✔Rainbow Love!❤//OhSehun

Bölüm 40 ❤

⛅Have A Nice Day!~~~⛅🐝🌸🍀🌼

👑BEBEKLERİM TEBRİKLER 61K OLMUŞUZ YİHHUUUU!!😲👑

❤KOCAMAN KOCAMAN I LOVE YOU GUYS!❤

Bölüm 40:

Dışarda yağan yağmuru izlerken kafamı kendime çektiğim dizime yerleştirdim.

İnsan haklı çıkmak istiyor ama bu şekilde değil.Birileri incinsin yada kırılsın istemem haklı çıkmak için ya da mutluluğunu elinden almak istemem.Ama benim sözüme gelecektin Baekhyun abi geldin de demekten kendimi alamıyorum!Al işte sana o kızın gerçek yüzünü söylemiştim böyle de gördün iyi oldu sana!

Ne demek ben....Bak hala sinirim geçmemişti yazılanlara karşı aklıma geldikçe kalkıp yeter ulan diyip intihar edesim geliyordu.

Baekhyun abi ve benim çok samimi olduğumuz(?) ki evet yalan değil o fotoğrafları çekerken hiç böyle bir şey olacağı aklımın ucuna gelmemişti işte.Ama fotoşopun alası yapılmış ki kralı bence nasıl o.....Düşündükçe içim bir darlanıyor kötü oluyordum.

Neyseki Sehun ne kadar yakın olduğumuzu biliyor ve fotoğrafları 3 ümüz bir çekildiğimizi onun olmadıklarını da bizi izlerken çektiğimiz için gönlüm rahattı ama yine de adı lekelenmişti benim yüzümden.İşte benim asıl kızıp kırıldığım nokta burası Sehun benim zayıf noktam!

Hangi sürtük Sehun beni dövdü diye evi terk ettiğimi yazacak kadar Sehun'un minnoş kalbini kırmıştı?Kullanıcı adını aldım sana bitmek bilmeyen bir dava açacağım dönünce kızım hazır ol!

Baekhyun abi acaba o kırılması imkansız şifresi var diye hava attığın telefonundan bu fotoğrafları kim alıp bu saçma sapan sansasyonel(kabul bu noktada şok şok bir haberdi!) haberi yapmıştı?Ve nasıl bu habere karşı tek açıklama yapmamıştın hala?

Çakan şimşekten korkup perdeyi kapattıktan sonra yatağa uzandım insanlardan nefret ediyordum!Günah keçisi bulmuşlar durmadan ateşten geçirmekten bıkmıyorlar.Ne yani alt tarafı Oh Sehun ile evlendim hepsi bu!Aynı evde yaşar giderim diye düşünmüş ve masumane fikirlere kapılmıştım.

Bir ara acaba kalkıp gitsem ve herşeyi açıklayıp Sehun'un bana çektirdiği her şey dahil millete SM ve dahili herkesi ifşa mı etsem diye düşündüm!Sonra bana yakışmaz ve kaybedecek tek şeyim ve çok şeyim Sehun geldi aklıma.

İstemsizce yemeğin başına otutup boş boş tabağa baktıktan sonra yakarak hazırladığım güveci çöpe dökerken özür diledim ondan.

Telefona bakmak istemiyordum.Aramaları ya da mesajları görüp daha da işin içine çekilmek istemiyordum.Ki telefonun çektiği de şüpheliydi.Şuan tatil diye adlandırdığım bu kaçışımı olduğunca uzatmak istiyordum.

Yağmurun kiremit çatıya vuran sesini dinleyip gözümü yumarken ne gariptir bu olaya hüzünlenip çokda ağlamadığımı fark ettim.Bir yandan haklı çıktığımdan olsa gerek diye düşündüm.

Sabah şafak vakti midir nedir hala pencereden dışarı bakarken buldum kendimi.İnsanı tatilde bile uykusuz zombi gibi bırakmak sadece çocukların işiydi.Çünkü acaba diğerler çocuklar benim hakkımda ne düşünürler diye
düşünmekten uyuyamadım.

Dışarıdan gelen kırılan kiremit sesi ile korkarak kedi gibi yerleştiğim pencere kenarından fırlayıp bu sefer pencereye yapışıp gözümü kısarak dışarıya baktım.Kimse yoktu.Tamam belki kedidir ya da eski olduğu için kırılmıştır diyecekken ikinci ses ile biraz daha tedirgin oldum.Dışarı çıkıp baksamıydım derken hiç de bu fikri sevmemiştim ama yapmak zorundaydım.