ARAF

Araf: 9.bölüm

          " Kaçış "

    Mutfaktan çıkıp salona girdim.James'in burada olmaması büyük bir şanstı.Montumu üzerime giyip kapıyı açtım.Boş koridor da ilerledim.Apartmandan çıkıp şansımın da arkamda olduğu dakikalarda hızlıca bir taksim çağırdım.Gideceğim yeri tarif ettikten sonra amcamın cevap vermediği telefonunu ısrarla aramaya devam ettim.Neler olduğu hakkında hiçbir şey bilmezken oraya gitmek zorundaydım.

Taksiciye parasını verdikten sonra verandada ki merdivenleri ikişer ikişer çıktım.Anahtarımın Nancy'nin çantasında bırakmam tekrar aklıma gelse de kapı kolu kırılmış halde açık bırakılmıştı.Korkunun beni ele geçirmesine izin vermeden içeri girdim.İçeri de büyük bir savaş yaşanmışken koltuklar ters çevrilmiş,tüm vazo ve çerçeveler kırılmıştı.Basmamaya dikkat ederek içeride amcamı,Lisa'yı ya da Haily'i bulma umuduyla ilerledim.

Kimse yoktu.Telefon ile amcamı tekrar aradım.Telefonu sesini takip ederek ters çevrilmiş kanepenin arkasında buldum.Ekranı aldığı darbeyle kırılmıştı.Birileri onlara zarar vermiş olabilirdi. Buradan hemen çıkmam gerekiyordu.Yemek masasının yanından geçiyordum ki mutfakta kırılan bir şeyin sesi geldi.Mutfakta ki kişi belki de bunun sorumlusuydu ama eğer bu benim ailemden biriyse o zaman geriye oraya gitmekten başka bir şey kalmıyordu.Sessiz adımlarla ilerleyip kim olduğuna bakıp buradan def olacaktım. Bu gayet berbat bir plandı.Mutfakta kimseyi göremedim,dikkatlice etrafı incelerken açık bahçe kapısından içeriye soğuk hava giriyordu.Kimsecikler yoktu.İlerlemeye devam ederken bahçede beliren siyah takım elbiseli adamı gördüğüm de beni çoktan fark etmişti. Arkama bakmadan koşarak dışarı çıktım.Evin yan tarafındaki duvardan biri kolumdan tutup kenara çektiğinde görüşüm bedeni ile kapandı.Kaçtığım adamın bizi görebildiği üzerine bahse girerdim.

" Sessiz ol ve beni öpmeye başla ."

James'in dediklerini korkuyla titreyen bedenim yerine getirirken beni rahatlatmak için elinden geleni yapmaya başladı.Öpüşmemiz elle tutulur hale gelirken ağzımı araladım,dili ile tüm bedenimi kontrol ederken ensesindeki saçlarını çekiştirmeye başladım.Delice öpüşüyorduk.Dudaklarını benden ayırdığın da nefes nefese kaldık.

" Sandığımdan daha ateşli öpüşüyormuşsun prenses "

Nefesimi düzene sokmaya çalışırken, adamın orada olup olmadığına bakmak için kafamı uzattım.Gitmişti.

" Berbat bir planımın olduğunu biliyordum. "

Arkasına dönüp emin olmak için etrafa bakındı.

" Buradan gitmeliyiz tekrar geri geleceklerdir "

Omzumdan ittirerek öpüştüğümüz duvardan uzaklaşıp arabasına bindirdi.Hızla sokaktan çıkıp boş yolda sürmeye başladı.Telefonu ile bir numarayı tuşlayıp konuşmaya başladı.

" Finn neden bana burada olacaklarını söylemedin ? "

Ahizenin diğer tarafından gelenleri dinledi.Sinirle sorduğu sorunun cevabına daha da kızarken

" Sana ne olacağını söyleyeyim , Bizi öldürmek isteyecek "

Telefonu kapatıp sert bir şekilde bıraktı.Ne olduğunu öğrenmek için soru sormak ne kadar cazip gözükse de cevabımı alamadan öldürülürdüm. Sinirlerinin biraz daha yatışmasını bekledim.

" Orada neler oldu ? Amcama ne yaptılar ? "

" Amcan endişe edeceğin son kişi "

Araba biraz daha hızlanırken

" Sen beni nasıl buldun ? "

Önüne bakıp direksiyonu sımsıkı kavradı.Yolda birkaç arabayı geçerken hızlı gitmeye devam etti .

" Ben mutfağa girdiğimde gitmiştin, gidebileceğin tek yer orasıydı,dışarı da bekleyen siyah arabaları görünce eve doğru yürümeye başladım,seni de oradan çektim ve rollerimizi oynadık. "

Anlattıklarından daha fazlasını açgözlülükle beklerken arabanın yolda ilerlemesi için sürücülüğüne devam etti.
Dün gece kaldığım eve geri dönmüştük.Biri James 'in yaşlarında diğeri otuz yaşlarında, iki tane erkek vardı.

" Hey ! Amber 'dı değil mi ? Merhaba ben Finn "

Uzattığı elini sıktım.Dün gece James'in ben koltukta yatarken ve araba konuştuğu Finn bu olmalıydı.Yüzü James'e çok benziyordu.Ben masanın üzerindeki dağılmış dosyaları inceleyen adama dönünce

" Ah bu da aile dostumuz ve avukatımız bay Will Baker "

Kafasını kaldırıp yüzüme baktı,ayağa kalkıp sarıldı.

" Tanıştığıma memnun oldum bayan Clark "

" Bende "

Samimi bir gülümsemeyle koltuklardan birine oturdum.Etrafa bakıp gözlerim James'i aradı. Finn kucağına aldığı laptopta bir şeyler ararken Will dosyalardan birini okuyordu. James geri döndüğünde hepsi dikkatlerini ona verdi.

" Finn bir kez daha dikkatsizce davranırsan seni vururum anladın mı beni "

" Anladım "

Eline bir içki ile içki bardağını alıp yanıma oturdu.

" Şimdi bana tüm bildiklerinizi anlatın "

Finn boğazını temizleyip anlatmaya başladı.

" Şantajcımızın adı Calvin Davis .Dün gittiği yerlerin güvenlik kameralarına ulaştığımda bir adamla görüşme yapmış.Sahte dosyaları öne süreceğine eminim "

Anlamadan orada durmuş dinlerken Will elinde tuttuğu dosyayı James'e uzattı.

" Resimlerin hepsi dosyada...Eğer amcası Frank Clark 'ı da bu duruma eklersek tüm olup bitenler sizin için kötü olabilir bir süre ortadan kaybolmak zorundasınız "

" Will biliyorum ama bunun işe yarayacağına emin misin ? "

" Evet "

Durum ciddi bir hal alırken

" Amcamın ve benim bunlarla ne ilgim var ? biri bunu bana açıklayabilir mi ? "

Dedim.Hepsi James'e bakarken bende ona döndüm.

" Birisi senin anne,babanı ve benim babamı öldürdü.İlk başta bunu yapanın senin ailen olduğunu düşündüm.Ama yanıldım."

" Peki bunu yapan kim ? "

" Bilmiyorum,1 yıl önce annemi kaçırdılar,annemi bulduğumda ise o kadar kötü haldeydi ki bunu yapanı bulduğum da ölmeyi isteyecek "

İçkisinden bir yudum alıp gözünü kırpmadan bana bakıp konuşmaya devam etti.

" Seni de bu ölüm listesine dahil ettiler ,bunun içinde amcanı kullanıyorlar,Calvin denen adam elindeki tüm gücü kullanacaktır. "

Duyduğum her kelime şok etkisi verirken inandıklarımın yalan üzerine kurulu olması beni daha da etkilemişti.

" Bu yüzden gitmelisiniz "

Finn laptopu kapatıp cebinden çıkardığı anahtarı James 'e verdi.

" Dağ evi gibi bir yer sadece kısa süreliğine de olsa orayı kullanacaksınız , Dikkat çekmemeye çalışın . "

Her şey kontrolüm dışında olup biterken geçmişimin kırıkları,geleceğimin sivri okları beni bekliyordu.