Love On The Halal Way

Home alone

Hawai chek▲
Raybi jamila chek▲
6 pizza's margarita chek▲
3 bokadios (broodjes) chek▲
CHETOS chek▲

Nog alleen pomps halen en ons slaapfeestje kon beginnen. Onze ouders waren allemaal in Hoceima dus hadden we het huis voor ons alleen. Het was supergezellig op het dak. We lachten, dansten, aten alles erop en eraan. Mijn schoonzus Halima en de kids Naoual en Nourdine waren trouwens ook gekomen om ons te vergezellen. Ayyoub kon dit jaar niet mee vanwege zijn werk. En Youssef kwam pas een weekje na ons. Nadat we genoeg lawaai en rwina hadden gemaakt op het dak gingen we naar beneden.
Iedereen was bekaf. We legden allemaal ons matrasje in de woonkamer die ruim genoeg was voor ons allen en gingen slapen. Net wanneer ik bijna in een diepe slaap viel hoorde ik een harde bonk van boven komen.

ZDREEFFF...

Ik schrok wakker. Ik hoorde die bonk nog een paar keer achter elkaar. Snel maakte ik de rest wakker.

Nouhaila~Meisjes manaya? (wat is dit)

ZDREff...

Mijn jongste nichtje gilde kort.
Ze maakte met haar gil de sfeer nog enger. Tfou zeg niet dat we de deur van stah(dak) open hebben gelaten. Niemand durfde naar boven te gaan om de deur te sluiten, dus besloot ik maar om samen met Halima te gaan. Liever dat wij gaan dan dat er opeens een engerd bij ons binnen komt. Net wanneer ik op wou staan, hoorde ik voetstappen van bovenaf.

Oke dit begint nu echt eng te worden.
Zei Halima bang.

Het feit dat Halima bang was, maakte mij nog banger. Halima is bijna nooit bang. Ik noem haar altijd de mannewijf van de familie. Zelfs wanneer we vorig jaar achtervolgd werden door een zwerver toonde ze geen ckick van angst, terwijl ik het bijna in mijn broek deed.

De voetstappen kwamen steeds dichterbij. Mijn handen begonnen te trillen van de angst.

Bel Hmidouch snel zei mijn jongste nichtje.

Ik pakte mijn gsm. Hij ging af. We hoorden zijn beltoon achter de deur. Tfou zeg niet dat die dief Hmidouch zijn gsm heeft.

SAFI meisjes we moeten snel handelen. Iedereen neemt iets en wanneer ik de deur open, vallen we aan.

Iedereen nam iets. De ene deo, de ander twee glazen flessen Hawai, Halima pakte een marmita en ik pakte een grote pan uit de keuken. Ik telde stilletjes af.

1...2..3...
Bismillah

Ik opende snel de deur en sloeg hem meteen tegen zijn hoofd. Hij viel meteen op de grond, mijn andere nicht begon hem vol met deo te spuiten. Hij schreeuwde het uit. Snel keek ik naar zijn gezicht. Ik schrok me rot.

Wayaaw meisjes stop...Het is Ronaldo maar.

Ik schaamde me rot. Hij had een grote opening aan zijn voorhoofd. Meskin, ik voelde me echt schuldig. Snel brachten we hem naar het ziekenhuis van sanya der mel ( plaats in tetouan)
Die ziekenhuis zag er echt niet uit. Ik had medelijden met die mensen daar. Marokko is op vele zaken vooruitgegaan, maar sommige ziekenhuizen zijn nog steeds om te huilen. Hmidouch werd naar binnen gebracht zodat ze zijn opening konden dichtnaaien. Pfff ik voelde me zo schuldig. Hoe zou ik dit goed kunnen maken. Ik dwaalde wat rond in de gangen. Van de ene gang naar de andere. Een beetje op verkenning. Net wanneer ik een nieuwe gang in wou gaan, botste ik tegen iemand.

Hij glimlachte naar me.

Bij de derde keer moet je trakteren
Zei hij lachend. Hij had echt mooie rechte, witte tanden.

Wayaw wat een afgang. Voor de tweede keer botsen tegen dezelfde man. Hij denkt zeker kan dit meisje niet normaal lopen ofzo. Ik bleef even stil en glimlachte. Hij probeerde een gesprek te beginnen.

Wat doe je hier?...toch niks ernstig in shaa Allah

Pff wat moet ik hier nou op antwoorden. Ik kan toch moeilijk zeggen mijn neef ligt hier omdat ik hem met een pan heb geslagen. Ik deed alsof ik moest hoesten om meer denktijd te winnen. Na een paar seconden nephoesten besloot ik om toch te antwoorden.

Euhm ik ben hier voor mijn neef Hmidouch. Hij heeft rammel gekregen van zijn moeder en daarom ligt hij nu in het ziekenhuis.

Hij keek me een beetje raar aan. Wayaw ik kon echt niet goed liegen.

Ow oke... Allah i chafieh...mohim ik ga er vandoor. Doe de groeten aan je ouders en beslama.

Zal ik zeker doen, beslama.

Hij stapte weg. Ik zag Halima aan de kant op een stoeltje zitten . Ze heeft het hele gesprek meegevolgd. Ze kon niet meer van het lachen. Iedereen die langs passeerde keek ons aan.

~Ska (zwijg) a Halima met je luide geitenlach.

Ze bleef maar doorlachen. Typisch Halima.

Ondertussen was Hmidouch klaar en konden we weer naar huis vertrekken. Het was niet zo ernstig zei de dokter, dus hij kon ook gewoon mee naar huis.

Thuis aangekomen gingen we allemaal meteen slapen. We lieten wel het licht aan en we checkten ongeveer vijf keer of de deur van stah echt goed dicht was. We hebben Hmidouch ook gesmeekt om voor onze deur in de gang te slapen. Meskien, ik had echt medelijden met hem. Hij denkt zeker wat voor debiele nichten heb ik. Ik sloot mijn ogen en dacht aan mijn gesprek met Anouar. Met hem in mijn gedachten viel ik in een diepe slaap.