Nash POV
"Ahw, bromance-goals!" Roept een koor van stemmen. Ik schrik er wakker van en kijk versuft rond
Ik zie rond mijn bed de hele groep staan, met telefoontjes in hun handen. Ik laat mijn hoofd in mijn kussen vallen en begin te lachen
Matt, die nog steeds naast me ligt heeft ook de slappe lach.
"En wat moeten wij hiervan denken?" Vraagt Cam lachend.
"Matt kon niet slapen, en toen is hij bij mij in bed gekropen!"
"Schattig hoor!"
"Ja, maar nu wil ik me gaan aankleden, dusseh..."
En ze lopen de kamer uit. Ik en de rest, kleden ons aan en lopen naar beneden, naar de ontbijtzaal.
Bijna iedereen zit al, alleen Aaron is er nog niet.
"Smackcam?" Vraag ik.
"Jaaah!"
"Ik film!" Roept Jack J.
Ik pak een slagroombus, spuit een grote toef op mijn hand en ga bij het hoekje van de deuropening staan.
Dan komt er iemand naar beneden, een man, dat hoor ik aan de voetstappen. Hij komt het hoekje om, en wij roepen keihard:"SMACKCAM!"
en ik mep de slagroom in zijn gezicht.
"WAT IS DIT NOU?" Tiert een boze man. Zijn gezicht zit onder de slagroom.
"Oh, shit!!!" Roept Carter lachend,"Wegrennen!!"
We rennen keihard weg en krijgen de slappe lach.
"Dat.." hik ik lachend,"Dat, was de verkeerde!"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"En wat moest dat voorstellen?" Vraagt de directeur van het hotel."Zomaar mijn gasten met slagroom besmeuren?! En dat was meneer Nopjes nog ook! Hij is hier voor een belangrijke vergadering, horen jullie dat?!'
We knikken braaf.
"Nou meneer, we wilden onze vriend smacken," Zegt Cam,"Alleen was het de verkeerde persoon! We dachten serieus dat het Aaron was!"
We schieten weer in de lach.
"Nou, ik vind het niet zo grappig!" Tiert de directeur."Pak jullie spullen maar! Jullie moeten onmiddelijk het hotel verlaten! Maar eerst, gaan jullie nog even met mij mee, jullie excuses aanbieden aan dhr. Nopjes!"
Wij lopen braaf achter hem aan, naar een kamertje ernaast, waar meneer Nopjes met een rood hoofd bezig is de slagroom van zijn gezicht te halen.
"Meneer Nopjes, we willen even zeggen dat het ons ontzettend spijt!" Begin ik.
"Ja, wij dachten dat u iemand anders was!" Roept Taylor er achteraan.
Meneer Nopjes kijkt ons alsof hij ons levend wil villen. Dan komt hij dreigend op ons afgebanjert, en geeft ons allemaal een flinke klap op onze oren.
En dat had hij niét moeten doen...
"Meneer, ik weet dat wat wij deden niet aardig was, maar dat ging perongelijk! DIT vind ik niet kunnen!! Sit is mishandeling, meneer, beseft u zich dat?!" Roept Camenron boos.
"Meneer Dallas, vertrek! Nu. Meteen." Zegt de directeur, zonder een spier te vertrekken.
Boos loopt Cam de kamer uit
"En jullie heren, spullen pakken en wegwezen!"
Wij lopen de kamer uit, waar buiten, aaliyah staat te wachten. Zij werd er niet bij betrokken. Waarom? Omdat ze een meisje is? Omdat ze nog jong is? Omdat...? Belachelijk...
"En...?" Vraagt ze.
"Spullen pakken en vertrekken." Antwoord Shawn
Ze kijkt hem ongelovig aan."Maar waar moeten we dan heen?"
"Weet ik toch ook niet."
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Oke, waar gaan we heen?" Vraagt Taylor.
"We kunnen alvast naar de zaal van het optreden!" Zegt Aaliyah.
We kijken haar verbaast aan.
"Meiden zijn mischien toch wel handig in onze groep..!" zegt Cameron
Aaliyah haalt glimlachend haar schouders op:
"Tsja, dat jullie nou niet zou slim zijn.."
"Oooh!!" Roepen wij, en we rennen naar haar toe om haar de kieteldood te geven, waarop ze gillend wegrent, met ons achter haar aan. Na een tijdje stoppen we met rennen, en we zijn slap van het lachen.
"Zullen we daar dan alvast naartoe gaan? Weet iemand waar het is?" Vraag ik.
"Ik heb, als het goed is, het adres in mijn telefoon staan." Zegt Hayes, en hij pakt zijn telefoon.
Na een tijdje hebben we de weg gevonden en komen we eindelijk aan bij het gebouw.
"Oh mijn god...." zegt Aaron.
Dan zien wij het ook... ik vrees dat we door die gillende meidenmassa moeten lopen...
Er staat voor het gebouw een rij van hier tot Tokio... met allemaal fans...
"Is er geen achteringang?" Vraagt Aaliyah.
"Wat zou je zonder vrouwen moeten... Aaliyah, ik geloof dat je gelijk hebt, we zijn inderdaad dom... Heel erg dom..."
"Hah, ik zei het toch!" Roept Aaliyah.
We lopen met een grote boog om de rij heen, en hopen dat ze ons niet zien...
Uiteindelijk kunnen we, gelukkig, binnen en repeteren nog een beetje voor vanavond. Het is laat in de avond, dit optreden, dus de Meet&Greets zijn over drie dagen. We hebben namelijk een paar daagjes vrij. Yes!
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
"Thank you New York! You were amazing!" Roept Cam, en dan lopen we van het podium. Godzijdank heeft onze manager een hotel kunnen boeken voor vanavond, zodat we tenminste nog kunnen slapen in een normaal bed.
We lopen naar het hotel. Ik slaap bij Carter, Cameron en Matt. Zoals altijd...
Maar nu ga ik slapen, dus doei.
•°•°•°•°•°•°°•°•°•°•°•°•°•°•°•°°•°•°•°•°•°•°•°•°
Heei!!
Is t nog leuk?
Hoop het!
XxxMe🌴✨
JE LEEST
So, You Gotta Bae, Or Nah? {VOLTOOID}
أدب الهواةJe bent depressief, verwaarloosd, alleen en er is nog maar een reddende engel. Een engel met blauwe ogen en zwarte haren. Maar er ontstaan ook problemen. Dingen van vroeger worden naar boven gehaald en overwachten aankondigingen worden gemaakt. Maar...
