ARAF

Araf: 19.bölüm

      " Gerçekler "

   Neden sesim çıkmıyordu? Beni bu denli soluksuz ve konuşamaz bırakan şey neydi? Gözlerim bir suç işlenirken olanlara tanıklık etmiş ve şimdi polislere ifade veriyor gibiydi.Beklediğim kişi o değildi.Olamazdı.Bunca yıldan sonra bu şekilde karşıma çıkamazdı.

" Amber bu senin için çok zor bir şey biliyorum ama... "

" Hayır! Sen...Beni,bizi...terk ettin."

Aralıklarla konuşabilmiştim.Suratıma bakıp dehşete düşmüş gibiydi.

" Sana her şeyi anlatacağım ama önce beni dinle "

İstemiyordum,önce hiçbir şey olmamış gibi çekip gitmişti.Sonra yardım bile etmemiş büyükannem ile ayakta durmaya terk edilmiştik.

Babamın büyükbabam ve amcamdan başka kimsesi yoktu. Annemin annesi Büyükannem bana bakan ve büyüten tek kişiydi.Teyzem yada dayım diyebileceğim biri de yoktu. Babamın yakınları cenazeden sonra bir bir yok oldular.
Şimdiyse saklandıkları yerden bir bir çıkıyorlardı.Nasıl bir oyunun içindeydim bilemiyordum.

İlk önce masanın diğer tarafına büyükbabam otururken beni taşıyamayacak kadar ağırlaşan bacaklarıma dayanamayıp James'in karşısındaki koltuğu oturdum.
Ne yapacağımı yada ne söyleyeceğimi merak eden bir ifade ile beni izleyen James'e kısa süreli bir bakış attım.Her şeyi biliyordu.Bunu hissedebiliyordum.

Artık elimde ne kaldıysa onları da sırtlayıp 16 yıldır ortada olmayan büyükbabama döndüm.

" Seni dinliyorum. "

Hafifçe öksürüp söyleyeceklerini toparlamasına izin verdim.

" Öncelikle bunları sana şimdi anlatmamın bir nedeni var.Tehlike de olduğunu bildiğim an içimde bir şeyler koptu sanki...Evet biliyorum,seni terk edip yalnız bırakmamalıydım."

Yavaş ve tane tane cümlelerini toparlayıp dile getiriyordu.Yüzünde hüzünlü bir ifade vardı.Bunun diğerleri gibi bir maske olduğunu aklımın bir köşesine kazıdım.

" Sen ve büyükannen Annie'ye her ay para gönderdim.Bunun yeterli olabileceğini düşünüp vicdanımı rahatlatmaya çalışıyordum.Onun yanında tüm bunlardan uzakta korunuyor olacaktın."

Derin bir nefes alıp geri bıraktı.

" Ta ki? "

Cümlenin asıl değinilmek istenen yerine James değinmişti.
Bir oyuncak bebek gibi boş bir ifade ile bakıyordu.Büyükbabam James'in kaldığı yerden cevapladı.

" Sen üniversite için buraya gelene kadar."

Kaşları sinirle ortada bir yerde birleşirken devam etti.

" Gerzek amcan Frank seni burada eğitim görmeye başlatmakla hata etti."

" Anlamıyorum,bunun konuyla ne alakası? "

Sesim olabildiğince sert çıkmıştı.

Birazdan anlatacağı uzun hikayeye hazırlanır gibi kendine çeki düzen verdi.Gözlerim masasının üzerinde gümüş plakadaki yazıya ilişti.

David Clark
Şirketler zinciri

Yine derin bir nefes alıp küçük bir çocuğa masal anlatır gibi sabırla anlatmaya başladı.

" Ben senin yaşlarındayken tırnaklarımla yeri kazıp tüm bu serveti elde etmek için çalışıp durdum.En iyi arkadaşım diye bildiğim,güvendiğim adam büyük bir iş için anlaşmaya vardığım insanlara işimle ilgili sahte raporlar,onaylanmamış ihaleler sundu.Bunun sebebini sordum,neden bu kadar öfkeli olduğunu,tüm bu yaptıklarının nedenini."