These green eyes and curly hair (Harry Styles fanfiction)

Chapter 11

Οι ώρες στο σπίτι της περνούσαν αργά και βαρετά. Ειδοποίησε τις φίλες τις ότι δεν θα έβγαινε ούτε και σήμερα κι έτσι αποφάσισε να αφιερώσει λίγο χρόνο στον εαυτό της.
Η ώρα ήταν 5 και 20 όταν αποφάσισε να πάει για τρέξιμο στο τετράγωνο της γειτονιάς της. Έτσι φόρεσε τις φόρμες της, πήρε τα ακουστικά της και ένα μπουκαλάκι νερό και ξεκίνησε να τρέχει…
…
Anastasia’s POV
<<Anna>> άκουσα κάποιον να με φωνάζει και σταμάτησα απότομα. Ποιος ξέρει πόση ώρα έτρεχα. Κοίταξα το ρολόι μου, το οποίο έδειχνε 7.30. Οκ, το είχα παρακάνει!... Γύρισα πίσω μου για να δω ποιος ήταν αυτός μου με φώναξε πριν λίγα δευτερόλεπτα. Αμέσως αντίκρισα δύο σκούρα καστανά μάτια να με κοιτάζουν γεμάτα ζεστασιά. Ο Max.
<<Γεια, Max, πως είσαι;>> είπα
<<Καλά, βγήκες για τρέξιμο; Δεν θα βγείτε σήμερα το βράδυ με την Alice και την Sam;>>
<<Μπα, δεν έχω όρεξη. Είμαι ακόμα ζαλισμένη από το προχτεσινό ξενύχτι… Δεν ξέρω, εσύ ήσουν στο πάρτι; Δεν σε είδα…>> τον ρώτησα.
<<Εε ναι, απλά ήρθα αργότερα… Ξέρεις, Anna, σχετικά με αυτό… ήθελα να σου πω…>> είπε κοιτάζοντας αμήχανα κάτω.
<<Ναι;>> τον παρακίνησα.
<<Τι τρέχει με τον Harry αλήθεια;>> με ρώτησε σιγανά.
<<Τι εννοείς;>>
<<Να… την προηγούμενη εβδομάδα εμφανίστηκε στο σχολείο… Προχτές στο πάρτι. Anna, πρόσεχε, είναι επικίνδυνος. Το πιθανότερο να παίζει και μετά… μετά ποιος ξέρει>>
<<Όχι! Δεν θα με πειράξει, το ξέρω. Εσύ πόσο καιρό τον ξέρεις; Πόσο καιρό δουλεύεις μαζί του; … Κάτσε, τι εννοείς ‘προχτές στο πάρτι’; Ήταν στο πάρτι;>> ρώτησα σοκαρισμένη.
<<Δουλεύω μαζί του 1,5 χρόνο περίπου και πίστεψέ με είναι αρκετός για να έχω σχηματίσει άποψη! Μέσα σε 1,5 χρόνο ήμουν παρόν σε πάνω από 20 φόνους και ποιος ξέρει πόσους άλλους έχει διαπράξει… Τι εννοείς με το πάρτι; Εγώ μαζί σας είδα; Στην εξώπορτα… Εσύ ήσουν καθισμένη εκεί έξω κι αυτός από πάνω σου…>>
<<Τι; Τι εννοείς; Δεν ήμουν δευτερόλεπτο μαζί του…>>
<<Δεν καταλαβαίνω.. Αφού σας είδα!>> είπε σκεπτικά.
Τότε απότομα κατάλαβα. Ήταν εκείνος που με πήγε σπίτι. Δεν μπορούσα να θυμηθώ πως έφτασα στο σπίτι μου και… και εκείνη η σκιά που είδα λίγο πριν χάσω τις αισθήσεις μου… Ναι. Ήταν ο Harry. Με προστάτεψε. Με πήγε σπίτι. Με περιποιήθηκε…
<<Max συγγνώμη, πρέπει να φύγω>> είπα με μια ανάσα και άρχισα να τρέχω προς το σπίτι μου.
***

Η ώρα ήταν 10.30 και εγώ ήμουν καθισμένη στο σαλόνι βλέποντας τηλεόραση. Σκεφτόμουν όλα αυτά που μου είχε πει ο Max. Για τους φόνους… και… και φυσικά για το πάρτι!... Από τη στιγμή που έφτασα σπίτι μου έκανα ένα μπάνιο, έφαγα και κάθισα στο σαλόνι προσπαθώντας να βάλω σε τάξη τις σκέψεις μου.
Λογικά σε λίγη ώρα θα ερχόταν… Μου είχε πει ότι θα έρθει το βράδυ. Και τότε θα τον ρωτούσα στα ίσια τι είχε γίνει… Και τι ήθελε από εμένα επιτέλους!
…
Οι ώρες περνούσαν και δεν είχα κανένα σημάδι ότι θα ερχόταν. Ίσως είχε δουλειά, ίσως πάλι να με ξέχασε… Δεν του ήμουν τίποτα! Γιατί να έρθει. Ποιος ξέρει που ήταν και τι έκανε; Μπορεί να σκότωνε κάποιον αυτή τη στιγμή… ή … ή να πηδιόταν με καμία… καμία... ούτε να το σκέφτομαι δεν θέλω!
Κοίταξα για τελευταία φορά το ρολόι το οποίο έλεγε 12.30 τα μεσάνυχτα πριν κλείσω τα μάτια μου και κοιμηθώ στον καναπέ με την τηλεόραση ανοιχτή.
***

Ένιωσα δύο χέρια να με χαϊδεύουν και μετά τα χείλη του να ακουμπούν το μέτωπο μου και να αφήνουν ένα απαλό φιλί πάνω. Άνοιξα τα μάτια μου.
<<Harry>> είπα νυσταγμένα. <<Τι ώρα είναι;>>
<<Είναι αργά κοιμήσου. Είχα μια δουλειά… γι αυτό άργησα>> είπε παίζοντας με τα μαλλιά μου.
Εγώ ανασηκώθηκα και κοίταξα το ρολόι. Ήταν 2 παρά τα μεσάνυχτα.
<<Πως μπήκες;>> τον ρώτησα τρίβοντας τα μάτια μου.
Εκείνος γέλασε πνιχτά <<Από την μπαλκονόπορτα>> μου είπε. <<Έλα να σε πάω στο κρεβάτι σου να κοιμηθείς>> είπε και με σήκωσε στην αγκαλιά του μεταφέροντας με στο κρεβάτι μου. Με ακούμπησε απαλά στο στρώμα.
<<Μη φύγεις>> του είπα σχεδόν μέσα στον ύπνο μου.
<<Δεν θα φύγω>> μου είπε και τον άκουσα να αφαιρεί τα παπούτσια του και αμέσως μετά το στρώμα βούλιαξε και ένα ζεστό σώμα βρέθηκε κοντά μου. Με αγκάλιασε και έβαλε το κεφάλι μου στο στήθος του, χαϊδεύοντας τα μαλλιά μου.
<<Κοιμήσου>> μου ψιθύρισε
Εγώ βολεύτηκα καλύτερα στην αγκαλιά του και έχοντας τα μάτια μου κλειστά του είπα <<Ξέρω… για το πάρτι>> καθώς χανόμουν ξανά στα όνειρά μου ξέγνοιαστη και νιώθοντας ασφαλής στην αγκαλιά του.