It's You <3 (COMPLETED)

Chapter 45: Then it happened

Hanixyxy's Note:

Hiiii! Sabi ko sa inyo e, bibilisan ko na pagupdate eh. Hinintay ko lang talaga na may magcomment. ^^ Salamat kay @Mikadee :)))) HAHA. Eto naaaaa. Chapter 45 <3 <3 Hintayin ko ulit mga comment niyo. :)

P.S. Read between the lines

_______________________________________________________________________

Kristelle’s POV

“CL naman eeeee“

“Ano??”

“Wag mo kasing galawin! Okay na nga yun e”

“Mas maganda nga pag ganun e! Mas may style!”

“Okay na yung ginawa ko! SIMPLICITY IS BEAUTY!”

“And it’s boriiing” – at talagang may tono pa yung pagkasabi niya niyan.

“tsk! Wag mo na nga kasing hawakan!”

“Tinutulungan ka na nga e. Ayaw mo pa”

“Lasang kamay mo na yan. =___=”

Nilapag ko ng padabog yung mangga. -_- At inalis ko na yung suot kong plastic sa kamay.

“O gawin mo yan, in your own way, PARA MAY STYLE”

Di na lang kasi ako lubayan e. Tsk. Hindi pa kami niyan ah, pero simpleng bagay lang pinag-aawayan na namin.

Naririnig ko naman ang barkada, ginigisa sa CL.

Napapangiti ako. HAHA. Para na talagang makakapatid ang turingan namin sa isa’t isa.

Nandito pa rin sila sa bahay ko. December 31 na. Umaga pa lang, and obviously, naghahanda na kami para sa kainan mamaya.

Ref. Cake yung kaninang ginagawa ko. E si CL kasi, pakialam ng pakialam, kesyo raw walang style tapos wala pa siyang suot na plastic sa kamay niya, edi nadudumihan yung ginagawa ko.

I know, I’m like a kid kung magalit. Kasi simpleng bagay lang talaga, nagtatampo na ko. Buti nga hindi pa siya sumusuko sa’kin e. And that’s a good sign. ^^

“Ayan ka nanaman, nagtatampo ka nanaman sa kanya”

“E kasi~”

“Dahil lang sa simpleng dahilan.” – pambabara niya sa’kin

Sinamaan ko ng tingin si Lex. Kala ko pa naman, icocomfort niya ko. Psh.

“You really changed a lot”

“Ha?”

“Kasi dati, malimit mong pinapakita yung ganyang side mo”

“What do you mean?”

“You know, ang pagkakakilala ko sa Kristelle dati. Parang walang problema sa buhay, kung meron man, you always say, wala lang yan. You always smile kahit lahat ng nasa paligid mo hindi maayos. You always say that you’re okay, even when you’re not. But now, you just became so fragile, na talagang dapat ingatan. --Don’t misunderstand me, my feeling for you is gone—I’m telling this, because I’m you friend.”

“I know” – I smiled

“Nalalaman na namin yung mga tunay na emosyon mo. We can see right through you. Marunong ka nang umiyak, marunong ka nang magalit, marunong ka nang magtampo. CONGRATS KRISTELLE!”