So, You Gotta Bae, Or Nah? {VOLTOOID}

Z E S

Sarah POV

"SHIP JULLIE!!" Gil ik, en ik plof op bed.

Mahogany lacht.
"Jaaah sowieso!"

"Wat zullen we gaan doen?" vraagt Nicole.

"...Enneh waar moeten we slapen?" vraagt Joyce.

"Oooohw idee!!" roept Veronique en ze gebaart dat we bij haar moeten komen zitten. "We gaan de matrassen van de jongens stelen!"

"YAAAAAH!" Gilt een koor van stemmen om me heen.

"Hehe.. Okay letsgo then!" lacht Sabah met een duivels lachje.

We lopen op muizenvoetjes naar de kamer van Johnson.

"Lol, nou kan ik eens in zijn kamer snuffelen!" giechelt Nicole. Ze pakt alles op en bekijkt zijn kledingkast. "Damn, goede smaak." mompelt ze, door zijn kleding kijkend.

Met Sanne, Mahogany en Joyce sleep ik het matras, al lachend, naar de kamer

"Okay, wie nu?" vraagt Sanne.

"Duh, Nash!" lach ik.

We sneaken naar Nash's kamer en slepen het matras van het bed af.

Maar dan moet dat ding nog naar boven...

Met moeite beland het ding uiteindelijk op mijn kamer.

~~

We zijn halverwege de trap met Cameron's matras, de laatste, als we voetstappen horen.

"Verstoppen!!" sis ik giechelend.

Ik schiet onder het bed, en Veronique, Sabah en Mahogany komen naast me liggen.

De rest vlucht de kast in, of de kamer uit. En Joyce heeft zelfs haar schuilplek gevonden onder de bank van Cam.

En ja hoor, Cameron komt de kamer in lopen.

Zijn shirt is nat, er zit een vlek op, en hij kijkt nogal pissig.

"Godver, kon Aaron niet uitkijken met die Cola." mompelt hij.

En dan trekt hij z'n shirt uit.

Ik hoor wat gestommel in de kast, waar Sanne in zit.

Cam werpt een gefrustreerde blik op de kast en gaat dan verder, want hij trekt ook zijn broek uit.

Mo slaat haar handen voor mijn ogen.
"Niet bestemd voor kleine meisjes!" giechelt ze zacht.

Cameron houd godzijdank zijn onderbroek nog wel aan.

Hij loopt naar de kast.

Mijn hart gaat tekeer als een malle!

En dan draait hij zich om en pakt een pyama van zijn bed, die hij aantrekt.

Pffff....

Hij loopt de kamer weer uit, en iedereen komt uit zijn schuilplaats.

Joyce moeten we eronderuit helpen want die bank stond heel laag tegen de grond, dus ik vraag me ook echt af hoe ze er uberhaupt onder is gekomen...

We rennen naar mijn kamer met het matras en vallen lachend op de matrassenberg in de kamer.

~~

"Okaaay, ik heb zin in een grouphug!" roep ik.

Sanne kijkt me vreemd aan.
"Lol, je bent echt random!"

"Ja inderaad!" gil ik, en ik omhels haar.

"Woohoooh!" roept Joyce, en ze slaat ook haar armen om ons heen.

Ik voel ook alle armen van de rest van de meiden.