These green eyes and curly hair (Harry Styles fanfiction)

Chapter 12

Το ξυπνητήρι χτύπησε, διακόπτοντας με από έναν γλυκό ύπνο και ανακοινώνοντας μου ότι η ώρα ήταν 7.30 το πρωί. Με μια κίνηση το έπιασα και σταμάτησα τον ενοχλητικό του ήχο. Έπειτα τεντώθηκα στο κρεβάτι, όταν ένιωσα δύο μεγάλα χέρια να με τραβούν… Νύσταζα τόσο πολύ το προηγούμενο βράδυ που σχεδόν είχα ξεχάσει ότι είχε κοιμηθεί μαζί μου.
Εκείνος με έσφιξε στην αγκαλιά του και μου ψιθύρισε στο αυτί <<Καλημέρα όμορφη>>.
Εγώ χαμογέλασα.
<<Καλημέρα>> είπα και πήγα να σηκωθώ από το κρεβάτι αλλά με σταμάτησε.
<<Ε που πας;>> απαίτησε να μάθει.
<<Έχω σχολείο Harry>>
<<Σήμερα δεν θα πας!>>
<<Δεν γίνεται αυτό. Δεν μπορώ να κάνω απουσίες για χαζομάρες>>
<<Είπα δεν θα πας και τέλος!>> μου είπε και χαμογέλασε με ένα νικηφόρο χαμόγελο. 
Τον αγριοκοίταξα <<Harry>> του είπα 
Εκείνος με πλησίασε κι άλλο, χαμογελώντας πονηρά και απότομα ανέβηκε πάνω μου. Χάιδεψε τη μύτη του με την μύτη μου και μετά πλησίασε το αριστερό μου αυτί.
<<Δεν μου αρέσει να λέω κάτι δύο φορές>> μου ψιθύρισε και αμέσως μετά μου δάγκωσε το λοβό του αυτιού μου, κάνοντας με να βγάλω έναν αναστεναγμό. 
Τότε με κοίταξε μέσα στα μάτια και χαμογέλασε. Στο επόμενο δευτερόλεπτο τα χείλη του συγκρούστηκαν με τα δικά μου, χαρίζοντας μου ένα παθιασμένο φιλί. Άνοιξα πιο πολύ το στόμα μου, δίνοντας του την άδεια να εισχωρήσει μέσα την γλώσσα του και να βρει τη δικιά μου. Τα χέρια μου βρέθηκαν στην πλάτη του και άρχισα να τον γρατζουνάω απαλά. Τότε ένιωσα το σημείο στο καβαλο του να σκληραίνει. Χαμογέλασα με αυτό που είχα καταφέρει. Εκείνος το κατάλαβε λέγοντάς μου <<το διασκεδάζεις έτσι;>> αλλά δεν με άφησε να απαντήσω, ξανά κόλλησε απότομα τα χείλη του στα δικά μου. Τότε ένιωσα το παντελόνι μου να κατεβαίνει… Ξεκόλλησε τα χείλη του από τα χείλη μου και άρχισε να με φιλάει και να με δαγκώνει στο λαιμό. Πάλι δεν κατάφερα να κρατήσω έναν αναστεναγμό που βγήκε βίαια από το λαρύγγι μου. Τα χέρια μου έφυγαν από την πλάτη του και άρχισαν να τραβάνε τις μπούκλες στο πίσω μέρος του κεφαλιού του, όταν αφαίρεσε τελείως το παντελόνι μου.
Απότομα τον έσπρωξα και με μια κίνηση ανέβηκα από πάνω του, δαγκώνοντας τον στον λαιμό. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα θαύμασα το μωβ σημάδι που του είχα χαρίσει. Εκείνος χαμογέλασε και με ρώτησε παιχνιδιάρικα <<Εκδίκηση;>> εννοώντας το δικό μου σημάδι, που μου είχε κάνει λίγα λεπτά πριν. Εγώ χαμογέλασα και τον φίλησα παθιασμένα, δαγκώνοντας το κάτω χείλος του.
Λίγα λεπτά αργότερα του είπα απολύτως ψύχραιμη <<Δεν θα σου δοθώ τόσο εύκολα>> και τον έριξα από την άλλη μεριά του κρεβατιού. Εγώ σηκώθηκα απότομα, βγαίνοντας από το δωμάτιο και λέγοντας <<Πείνασα>>.
Καθώς προχωρούσα προς την κουζίνα συνειδητοποίησα ότι βρισκόμουν ακόμα με το εσώρουχό μου αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να ξανά γυρνούσα στο δωμάτιο. Δεν θα με άφηνε να φύγω και δεν γνώριζα αν κι εγώ θα κατάφερνα να αντισταθώ. 
…
Λίγη λεπτά αργότερα καθώς εγώ είχα βάλει 4 αυγά στο τηγάνι να βράζουν τον άκουσα να έρχεται. Μπήκε μέσα χωρίς να μου μιλήσει, αλλά σύντομα ένιωσα τα χέρια του γύρω από τη μέση μου. Το πρόσωπό του χώθηκε μέσα στα μαλλιά μου και για μερικά δευτερόλεπτα μείναμε έτσι. Αμέσως μετά απότομα με γύρισε έτσι ώστε να είμαστε πρόσωπο με πρόσωπο και με μια απότομη κίνηση με ανέβασε στον πάγκο.
<<Ξέρεις είναι ακόμα πιο δελεαστικό χωρίς να φοράς το παντελόνι σου>> μου ψιθύρισε καθώς με φιλούσε στο λαιμό και προχωρώντας προς το στήθος μου. 
Εγώ τύλιξα τα πόδια μου γύρω από τη μέση του και τον έφερα πιο κοντά μου.
<<Anastasia>> είπε μετά από λίγο. 
Τον κοίταξα στα μάτια περιμένοντας την ερώτηση του.
<<Γίνε το κορίτσι μου>> μου είπε. Δεν ήταν ακριβώς ερώτηση, αλλά προσταγή.
Κούνησα το κεφάλι μου καταφατικά και τότε χαμογελώντας με άρπαξε στην αγκαλιά του κάνοντας μου μια στροφή.
Δεν θα μπορούσα να πω όχι. Ήμουν ήδη δικιά του και το ήξερε.
Τότε απότομα ακούστηκε ο ήχος από το λάδι στο τηγάνι. Τραντάχτηκα αμέσως και κοίταξα το τηγάνι. Τα αυγά είχαν καεί. 
Εκείνος με κατέβασε κάτω και βάζοντας μια τούφα από τα μαλλιά μου πίσω από το αυτί μου, μου είπε <<Πάνε ντύσου, θα φάμε έξω>>

___________

λαλαλα...