Chapter 35: Huli

488 6 0
                                    

Hanixyxy's Note:

Eto po ay dedicated sa nilalang na yan, kasi.. HAHA.. tawa muna ^^ ,, HAHA.. kasi may part na makakarelate siya. Wahaha. Enjoy reading :)

_______________________________________________________________________________

Lex’s POV

Nakahinga ng maluwag ang barkada pagkatapos nilang malaman na successful yung operation ng kapatid ni Joon.

Masaya kami para sa kanya. Barkada nga e diba?

Nung tapos na kami kumain, nagdecide na kami na umuwi na. At syempre ako, ihahatid ko muna yung prinsesa ko. HAHA. Kala mo naman kami na e no.

Kahit naman tinutulungan ko lang siyang makapagmove on, totoo lahat ng pinapakita ko.

Totoo yung panliligaw ko at yung feelings ko sa kanya. Honest to! Promise!

Kung nakapagmove on na siya pero wala pa rin siyang feelings para sa’kin....

PAKAMATAY NA!

Hindi joke lang. Hehe.

Syempre tatanggapin ko. Ako naman yung nagsimula nito eh, kailangan maging matatag. HAHA.

“Pero seriously Kristelle, maganda ka nga” – pangungulit ko sa kanya. Pero, totoo naman yan. Di ako nagsisinungaling sa taong gusto ko.

“Oo na. Oo na. Basketball player ka nga talaga.” – sabi niya

“Hala hindi nga ako bolero. HAHA. I’m just stating the fact here”

Tumawa nalang siya at pumunta na kami sa kotse ko.

At nagdrive na ko.

“Lex, hindi naman to yung papuntang bahay ko ah” – siya

I smiled.

“May pupuntahan tayo”

Yun lang sinabi ko at nanahimik na siya.. HOHO.

After 15 minutes.

“Dito na tayo. :)”

Tiningnan niya yung labas ng kotse.

O__________O ß reaksyon niya

HAHA. Sarap picturan!

Lumabas na ko ng kotse at pinagbuksan ko siya ng pinto.

“Nasan tayo?” – nakangiti niyang tanong

“Let’s say na, it’s our place”

Sabi ko sa kanya.

Dinala ko lang naman siya sa isang abandonadong garden na ipinaayos ko para maging paraiso. HAHA. Ang bakla naman pakinggan nun. HAHA. Para naman kay Kristelle kaya okay lang.

Umupo kami dun sa may ugat nung isang puno.

“Satin tong lugar na to”

“This is ours?”

“Oo nga. To naman. In-english mo lang e”

“Ay, oo nga. HAHA”

“Pwede kang pumunta dito anytime. Pwede rin tayong magpalipas ng oras dito. Basta, kahit anong gusto mong gawin. Gusto mo dito na rin tayo ikasal e”

Nanlaki nanaman yung mga mata niya. xD HAHA. Ansarap nitong pagtripan. Pramis!

“Hoy! Hindi nga tayo, kasal na iniisip mo” pinalo niya ko ng mahina sa braso

It's You <3 (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon