So, You Gotta Bae, Or Nah? {VOLTOOID}

Zwemmeeh :)

Sarah POV

Yeah, we zijn in het binnenzwembad want buiten is het enorm koud.
Ik duw Nash het water in, en word dan door Cameron er ook in geduwd.

Ik kom happend naar adem boven.
"CAMERON ALEXANDER DALLAS!"

"SARAH CHRISTINA MARIA ESPINOSA!" Gilt Nash terug.

"WAT NOU HAMILTON?"

"DOE EENS NORMAAL!" Roept Bella lachend.

"WAT NOU BELLA IZA SARTORIUS?" Lach ik.

"NIKS HOEZO?" Vraagt ze.

"BELLS JE BUIK IS ECHT FACKING DIK GEWORDEN!" Roept Sammy, die ook het water in springt.

"KIJK NAAR JE EIGEN VETPACK WILKINSON!" Gilt ze lachend als Sammy haar natspetterd.

Matt komt achter haar staan en kust haar op haar wang. Dat gaat door naar haar mond, en in haar mond.
"Omg Matt..." kreunt Bella.

"Jezus doe normaal Mattie!" lach ik.

Iedereen is lekker aan het zwemmen, alleen Gilinsky staat een beetje afwezig aan de kant.

Ik klauter de kant op en loop naar hem toe.

"Hee G, wat is er?"

"Mhh."

"Ja daar heb ik niks aan."
Ik trek hem mee omlaag, zodat we allebei op een ligstoel zitten. (whaha zitten op een LIGstoel logisch😂😂)

"Vertel nou wat er is!"

"Madison."

Ik kijk hem vragend aan.

"Ze is niet mee, negeert mijn telefoontjes en ook mijn berichtjes. Ik weet niet eens waar ze is!" valt hij ineens boos uit.

Ik schrik er een beetje van.

"Hee gaat het wel?"

"NEE, ZE LAAT VERDOMME HELEMAAL NIKS VAN ZICH WETEN!" Roept hij boos.

"Wow Jack, keer your ass down, rustig!" sus ik hem.

"Ja ze doet zo onuitstaanbaar de laatste tijd! Kortaf, snauwen, zeuren, noem maar op!"

"Hee het komt wel goed!"

Ik trek hem mee naar het zwembad en duw hem erin.

Na een tijdje kan er toch wel wat lol vanaf. Gelukkig maar, want zwemmen met een halve zombie is ook niet bepaald plezierig ofzo.

"EY ESPINOSA!" Gilt Mahogany naar me toe.

"JA WADIZZER?" Roept Matthew terug.

"NIET JIJ SUKKEL, ANDERE ESPINOSA!" Roept ze lachend, en naar mij wijzend. "Ga je mee van de glijbaan??"

Ik knik en even later staan we in de rij.

Ik en Mo gaan samen.
Je hebt vanaf boven uitzicht over het hele waterpark, wat best wel groot is.
Opeens verstijfd Mahogany.
"Saar!" sist ze.

"Ja, wat?" sis ik terug.

"Is dat... Dat is toch Madison?"
Ik kijk in de richting die ze aanwijst.

Ja shit. Dat is Madison.

Met... Een ander. Ik zie zijn gezicht niet, en dat wil ik waarschijnlijk ook niet. Hoe. Kan. Ze. Dat. Gilinsky. Aandoen?

Ik loop, blind van woede, naar beneden, door de mensenmassa die op de trap naar boven staat, en Mahogany komt me achterna.

Ik storm woedend op Madison af.