Abimin Arkadaşı

#4

(DÜZENLENDİ)

-EREN'DEN
şuan kucağımda şura ile özel bir hastanenin acilindeydik hemen yanımıza bir hemşire geldi ve bizi bir odaya yönlendirdiler. Birkaç kere şura'nın ayağına dokununca şura her seferinde inledi ve hemşire bir film çekilmesi gerek diyerek bizi başka bir yere yönlendirdi tam onu tekerlekli sandalyeye oturtacaklarken hemen kucağıma aldım yani daha hızlı olur diye ve o odaya doğru yürümeye başladım.

Niye bilmiyorum ama şuranın kalp atışları hızlanmış  yüzün de kızarmıştı hemen, kucağımda olduğu için hissede biliyordum sonrada aklıma gelen şey ile kaşlarımı çatarak ona bir soru sordum" senin o saatte barda ne işin vardı şura ?" Ben kendi sorduğum soruya şaşırmışken oda şaşırmış olacak ki ilk biraz düşündü sonra ise " yok eren abi sen yanlış anladım biz oradaki kafeye gelmiştik" dedi niyeyse içim rahatladı yani daha küçük bir kız ya barlarda takılmaması onun için daha iyi " ha iyi o zaman" dedim  zaten  gelmiştik onu içeri bıraktıktan sonra beni dışarı çıkardılar.

Neredeyse 15 dakika olmuştu ve devamlı inlemeler geliyordu bende ne yapsam diye düşünürken aklıma alpere haber vermek geldi vermesem ayıp olurdu bende alperi aradım "alo kardeşim nasılsın" " oo kardeşim nasılsın az dayan 2 gün " dedi sonra bende daha fazla uzatmak istemediğim içi "alperen bak korkma ama şu..." " ne ne oldu eren şuraya ne oldu lan ne oldu neredesiniz" derken o saf korkuyu sezmiştim "alperen bi sakin ol lan bizim mekanın orada düşmüş sanırım ayağını kırılmış bende görünce hastaneye getirdim sakin ol şuan iyi" dedim der demez rahatlamıştır ama yine de bir korku vardı " kardeşim cidden iyi dimi" "alper bi güven be oğlum iyi dedim ya" alper bir oh daha çekti ve "ben kapatıyorum hemen uçak bileti bakacağım" dedi böyle diyince de biraz sinirlenmiştim yani bana bırakamaz mıydı bir şeyi de "alper bak kardeşim sana iyi dedim ya bana niye güvenmiyorsun ben hallederim eğer gelirsen bozuşuruz" ben böyle diyince alper dahada rahatlamış olacak ki "tamam kardeşim" dedi biraz daha konuştuktan sonra kapattık.

İçeriden de şura çıkmaya çalışıyordu bende onu görür görmez yine kucağıma aldım ve odaya götürdüm evet ayağı kırılmıştı ve bugün hastanede kalacaktı bende olay büyüsün istemediğimi için alpere şuranın bugün hastanede kalacağına ve benim onun başında duracağıma dair bir mesaj attım ve ayağı alçıya alınıp serum takılan şura'nın yanına gittim.

"Nasılsın şura ?" yine yüzü kızarmıştı çokta tatlıydı bu hali hep küçüklüğünden beri benden çekinir benimle konuşurken heyacanlanırdı "iyiyim eren abi sen nasılsın ?" ah düşünceli kız bu haliyle bile beni soruyor " iyiyim şuracım beni ve abini çok korkuttun neyse sen dinlene dur ben yiyecek bir şeyler alacağım ne istersin" diye sorunca biraz utansada "aslında tokum ama  süt iyi olabilir" dedi niye bilmiyorum ama bir kahkaha attım yani o çocuksuluk hoşuma gitmişti sanırım gülmeme biraz bozulmuştu daha da bozulmasın diye "yani yanlış anlama bende en çok süt severim benden başka yok sanıyordum da ondan" diyince şura da gülmüştü ne tatlıydı gülüşü.

Aslında sevmem ama yine de iki tane süt alıp geldim gelince de şurayla şerefe diyip süt kutularını tokuşturup içmiştik sonra aniden bardan ayrılınca Abim merak etmiş olacak ki o arıyordu onunla konuşmak için dışarıya çıktım içeri girdiğimde ise süt kutusu ile elinde uyuyan şurayı gördüm onu bu halde görünce yine gülümsemiştim noluyo lan bana iyice sevgi pıtırcı oldum.

Sonra gidip üstünü örttüm içimden bir his çok feci derecede saçlarıyla oynamam gerektiğini söylüyordu o pırıl pırıl parlayan saçlarına dokunmayı o kadar istedim ki ama yapmadım hangi kardeş kardeşe bunu yapardı ki sonrada onu izlemeye koyuldum ama bunu neden yaptığına dair en ufak bir fikrim bile yoktu.