Bölüm 47 ❤

700 38 223
                                    

"Do something, be nice. Is this so hard? Then say something nice. Is your language not returning? See something beautiful or write something beautiful. You can not? Then start something nice. But it's always nice to get something. Because every human being will die. "~~"Bir şey yap, güzel olsun. Çok mu zor? O vakit güzel bir şey söyle. Dilin mi dönmüyor? Güzel bir şey gör veya güzel bir şey yaz. Beceremez misin? Öyleyse güzel bir şeye başla. Ama hep güzel şeyler olsun. Çünkü her insan ölecek yaşta."

~"GOOD MORNİNGS KIZÇELERİM~~~~🌸🍒🐤"

~"GOOD MORNİNGS KIZÇELERİM~~~~🌸🍒🐤"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

BÖLÜM 47:

B:"Alo Sehun?"

Jong İn:"Yok Lina benim."

B:"Ohh...Sehun nerede?"

Jong İn:"Dışarıda olacaktı önemliyse çağırayım."

B:"Yok öylesine aradım siz hiç endişelenmeyin Kim İn Jong."

Telefonu kapatmış ve yüzümde hissettiğim metalik soğuklukla kafamı mini etek giymiş kıza çevirdim.Onun bu bilmiş ve ukala gülüşünü çok iyi biliyordum.

Ni Wei:"Gördün mü?"

B:"Onu incitmeyeceksin değil mi?"

Ni Wei:"Ouuu küçük annemiz ağlıyor mu?Biliyor musun ben insanların senin içini hala nasıl görmediklerine şaşıyorum.Senin kadar bencil,gaddar,aptal ve her istediğini yaptıran şımarık bir sürtük görmedim. İlk önce Sehun'u sonra annemi benden aldın.Cezasını çekeceksin.."

B:"Ni Wei bak şirketine gram ilgim olmadığını ve paranızla ilgilenmediğimi daha nasıl söyleyebilirim?"

-"Annem?....Onun ölümünü öylece izledin!Ve son sözleri..... Onun kızı bendim! Hastayken onun acılarını ben dinledim sen değil!"

B:"Babamın acı çekmesine say....."

Yanağımdaki acı ile yere serildim.Karnım o kadar büyüktü ki onunla hareket etmem çok zordu.Duvardaki saate baktım ve biraz olsun rahatladım.Bu beyin özürlü kişi ile fazla yalnız kalmayacaktım.Babam ve annem 1 saat dolmadan geleceklerdi ki Jong İn çoktan babama haber vermişti.

B:"Ni Wei lütfen topla kendini.Annen yani o kadın zaten ilerlemiş bir hastalığa sahipti.Ölmesi benim yüzümden değil di.Kanımı sömürdünüz daha ne yapayım ha?"

-"Ölüm döşeğindeyken senin ismini sayıkladı sen ise....Sen de ölmelisin!"

Gözlerinin içine bakıp görüntü bulanıklaşıp kendimi bir kırda elimde balonla koşarken gördüğüm de anladım bu bir rüyaydı.Sehun yanımda demekti bu. Ne zaman kabus görsem elimi tutup bebeklerimizle konuşur ve seni benden sonra koruyan askerlerim onlar diyerek beni rahatlatırdı.

Yavaşça artık kaçan uykudan uyandığımda yatak da kitap okuma alışkanlığını işkence ile empoze ettiğim kişi Küçük Prens'i daha şimdiden bebeklerimize okuyordu.

✔Rainbow Love!❤//OhSehunHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin