Bölüm 25 ❤

2.3K 130 150
                                    

👑Selam millet seviliyorsunuz kuzularım👑
✌❤.❤✌

Bölüm 25:

Işığı açınca zemini kırmızıya boyayan kanın nereden geldiğini gördüğümde ona ulaşmak için bir adım atmışken ayağımın bataklık gibi odanın zeminine gömülmesi ile boynum saplanan acıdan sonra boşluğa kendimi bırakıverdim.Yükselen kahkaha sesleri boğuklaşırken koca bir kalp çarpıntısının verdiği acı ile gözlerimi açtım.

Ama istediğiniz halde yataktan kalkamaz, bir güç tarafından hareketlerinizin engellendiğini hisseder, kıpırdayamaz ya da konuşamaz, bağırmaya çalıştığı halde sesi tüm çabalamalarına rağmen çıkmaz. Bu süre zarfında çeşitli halüsinasyonlar görülebilirsiniz.Sanki üstüme tam göğsüme bir ağırlık oturmuş gibi kalkamazsınız.Nefes almanız zorlaşır ya işte tıpdaki adı uyku felci olsada hşk arasında karabasan diye tabir ettiğimiz şey şuan tam üstüme çökmüş ve tavanda belirsiz hayal görmeme neden oluyorsu.En çok korktuğum şeylerden biridir karabasanlar.Küçüklüğümden beri hayaletlerden bile daha çok korktuğum şeydir.Ve bazeb geldiğin de işte bu yüzden yalnız olmak istemiyorum.Korktuğumda birine sarılayım diye.

Parmaklarımı oynatmaya çalıştım.Sonuçta geçecek bir şeydi.Ve tavandaki yaratık da gerçek değildi.Gözlerimi kapayıp bunun yakında geçeceğini ve sakin olmamı korkmamamı söyledim kendime.Üstümdeki ağırlık ne zaman gitti bilmem ama açık pencereden içeri girmiş yarasanın kanat çırpma sesi ile açtım gözlerimi.Güm güm atan kalbimi tutarak yataktan kalktım.İlk işim kapıyı açıp etrafa bakmak oldu.Koridorun sonundaki ve başındaki korumalar duruyordu.

Geri dönüp yatağa tırmandım.Örtüyü başıma kadar çektim ama güm güm atan kalbimin sesi tüm oda da yankılanıyordu sanki.

B:"Yok bu böyle olmayacak saat kaç olmış yeter ama yaa!"

Yatakta doğrulup telefonu elime aldım.Mesaj panosundaki yazıp ama gönderemediğim mesajları atladıktan sonra hızlıca şunları yazdım.

-"Nerdesin?"

Yorganın ellerimi karnımda birleştirdim.Elimde telefon cevap bekliyordum.Saat kaç olmuş nerede sürtüyor bu hala adam?İşret parmağım saniye görevi görerek sayıyordum saniyeleri ve insan hemen cevap verir tam 10 dakika sonra döndü.

Sehun:"Ne oldu?"

B:"Ne mi oldu?Saat kaç hala kızlarla oynaştığın yetmedi mi?"

-"Eğlendiğin yeter dön bence!"

Sehun:"Saat daha 1 ama!"

-"Dön dediysem dön işte!Şurada cinayete kurban gitsem umurunda olmayacak belli oldu!"

Sehun:"Korktun mu?"

-"Ne alaka?Yarın konserin var ondan şeettim...İyi kendin bilirsin dönme!Karı kızlarla oynaşmaya devam et!"

Şu yazdıklarımın üstüne cevap yazmadı bir daha.Evet korkudan tir tir titrediğim için sana ihtiyacım var diye çağırdım.Bunu anlayacak beyin olmadığı için anlamamış olman normal!Bari kalkıp sessiz odaya şen katayım nota çalışayım.Yataktan çıkınca donmanın verdiği titremeyle korkum ikiye katlandı.Yorganı omzuma alarak aleti çantasından çıkardım ve yere oturdum.Nota defterinden notaları takip etsem de gözüm saatteydi.Gecenin bu saatinde sokaklarda sürterken hiç mi korkmuyor bu çocuk ya!Ya katil gelip onu da öldürse?Tamam ben umurundayım ama kendini hiç mi düşünmüyor ha?

B:"Bir de yanımdan ayrılma diyor!Sen gel ben seniJapon yapıştırıcısı ile kendime yapıştıracağım emin ol!"

Dolmuş mesanem ile tuvalete korkarak girdim.Her bir çıt çıkışında yüreğim ağzıma geliyordu.Ellerimi yıkayıp dişlerimi fırçalarken kapıdan gelen sese kafamı uzattım.Hiç gelmeseydin niye geldin ki?

✔Rainbow Love!❤//OhSehunHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin