Love On The Halal Way

the big day

~Youssefs perspectief
Vandaag was het dan eindelijk zo ver. Ik zou eindelijk Meriam's hand vragen. Ik was zo blij, maar tegelijkertijd ook zo zenuwachtig. Wat zal ik dragen? Ik ging even door mijn kledingkast. Even kijken wat ik heb.

Zwarte trainingspak, ...
grijze trainingspak,..
gele trainingaspak, ...
blauwe trainingspak,...
nog een zwarte,....
bordeaux trainingspak,...
MOGREB ATLETICO TETUAN trainingspak....
Pfffff ik begon er een beetje zenuwachtig van te worden. Ik kan toch niet haar hand gaan vragen in een trainingspak. Ik begon alles door elkaar te halen. Ik vond nog een kostuum van de trouw van mijn neef van twee jaar geleden.
Nope dat is ook geen optie.
Ik begon weer jeuk te krijgen van de stress.

Ik hoorde Nouhaila mijn kamer binnenkomen.

Gast, ben je weer aan het krabben. Straks denkt Meriam dat je tichien (luizen) hebt.

Pfff...Nouhaila ik heb echt geen tijd voor dit.

Maar broer heb wat voor je.

Ze haalde een beige broek en een mooie witte hemd tevoorschijn. Het paste zo mooi bij elkaar.

Pff....thanx sistaa...je hebt me echt gered vandaag...

Als jij maar gelukkig bent.
Ben trots op je brada ino.

Ze gaf me een stevige knuffel en ging weg.

Ik kleedde me snel om. De broek en hemd paste perfect bij me. Ik deed wat parfum op en kamde mijn haar in model. Nog mijn baardje goedzetten en klaar. Ik pakte mijn bos bloemen en verliet mijn kamer. Beneden stond iedereen al op me te wachten. Iedereen zag er netjes uit.

Slaaat slaaam....
Hoorde ik de vrouwen roepen toen ik de trap af liep.

Doe normaal, ik ga nog gewoon haar hand vragen hoor. Bespaar jullie stemmen voor de trouw.

Nog voor ik mijn zin fatsoenlijk kon afmaken, hoorde ik harde joejoejeoj in mijn oor. Pfff typisch Marokkaanse vrouwen.
We pakten onze auto en reden de straat uit om nog wat cadeautjes voor de bruid te halen. We doen ook alles op het laatste moment.
Ik liet het kiezen maar aan Halima en Nouhaila over. Ze kochten vanalles.
Stofjes, sieraden, make-up, etc.
Na onze inkopen gingen we richting haar huis. Terug naar onze eigen straat dus, want ze woonde vlak voor ons. We parkeerden voor de deur en belde aan.
HERE WE GO....

~Nouhaila's perspectief.

We waren aangekomen bij Meriam's huis. Wat een toeval dat ze vlak voor ons woont. Ik zag hoe zenuwachtig Youssef was. Stiekem vond ik het wel schattig. We belde aan en een oud vrouwtje (waarschijnlijk haar moeder) deed de deur open. Ze kwam me erg bekend voor, maar ik kon maar niet herinneren waar ik haar ooit had gezien. Ze groette ons vriendelijk en leidde ons naar binnen. Ik was erg benieuwd hoe mijn toekomstige schoonzusje eruit zou zien.

Benti breng atay(thee)  en koffie.
Riep haar moeder.

Het meisje, Meriam dus, kwam de kamer binnen met een sinia in haar handen. Je zag dat ze verlegen en.zenuwachtig was. Haar handen trilden en ze keek naar de grond. Ze legde de sinia neer en kwam ons groeten. Ze keek me vriendelijk aan en groette me met 3 kusjes.

Wacht even. Dat gezicht heb ik eerder gezien.
Wayaaaw zij is die ene waarop ik water vanuit het dak had gegooid.
Ze is dus niet de verloofde van Anouar maar zijn zus. Wacht dus dit is gewoon  het gezin van Anouar.
Ze hebben me dus gezien de dag dat ik me expres lelijk had gemaakt zodat Anouar me niet meer zou willen. Ik werd helemaal rood. Pfff ze zijn dat zeker nog niet vergeten. Wat had ik me die dag belachlijk gemaakt. Ik begon me ongemakkelijk te voelen. Totdat Meriam naast me kwam zitten en we gezellig begonnen te praten. Ze was een hele lieve meid en paste perfect bij Youssef. Youssef zelf zat in een diep gesprek met Meriam's ouders. Ik zag Meriam zijn kant op kijken.

Jullie passen perfect bij elkaar.
Fluisterde ik in Meriam's oor.

Er verscheen een grote glimlach op haar gezicht. Het is dus duidelijk wederzijds.

~Youssefs perspectief

Mijn hart maakte een sprongetje toen ik Meriam binnen zag komen. Ze zag er beeldig uit. Ze ging naast mijn zus zitten. Even kruisden onze ogen elkaar. Ik smolt weg. Ik wist het zeker, zij is degene voor wie ik 100% wil gaan. Er hing een gezellige sfeer in de kamer totdat de moeder van Meriam een opmerking maakte...

{Wordt vervolgd}