer..."

"Oke, aan jou heb ik ook niks."

"Nee inderdaad..." mompelt hij.

Ik zet mijn potlood op het papier en begin wat je kladderen. Uiteindelijk word het een jongen, met zo'n coole sjaal, die, als je echt héél goed kijkt, op Brandon Rowland lijkt. Tevreden kijk ik naar het resultaat.

"Mooi!" Hoor ik ineens naast me. Ik schrik me kapot!

"JEEZ SHAWN!" Gil ik geschrokken.

De vrouw in het bloementjesgordijn kijkt me boos aan. Net als alle andere mensen om mij heen.

"Sorry!" Excuseer ik me.
De vrouw haalt haar neus op en draait haar rug naar me toe.

"Dankjewel Shawn..' mopper ik.

"Sorry hoor!" grinnikt hij.

De reis verloopt goed, en algauw staan we bij de balie van ons hotel.

"Wij zijn van de MagCon." Zegt Shawn "Shawn Mendes en Nash Grier."

"Kamer 63" antwoord de dame, en ze geeft ons de sleutel.

"Dankuwel."

We lopen naar kamer 63, in de kamers ervoor is het opvallend stil.

"Wedden dat ze ons gaan pranken?" Lach ik.

Shawn knikt.

We doen de deur open, en ik word belaagd onder een hele berg confetti van partypoppers. Ik begin hard te lachen.

"WELKOM TERUG!!!!" Roepen ze.

"Yay!!" roep ik. "We zijn terug!"

Ik word door meerdere armen tegelijkertijd geknuffelt. Ik word tegen Shawn aan geplet, die ook plat geknuffelt word.